ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ ΣΕ ΛΗΣΤΕΙΑ, ΕΠΕΙΔΗ «ΔΙΕΚΟΨΕ» ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΑΠΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ

Το βράδυ του Σαββάτου 21 Ιουλίου σε ένα παρκάκι στον Κολωνό δύο ένστολοι αστυνομικοί είχαν ρίξει κάτω έναν μετανάστη από το Πακιστάν και τον πα­τούσαν. Ακούγοντας τις φωνές από το μπαλκόνι του σπιτιού του, ο Πέτρος Καπετανόπουλος κατέβη­κε στο δρόμο να δει τι γίνεται. «Γιατί πατάτε τον άν­θρωπο;» ρώτησε. Ο αστυνομικός τράβηξε το πόδι και απάντησε «δεν τον πατάω». Ο δεύτερος πλη­σίασε. «Δεν ήταν αυτό πάτημα, αυτό είναι» και έχω­σε με όλη του τη δύναμη μια κλωτσιά στον ήδη ακι­νητοποιημένο συλληφθέντα. Για κάποιον ακατανόη­το προφανώς σε αυτούς λόγο, ο διαμαρτυρόμενος πολίτης συνέχισε να διαμαρτύρεται – ούτε υποχώ­ρησε μπροστά στο δίκαιο των πράξεών τους ούτε τους φοβήθηκε. Οπότε είπαν να τον συλλάβουν. Έτσι, ο
Πέτρος Καπετανόπουλος έφτασε να παραπεμφθεί την Τρίτη που μας πέρασε στην ανακρίτρια με τις κα­τηγορίες «αντίσταση κατά της αρχής», «απόπειρα απελευθέρωσης κρατουμένου» και «ψευδής ανομοτί κατάθε­ση». Προηγήθηκε μια σύντομη παραμονή στο ΑΤ Κολωνού με συνεχή μαθήματα για το πώς η αστυνομία κάνει τη δουλειά της και δεν πρέπει να παρεμβαίνουμε στο έργο της γιατί βάζουμε σε κίνδυνο τους αστυνομικούς (πράγματι, αν τους διακόψεις την ώρα που κλωτσάνε μπορεί να πάθουν καμιά εξάρθρωση ή να πάρουν καμιά τρομάρα) και τρεις διανυκτερεύσεις στη ΓΑΔΑ, όπου ο ίδιος χαρακτήρισε την κατάσταση φρικτή: η βρόμα είναι αδιανόητη και οι κρατούμενοι κοιμούνται «αγκαλιά» δυο δυο σε ένα στρώμα. «Άκουσα δεκάδες ιστορίες ξυλο­δαρμών από όλα τα Α.Τ. της Αθήνας και είδα δυστυχώς ότι πολύς κόσμος το βιώνει αυτό πλέον ως μέρος της ποινής του», μας είπε.

Τρίτη πρωί, λοιπόν, ο Πέτρος Καπετανόπουλος στάθηκε μπροστά σε μια ανακρίτρια και μια εισαγγελέα, με συ­μπεριφορά από απότομη μέχρι ειρωνική, για να ακούσει, προς μεγάλη έκπληξη του ίδιου αλλά και των εκατό περίπου φίλων, συναδέλφων και συντρόφων του από λαϊκές συνελεύσεις και αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα, ό­τι κατηγορείται επιπλέον για ένα κακούργημα(!), για συνέργεια σε ληστεία (ήτοι στην αρπαγή τσάντας την ο­ποία ο πακιστανικής καταγωγής κρατούμενος ομολόγησε ότι είχε διαπράξει νωρίτερα). Όταν ο ίδιος και η δικη­γόρος του ζήτησαν εξηγήσεις γι’ αυτή την πρωτοφανή αυθαιρεσία η οποία δεν προέκυπτε καν από τις καταθέ­σεις των αστυνομικών, πήραν την απάντηση: «Έχουν δει πολλά τα μάτια μας»!
«Οι αστυνομικοί με συμπεριφορά Χρυσαυγίτη δεν δέχονται πια ούτε λεκτική αντιπαράθεση, το βλέπουμε πα­ντού αυτό. Η αναβάθμιση όμως της υπόθεσης είναι μήνυμα εκφοβισμού σε όποιον αρθρώνει λόγο σε επίπεδο δι­καιωμάτων, ανθρώπινων, κοινωνικών, εργασιακών», δήλωσε ο Πέτρος Καπετανόπουλος στην «Εποχή». «Ακόμα κι εμείς οι ίδιοι στην αρχή δεν εκτιμήσαμε ως σοβαρή την υπόθεση, είπαμε ας βρούμε κι ένα δικηγόρο… Όμως η καταστολή και η τρομοκρατία έχουν αλλάξει επίπεδο και πρέπει κι εμείς να αλλάξουμε το επίπεδο της αντι­παράθεσής μας μαζί τους. Χρειάζεται όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κινητοποίηση, δημοσιοποίηση τέτοιων κατα­στάσεων σε λαϊκές συνελεύσεις και γειτονιές. Χρειάζεται να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη μας».
Η τακτική δικάσιμος αναμένεται να οριστεί, στο μεταξύ ο Πέτρος Καπετανόπουλος αφέθηκε ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους, ενώ ο συγκατηγορούμενός του έχει την υποχρέωση να δίνει «παρών» στο αστυνομικό τμή­μα.
Οι λαϊκές συνελεύσεις Περιστερίου και Κολωνού, όπου εργάζεται και ζει αντίστοιχα ο Π.Κ. και στις οποίες συμ­μετέχει, πραγματοποίησαν ήδη μια συνάντηση σχετικά με το θέμα, ενώ από το Περιστέρι κυκλοφόρησε από την πρώτη στιγμή ένα κείμενο το οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει: «Ο Πέτρος εργάζεται χρόνια στον ΟΑΕΔ Περιστε­ρίου, έχοντας ταξική θέση στα προβλήματα ντόπιων και μεταναστών εργαζομένων, επισφαλών και ανέργων. Τον έχουμε ζήσει μέσα από τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, τόσο στο Περιστέρι όσο και κεντρικά. Αυτό που τον χαρακτηρίζει πάντα είναι η ταξική συνείδηση, η αξιοπρέπεια και η αλληλεγγύη. Η αντίδραση του ενά­ντια στην αστυνομική αυθαιρεσία δε μας ξαφνιάζει, αλλά τη θεωρούμε αυτονόητη για τη στάση ζωής του. Καταγ­γέλλουμε την κρατική βία και την αστυνομική τρομοκρατία που έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο, σε κάθε γειτο­νιά και σε κάθε χώρο δουλειάς απέναντι σε όποιον αμφισβητεί, αντιστέκεται και διαμαρτύρεται. Στο πρόσωπο του Πέτρου ποινικοποιείται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η αλληλεγγύη. Στη θέση του θα μπορούσε να βρίσκε­ται ένας από εμάς».

Ρόζα Κοβάνη - Η ΕΠΟΧΗ