Από το Μαρικάκι *Νέος άνεμος φυσάει πια στη χώρα:
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος του ΠΑΣΟΚ των 3.000.000 ψηφοφόρων το 2009, εκλέγεται, ως μοναδικός υποψηφίος, αρχηγός της «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης» από 240.000 (οι κακοπροαίρετοι αμφισβητούν και αυτό το νούμερο) πολίτες της περίεργης όσο και θαρραλέας συνομοταξίας homus pasokus.
Ο Γιωργάκης μας, το καμάρι μας, αποκαλύπτει τον πραγματικό του εαυτό, αυτόν που δεν ήθελε να γίνει πολιτικός, αλλά επειδή τα βιώματά του ήταν τέτοια χαράμισε μια λαμπρή καριέρα ακαδημαϊκού στο ευρύ επιστημονικό πεδίο της πολιτικής φλυαρίας άνευ περιεχομένου και λογικής. Τώρα σκέφτεται να τα συνδυάσει ιδρύοντας Ακαδημία Δημοκρατίας για την εκπαίδευση πολιτικών !!! Ο ίδιος τα ζητήματα δημοκρατίας ως γνωστόν τα παίζει στα δάχτυλα, ανάμεσά τους κι εκείνο που του φόρεσε το δαχτυλίδι ο Σημίτης αρχές 2004.
Η Άννα, ο Λοβέρδος, ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης ξεριζώνουν τη διαφθορά από τη χώρα, στέλνοντας όλες τις σχετικές υποθέσεις στον εισαγγελέα: «μαϊμου» επιδόματα αναπηρίας, «μαϊμού» αγροτικές επιδοτήσεις, μιζαδόροι κι εκβιαστές δημόσιοι υπάλληλοι, κάθε μικρομεσαίος που «κατέστρεψε» τη χώρα θα πάρει σειρά για τον εισαγγελέα.
Επίσης, είναι προ των πυλών η εξάλειψη διαφόρων «ταμπού» που κράτησαν τη χώρα πίσω για δεκαετίες, όπως η μονιμότητα στο Δημόσιο. Ο ευρυμαθής κύριος Τόμσεν συνιστά απελευθέρωση από τα δεσμά του δημόσιου τομέα. Αλλά και από τα ταμπού των κλαδικών συμβάσεων, του μέσου ευρωπαϊκού μισθού, του κατώτατου μισθού, του επιδόματος εργασίας, της σύνταξης, της κοινωνικής αφάλισης, της δωρεάν υγείας και παιδείας. Όχι πια στους αναχρονισμούς, ας γίνουμε μια σύγχρονη κοινωνία, πιο «ζεν», με εργαζόμενους που προσφέρουν εθελοντική εργασία, έτσι, για το κάρμα τους...
Αναθάρρησα επίσης, γιατί οι εκτιμήσεις λένε ότι θα ξαναέχουμε Παπαδήμο μετά τις εκλογές. Με τίποτα δεν ήθελα να εξαφανιστεί αυτή η απόκοσμη, μηχανική φωνούλα, που ακούγεται μια φορά στου τόσο κι επαναφέρει λίγο τα τυμπανά μας σε μια αρμονία, μετά τους «αφρούς» - κάθε τρεις και λίγο – του Βενιζέλου. Κανονικά, οι εκλογές που επικυρώσουν την εκλογή του εκλεκτού, ίσως και να μην χρειάζονται, θα μπορούσαμε να κατέβουμσε στο Σύνταγμα και να ψηφίσουμε δια βοής, αλλά δεν το σκεφτήκανε καλά, γιατί μάλλον μέχρι τις εκλογές θα μας απελευθερώσουνε και από τα ταμού των μαζικών συναθροίσεων, κι έτσι χάνεται αυτή η δυνατότητα άμεσης δημοκρατίας και τι θα τους σούρνουν στα κανάλια μετά, δε λέγεται. Από την άλλη χρειάζονται εκλογές γιατί πως αλλιώς θα ξέρουμε πόσες ακριβώς έδρες θα μοιραστούν στη Βουλή τα δύο μεγάλα κι εθνοσωτήρια κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝουΔου. Από την άλλη παίζεται η τύχη του έθνους, δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδάρων άχυρα, εν προκειμένω τις βουλευτικές έδρες, που τις ξέρουν σαν την παλάμη των χεριών τους τόσα χρόνια; Σωστό κι αυτό, κι επιπλέον ο Τόμσεν δεν κήρυξε «ανένδοτο» στα ταμπού των κοινοβουλευτικών εδρών, οπότε, βουρ...Τελικά, οι εκλογές μάλλον δε χρειάζονται, έτσι για το πανηγύρι της Δημοκρατίας θα γίνουν....
Είναι μετά απ’ όλα τα παραπάνω, ν’ ανησυχούμε για τα ψωροδάνεια, που μας τα δίνουν σε αέρα κοπανιστό και τα πληρώνουμε πίσω με αίμα, ενώ το "πάρτι" συνεχίζεται στα ρετιρέ της εξουσίας;....
* Αναδημοσίευση από το Ποντίκι 19-3-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου