Στη φωτογραφία, ο Συνάδελφος Βαϊνάς Παντελής, τον Ιούνιο τον κτύπησαν, τώρα τον κατηγορούν μαζί με τον Συνάδελφο Γιώργο Χρόνη !!! Μετά?
Παρασκευή 9
Μαρτίου όπως γνωρίζετε έγινε η ολομέλεια
προέδρων των συλλόγων Π.Ε. Από του 144 συλλόγους παραβρέθηκαν 128 πρόεδροι με
απόφαση από Γ.Σ .και με απαρτία 20.
Πήραν το λόγο 85
Η συνολική διαδικασία
ήταν άνευρη. Από την πλευρά της ΠΑΣΚ υπήρχε μια απολογητική και ήπια τακτική
φοβούμενοι κυρίως επίθεση από τις Ανεξάρτητες
κινήσεις.
Στην εισήγησή του ο Πρόεδρος
Μαντάς δεν πρότεινε απολύτως τίποτα όσο αφορά το
αγωνιστικό σχεδιασμό, δεν πρόσθεσε ουσιαστικά τίποτα στην εισήγηση «του
τίποτα» που στάλθηκε στις Γ.Σ. Aντίθετα
προσπάθησαν έντονα να επενδύσουν στην ηττοπάθεια, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα
ότι ο κόσμος δεν κινητοποιείται, ούτε συμμετέχει στις απεργίες. Βέβαια δε
μπορούσαν να δώσουν καμιά πειστική απάντηση γιατί αμέσως μετά από τις
μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια όχι μόνο δεν επεδίωξαν την
κλιμάκωση των αγώνων, αλλά έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να
εκτονώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις. Δεν μίλησαν παρά ελάχιστοι Πασκίτες
υπερασπιζόμενοι ασθμαίνοντας την τακτική και προγραμματισμό της ΔΟΕ.
Αναδείχθηκε ιδιαίτερα η αποσυσπείρωση της ΠΑΣΚ
Η ΔΑΚΕ έβαλε όλα
τα πρωτοκλασάτα στελέχη της να μιλήσουν, ήταν πιο συγκροτημένη και
ουσιαστικά αν και συγκυβέρνηση στη ΔΟΕ το έπαιζαν αντιπολίτευση ιδιαίτερα στο
θέμα της αξιολόγησης.
Η ΕΣΑΚ- κρίνοντας από την
ομιλία της εκπροσώπου τους στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε- ήταν μια από τα
ίδια ακολουθώντας πιστά τη γνωστή της τακτική , της απόλυτης αλήθειας
και του αλάθητου. Αντίθετα οι πρόεδροι
που προέρχονταν από την ΕΣΑΚ δε χρησιμοποίησαν στις τοποθετήσεις τους τις
γνωστές κορώνες για τα «ταξικά» συνδικάτα, για το ΠΑΜΕ .
Οι Παρεμβάσεις, κατάφεραν
σε μεγάλο βαθμό να αποτελέσουμε το
αντίπαλο δέος, τον άλλο πόλο συσπείρωσης και έκφρασης των συμφερόντων των εκπαιδευτικών. Έφεραν στο επίκεντρο της συζήτησης το
πολιτικό διακύβευμα της περιόδου, έθεσαν άμεσα έναν αγωνιστικό σχεδιασμό με αρχή τόσο
τις εκδηλώσεις στις 24 και 25 Μάρτη και με συνέχεια μια τριήμερη γενική
πολιτική διακλαδική απεργία πρωτοστατώντας ως εκπαίδευση.
Τέθηκε έντονα το ζήτημα
της υπεράσπισης των Συναδέλφων (Βαϊνά- Χρόνη) που διώκονται. Μαζεύτηκαν περίπου 50 υπογραφές προέδρων σε κείμενο
υπεράσπισης. Η ΔΑΚΕ ήταν κατηγορηματικά
αντίθετη μιας και η υπόθεση αφορά στελέχη της. Η ΠΑΣΚ έδειξε να το παζαρεύει. Όπως και στο ζήτημα της
αξιολόγησης αφού υπήρχε μέσω των τοποθετήσεων πλειοψηφία
προέδρων ότι έπρεπε να βγει ψήφισμα ενάντια στη αξιολόγηση που θα καλούσε τους
συναδέλφους για άρνηση και οργάνωση της ανυπακοής.
Χαρακτηριστικό της συνέλευσης ήταν ότι
μίλησαν αρκετοί νέοι συνάδελφοι από επαρχία. Νέοι συνάδελφοι που ήταν ενάντια
στη λογική της ΔΟΕ, υπερασπίστηκαν τη κίνηση από τα κάτω με συντονισμό των
πρωτοβάθμιων σωματείων στη περιοχή τους βάζοντας άμεσα το πολιτικό ζήτημα της
ανατροπής της συγκυβέρνησης, της Ε.Ε., του ΔΝΤ.
Ιδιαίτερα πρέπει να πούμε
ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προέδρων κατήγγειλε το κείμενο της
ΔΟΕ για την αξιολόγηση και μένοντας κυρίως στο ότι δεν καλεί τους συναδέλφους
να το αντιπαλέψουν, ότι δεν παίρνει μέτρα οργάνωσης της ανυπακοής και
αντίστασης στην αξιολόγηση και ότι με αυτές τις θέσεις ανοίγει την
κερκόπορτα της επιβολής της αξιολόγησης.
Όπως ήταν επόμενο δεν
πάρθηκε καμιά απόφαση. Οι Πασκίτες και οι Δακίτες άρχισαν να αποχωρούν από τις
4 μ.μ. με αποτέλεσμα η αίθουσα να μισοαδειάσει και να μείνουν στο τέλος οι
Παρεμβάσεις και το ΠΑΜΕ. Παρέπεμψαν τα
πάντα στο Δ.Σ. της ΔΟΕ των επόμενων ημερών όπου θα υπάρχει η γνωστή συνδιαλλαγή
ΠΑΣΚ ΔΑΚΕ "τι δίνεις τι παίρνεις" για να βγουν κάποιες
"αποφάσεις".
Συνάδελφοι όχι μόνο δεν έχουμε να
περιμένουμε τίποτα από τον κρατικό και κρατικοδίαιτο κυβερνητικό συνδικαλισμό,
όχι μόνο δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες για το ρόλο του, αλλά νομίζουμε ότι
ουσιαστικά αποτελεί αντίπαλο μας , αντίπαλο των συμφερόντων μας. Αυτό φαίνεται
όχι μόνο από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και με την εισήγησή του, με τη θέση
του για την αξιολόγηση, όπου δημιουργεί τους όρους για να ανοίξει ο "διάλογος"
με τη κυβέρνηση των όρων επιβολής της σφαγής μας.
Αναδεικνύεται ως
αναγκαιότητα η οργάνωση από τα κάτω , ο συντονισμός των συλλόγων και των ΕΛΜΕ
σε επίπεδο εκπαίδευσης, οι Γ.Σ. που πρέπει να αποκτήσουν μαζικότητα, οι
επιτροπές αγώνα που πρέπει να δημιουργηθούν και να διευρυνθούν όπου υπάρχουν, η
ένωση με τις λαϊκές συνελεύσεις της γειτονιάς, με πρωτοβουλίες
αγώνα για τη δημιουργίας ενός πραγματικού συντονισμού όλων των
εργαζομένων με στόχο την ανατροπή της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου , της
Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Άμεση προτεραιότητα
αποτελεί η οργάνωση παρέμβασής στις παρελάσεις στις 24 και 25 Μάρτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου