Ποιοι και γιατί αποκαλούν τις
Παρεμβάσεις κομματική παράταξη ;
Εδώ
καράβια χάνονται…
Στις τελευταίες δυο ανακοινώσεις της για
τη συγκρότηση προεδρείου στη ΔΟΕ, η ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ, αποκαλεί δυο φορές τις
Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις «Παρεμβάσεις – ΑΝΤΑΡΣΥΑ» ενώ δεν χρησιμοποιεί
αντίστοιχους χαρακτηρισμούς για τη ΔΑΚΕ, την ΕΣΑΚ και την ΕΡΑ ούτε φυσικά για
την ίδια την ΠΑΣΚ. Μέσα στην καταιγίδα της αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής
επέλασης το τελευταίο πράγμα που θα μας ενδιέφερε θα ήταν να ασχοληθούμε με
τους καημούς, τις λασπολογίες και τους κρυφούς πόθους της ηγεσίας της
ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ.
Ωστόσο ένα πρόσφατο αντίστοιχο
δημοσίευμα σε ημερήσια εφημερίδα που σταθερά στηρίζει τις κυβερνήσεις των
μνημονίων δίνει άλλες διαστάσεις στο ζήτημα (βλ. ΕΘΝΟΣ, 28/8/2013, «Σχέδιο
επιστράτευσης πριν…κλείσουν τα σχολεία»). Η δημόσια εικόνα που καλλιεργείται
από τα μνημονιακά μέσα ενημέρωσης και προπαγάνδας που λειτουργούν στο
συγκεκριμένο ζήτημα παράλληλα και ταυτόσημα με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό
έχει πολύ βαθύτερες επιδιώξεις από τα μικροκομματικά παιχνίδια, και τους ψηφοθηρικούς σχεδιασμούς της
ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ. Στοχεύουν στη σπίλωση και κοινωνική απομόνωση του εκπαιδευτικού
κινήματος και την ταύτιση αγώνων, κινημάτων και συλλογικοτήτων με την ταμπέλα
της κομματικής υποκίνησης : η απεργία διαρκείας που κυοφορείται στους κόλπους
της εκπαίδευσης δεν είναι επιλογή των ίδιων των εκπαιδευτικών αλλά του
συνδικάτου τους και πίσω από αυτό, των κομματικών δυνάμεων, άρα εντάσσεται στα
πλαίσια του κομματικού παιχνιδιού που για μια ακόμα φορά σε κρίσιμες στιγμές
απειλεί το κοινωνικό σύνολο !
Επομένως, οφείλουμε να μιλήσουμε :
απευθυνόμενοι όμως στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς και ευρύτερα στους
εργαζόμενους και όχι απέναντι στον κομματικό συνδικαλισμό, τη συνδικαλιστική
γραφειοκρατία και τα κυβερνητικά ΜΜΕ.
το
ανεξάρτητο αγωνιστικό ρεύμα και ο κατεστημένος συνδικαλισμός
Οι Παρεμβάσεις - Κινήσεις - Συσπειρώσεις
Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας αποτελούν ένα δίκτυο αυτόνομων, ανεξάρτητων,
αγωνιστικών ομάδων - κινήσεων που συγκροτούνται και λειτουργούν σε επίπεδο
συλλόγων με πλήρη αυτοτέλεια και ελευθερία δράσης, σε αντιπαράθεση με τον
κατεστημένο κρατικό - κυβερνητικό - κομματικό συνδικαλισμό. Στις ομάδες –
κινήσεις που συγκροτούνται σε επίπεδο συλλόγων συμμετέχουν ανένταχτοι
εκπαιδευτικοί αλλά και εκπαιδευτικοί που είναι οργανωμένοι ή έχουν μια πολιτική
σχέση με οργανώσεις της αριστεράς, πολιτικές συλλογικότητες του ευρύτερου
αντικαπιταλιστικού χώρου, οικολογικές ομάδες κλπ. Είναι δικαίωμα κάθε μέλους
των Παρεμβάσεων να συμμετέχει ή να μην συμμετέχει σε πολιτικές οργανώσεις, να
κατεβαίνει υποψήφιος/α στις εκλογές ή να μην ψηφίζει καθόλου. Ποτέ δεν κρύψαμε
τη ριζοσπαστική, ταξική πολιτικοσυνδικαλιστική μας φυσιογνωμία ή το γεγονός ότι
εμπνεόμαστε από τις ιδέες του αντικαπιταλισμού, της κοινωνικής χειραφέτησης,
της κριτικής ριζοσπαστικής παιδαγωγικής. Ωστόσο ένα πράγμα ξεκαθαρίσαμε από την
αρχή της συγκρότησής μας. Οι Παρεμβάσεις δεν αποτελούν τη συνδικαλιστική
έκφραση/προέκταση κάποιου κόμματος ή κάποιων κομμάτων, δεν δημιουργήθηκαν ως
προϊόν συμφωνίας πολιτικών οργανώσεων, δεν ελέγχονται από κανέναν, ανήκουν μόνο
στα μέλη τους που δρουν σε περιβάλλον ισότητας και πολιτικής αυτονομίας. Αυτή η
φυσιογνωμία των Παρεμβάσεων που δημιούργησε μια νέα πολιτική κουλτούρα
ριζοσπαστικής συσπείρωσης και ενότητας αγωνιστών ενόχλησε πολλούς γιατί
έμπρακτα αμφισβήτησε παραδοσιακούς τρόπους πολιτικής και συνδικαλιστικής
λειτουργίας. Κατανοούμε επίσης ότι οι κομματικές παρατάξεις επιχείρησαν να
βρουν βολικές ερμηνείες από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ακόμα : «είναι μια
ομάδα αναπληρωτών», «πρόκειται για ανεμομαζώματα, σύντομα θα διαλυθούν», «είναι
αριστεριστές», κλπ. Στην παρούσα φάση, η χρέωση στις Παρεμβάσεις κομματικού
φορέα, η προσπάθεια να τους κολλήσουν την ετικέτα μιας ακόμα κομματικής
παράταξης έχει δυο στόχους :
α. Να χτυπηθεί η άκρως ενοχλητική ιδέα
ενός συνδικαλισμού αυτόνομου και ανεξάρτητου
β. Να κατηγορηθούν οι κινητοποιήσεις των
εκπαιδευτικών ως κομματικά υποκινούμενες και επομένως να εμπεδωθεί στο
κοινωνικό σώμα η άποψη ότι εξυπηρετούν κομματικά παιχνίδια και συμφέροντα
είπε ο γάιδαρος τον πετεινό
κεφάλα !
Ποιοι μιλάνε :
- Αυτοί που ήταν σταθερά χειροκροτητές και κλακαδόροι των υπουργών στα συνέδρια της ΔΟΕ και της ΑΔΕΔΥ
- Αυτοί που οργάνωναν πανηγυρικές συνεδριάσεις και παρελάσεις κομματαρχών και πολιτικάντηδων στα συνέδρια της ΔΟΕ και της ΑΔΕΔΥ
- Αυτοί που κουβαλούσαν στις ΓΣ του κλάδου υπουργούς, βουλευτές, κομματάρχες, καθοδηγητές, γραμματείς και φαρισαίους
- Αυτοί που οργάνωναν ολομέλειες των παρατάξεών τους συνεδριάζοντας μαζί με τον εκάστοτε υπουργό παιδείας ή τον υπεύθυνο παιδείας του κόμματος τους
- Αυτές οι συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΔΟΕ από τις οποίες προέρχονται πρώην βουλευτές κυβερνητικών κομμάτων, κομματικά μεγαλοστελέχη, περιφερειάρχες, προϊστάμενοι, διευθυντές εκπαίδευσης, κλπ.
Ο κατεστημένος, κυβερνητικός, κομματικός συνδικαλισμός, γραφειοκρατικός
και κρατικοδίαιτος και το συνδικαλιστικό του προσωπικό, πάει πολύ να εγκαλούν
τις Παρεμβάσεις για…κομματικό συνδικαλισμό
Βεβαίως, οι Παρεμβάσεις ενοχλούν
τα κομματικά/κυβερνητικά συνδικαλιστικά ιερατεία αφού :
- Αμφισβήτησαν τα ιερά και τα όσια του κρατικοδίαιτου, κομματικού, κατεστημένου συνδικαλισμού και ιδιαίτερα των κυβερνητικών του εκδοχών.
- Έθεσαν εδώ και δεκαετίες τις βάσεις για ένα συνδικαλισμό με αγωνιστικό, ταξικό προσανατολισμό που στηρίζεται στην αυτοοργάνωση, την πολιτική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων
- Έριξαν την προηγούμενη σχολική χρονιά το σύνθημα για την ανατροπή του κυβερνητικού συνδικαλισμού και το υπηρέτησαν με συνέπεια.
Στις τελευταίες ΓΣ και αρχαιρεσίες του κλάδου ο κυβερνητικός
συνδικαλισμός δέχτηκε ένα ισχυρό χτύπημα αλλά δεν ανατράπηκε. Διέσωσε οριακά
την κυριαρχία του. Ωστόσο, οι ημέρες της θριαμβευτικής παντοκρατορίας της
συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Ο καθένας μπορεί
να αυτοαποκαλείται και να αυτοπροσδιορίζεται όπως επιθυμεί. Ωστόσο, ούτε οι
μεταμορφώσεις ούτε οι μεταμφιέσεις θα διασώσουν το επαγγελματικό συνδικαλιστικό
προσωπικό από τη βαθύτατη στρατηγική κρίση που έχει περιέλθει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου