Ετοιμάζουν αύξηση του ωραρίου των εκπκών μετά τις εκλογές (Με οδηγία ΟΟΣΑ)

Του Χρήστου Κάτσικα.

Επιχείρηση πλασματικής αύξησης των εκπαιδευτικών ως όχημα για τις απολύσεις.

Τα δυο μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχουν συμφωνήσει για την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και επιτελείς του Υπουργείου Παιδείας και στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στην Κυβέρνηση Παπαδήμου έχουν ήδη επεξεργαστεί ένα σχέδιο αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών το οποίο «πατάει» πάνω στις οδηγίες του ΟΟΣΑ. Το σχέδιο αυτό βρίσκεται στα συρτάρια του Υπουργείου Παιδείας και αναμένεται η κατάλληλη στιγμή για να παρουσιαστεί μετά τις εκλογές όποτε κριθεί ότι η συγκυρία είναι κατάλληλη.

Η «αναμόρφωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών» αποτελεί το επόμενο βήμα της καθιέρωσης, από το φθινόπωρο που μας πέρασε, του πλήρους οκταώρου στο στενό δημόσιο τομέα και την απογευματινή λειτουργία υπηρεσιών αιχμής, όπως εφορίες, πολεοδομίες και ασφαλιστικά ταμεία (Κατ’ εφαρμογή του άρθρου 41 του ν. 3979/2011 – ΦΕΚ Α’138 ). Ας δούμε όμως τα πράγματα με μια σειρά. Στις 2 Αυγούστου του 2011 στην Αθήνα ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ Angel Gurría («Σύμβουλος της κυβέρνησης μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ» σύμφωνα με προσφώνηση του τότε Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης κ. Ε. Βενιζέλου) σε κοινή συνέντευξη Τύπου με υπουργούς της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, παρουσίασε την «Έκθεση» του Οργανισμού για την «ελληνική οικονομία».

Στη συνάντηση της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ, Angel Gurría παραδόθηκε στην υπουργό η μελέτη που διεξήγαγε ο ΟΟΣΑ «Καλύτερες Επιδόσεις και Επιτυχείς Μεταρρυθμίσεις στην Εκπαίδευση, Προτάσεις για την Εκπαιδευτική Πολιτική στην Ελλάδα», για την αναβάθμιση της ποιότητας και την καλύτερη αποδοτικότητα της Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Στη μελέτη που διεξήγαγε ο ΟΟΣΑ για την κατάσταση της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα τονίζεται μεταξύ άλλων πως «οι καθηγητές δουλεύουν λιγότερο συγκριτικά με τον μέσο όρο της Ευρώπης» και ότι «το κόστος ανά μαθητή στην Ελλάδα είναι υψηλό. Και αυτό εξαιτίας κυρίως της αναλογίας μαθητών – εκπαιδευτικών αφού ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 14,4, όταν στην Ελλάδα (στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση) είναι 10,1 μαθητές ανά δάσκαλο».

Ο ΟΟΣΑ είναι σαφής και κάνει και συγκεκριμένη πρόταση: «Η Ελλάδα θα πρέπει να αυξήσει την εβδομαδιαία υποχρεωτική διδασκαλία κατά μέσο όρο τέσσερις με πέντε ώρες για να φτάσει το μέσο όρο του ΟΑΣΑ. Οι αλλαγές θα πρέπει να εστιάζουν στην αύξηση του ωραρίου των πιο έμπειρων και πιο καλά προετοιμασμένων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση».

Στοιχειώδη γνώση να έχει κάποιος από την ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης και από τις εκπαιδευτικές πολιτικές καταλαβαίνει τι σημαίνουν οι προτροπές αυτές του «αθώου» και «ουδέτερου» αυτού Οργανισμού που χρόνια τώρα πασχίζει να προσαρμόσει την εκπαίδευση και την εργατική δύναμη στις «νέες συνθήκες», κοντολογίς, στην ευελιξία, αποδοτικότητα, ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, απασχολησιμότητα, κόστος, κλπ, αλλά και να τις αναπτύξει, να τις τυποποιήσει περισσότερο, να τις μετρήσει και να τις ελέγξει, ώστε να διαμορφώσει το σημερινό εργαζόμενο: με εργασιακές προδιαγραφές 19ου αιώνα και παραγωγικές δυνάμεις 21ου αιώνα!

ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ Η κυρίαρχη πολιτική οικοδομεί την πολιτική της επιχειρηματολογία κατηγορώντας το κράτος πρόνοιας ως «υπερφορτωμένο κράτος», ως «γραφειοκρατικό παραλογισμό», ως «ελέφαντα» που ισοπεδώνει τις «ζωτικές δυνάμεις» της κοινωνίας, δηλαδή το Σύνδεσμο Βιομηχάνων, κάτω από το βάρος τους κόστους του. Μισθοί, κοινωνική ασφάλεια, συντάξεις, δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, προστασία της μητρότητας, όλα αυτά τα στοιχεία που διασφαλίζουν τους όρους της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανθρώπων και της προαγωγής του πολιτισμού είναι «βαρίδια» στα πόδια της νέας «ιεράς συμμαχίας».

Αναπτύσσεται μια πολιτική ορολογία που μοιάζει με τη «λιποδιάλυση» που υπόσχονται τα ινστιτούτα αδυνατίσματος. Μόνο που το «λίπος» που πρέπει να «καεί» στην προκειμένη περίπτωση είναι οι κατακτήσεις των δυνάμεων της εργασίας. Είναι φανερό ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει πάρει εδώ και αρκετό καιρό τις αποφάσεις της για ένα πολύ σημαντικό θέμα οι οποίες αν υλοποιηθούν δίνουν ένα ακόμη συντριπτικό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις στο χώρο του δημόσιου σχολείου: Πρόκειται για το μηδενισμό των προσλήψεων, τον περιορισμό του αριθμού των σχολικών μονάδων, την αύξηση των μαθητών στο τμήμα και βεβαίως την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Ήδη έχει κάνει τα πρώτα βήματα με τη μείωση των προσλήψεων τα δυο τελευταία χρόνια (από 6-7.000 μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών το χρόνο, το 2010 επέβαλε 2.850 προσλήψεις και το 2011 μόλις 600 περίπου), με τον περιορισμό των σχολικών μονάδων (με 1100 περίπου σχολεία λιγότερα ξεκίνησε η σχολική χρονιά 2011/12 και έπεται συνέχεια τα επόμενα χρόνια) και με την αύξηση του αριθμού μαθητών στο τμήμα.

Κάθε πόλεμος αρχίζει με τα λόγια και το υπουργείο Παιδείας έχει συμπληρώσει πολλά ένσημα στην προσπάθειά του να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί εργάζονται εξαιρετικά λίγες ώρες. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να παρουσιάσει με επικοινωνιακή μαεστρία τις «οδηγίες» του ΟΟΣΑ σαν μια αναμφισβήτητη «ιατρική γνωμάτευση» για τη σωτηρία της εκπαίδευσης στη χώρα μας. Σε ένα περιβάλλον που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν καταδικαστεί να εργάζονται με αυξημένο και ελαστικό ωράριο, σε μια περίοδο που το οκτάωρο για τον ιδιωτικό τομέα έχει γίνει το πιο σύντομο ανέκδοτο, τα τσακάλια της ενημέρωσης της υποταγής, δεν χρειάζεται να κάνουν μεγάλη προσπάθεια για να διαμορφώσουν μια κοινή γνώμη που, σε στιγμές κρίσης, χαλαρώνει με το «κάψιμο της καλύβας του γείτονα».

Ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία. Τα βήματα ήδη ακούγονται, οι σκιές αρχίζουν να προβάλλουν. Μόνο οι υπάλληλοι της συναίνεσης, οι κατασκευαστές του εφικτού και οι θεατές της ζωής δεν ακούνε και δεν βλέπουν ή κάνουν ότι δεν ακούν και ότι δεν βλέπουν. «Κατασκευάζουν» βήμα-βήμα την εργασιακή εφεδρεία την απόλυση χιλιάδων εκπαιδευτικών ως τμήμα της μείωσης του δημοσίου τομέα. Οργανώνουν, με αριστοτεχνικό τρόπο, τον ακρωτηριασμό. Έτσι που να ξεσπάσει με τη φυσικότητα της βροχής που ακολουθεί τις αστραπές και τους κεραυνούς. Γιατί όσοι έχουν τα μάτια να δουν και το θάρρος και την τιμιότητα να πιστέψουν στα μάτια τους μπορούν να καταλάβουν πολύ καλά πως παίζεται το παιχνίδι με τους αμείλικτους αριθμούς: Ένα δίωρο ή ένα τρίωρο επιπλέον π.χ για τους 80.000 καθηγητές σημαίνει 8-10.000 καθηγητές περίσσευμα!

Ήδη τα πρώτα βήματα έχουν γίνει και έχει σημασία να τα θυμίσουμε:

1. Αφενός με την Εγκύκλιό με τίτλο «Διαχείριση πλεονάζοντος εκπαιδευτικού δυναμικού» (βλέπε http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=44301), το Υπουργείο Παιδείας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατρέψει τους 180.000 εκπαιδευτικούς σε λάστιχο. Οι επιτελείς του Υπουργείου Παιδείας, ως νονοί μιας διεστραμμένης αλλοίωσης των εννοιών και των λέξεων, με σημαία «την ορθολογική διαχείριση, την εξασφάλιση της πληρότητας των σχολικών μονάδων σε εκπαιδευτικό δυναμικό και την απρόσκοπτη και άρτια λειτουργία αυτών», μπορούν να αλλάξουν το εργασιακό καθεστώς των μόνιμων και των αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Η εγκύκλιος προβλέπει τρία… δρομολόγια. Το πρώτο είναι να αποσπαστεί σε άλλη σχολική μονάδα μένοντας εντός των ορίων του νομού όπου υπηρετεί. Το δεύτερο δρομολόγιο είναι να πάει σε σχολική μονάδα «άλλου Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της ίδιας περιφερειακής διεύθυνσης». Αυτό σημαίνει ότι αλλάζει νομό με ότι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή του και τη ζωή της οικογένειάς του. Την απόφαση για τις περιπτώσεις αυτές λαμβάνει ο περιφερειάρχης εκπαίδευσης μετά από πρόταση του ανώτερου περιφερειακού υπηρεσιακού συμβουλίου. Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Να πάρει «φύλλο πορείας» έξω από τα όρια της περιφέρειας και να μετακινηθεί από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη. Στη γραμματική και το συντακτικό της εκπαίδευσης την εποχή των μνημονίων, το τσάκισμα της ζωής ενός ανθρώπου και της οικογένειάς του ονομάζεται απόσπαση «σε περιοχή μετάθεσης άλλης περιφερειακής διεύθυνσης»! Τη μοίρα αυτών που θα εξαναγκαστούν να αλλάξουν τόπο διαμονής ή, αν έχουν οικογένεια, να μπουν στην περιπέτεια των δύο σπιτιών, θα την αποφασίζει η ίδια η υπουργός, μετά από πρόταση του αρμόδιου ανώτερου περιφερειακού υπηρεσιακού συμβουλίου.

2. Αφετέρου, το προσχέδιο με τον εύηχο τίτλο «Οργάνωση των Περιφερειακών Υπηρεσιών Διοίκησης της Εκπαίδευσης – Πρώτα ο μαθητής – Πρώτα η σχολική μονάδα – Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο», το οποίο το υπουργείο Παιδείας δημοσιοποίησε πριν από λίγους μήνες (στα πλαίσια της προσαρμογής της σχολικής εκπαίδευσης στη νέα «καλλικρατική» δομή της δημόσιας διοίκησης, δηλαδή της προσαρμογής των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών στις επιταγές του Μνημόνιου και των περικοπών), προβλέπει ότι «σε περίπτωση απουσίας εκπαιδευτικού η αναπλήρωση στα διδακτικά του καθήκοντα γίνεται με εντολή του διευθυντή από εκπαιδευτικό της ίδιας σχολικής μονάδας, κατά προτίμηση της ίδιας ή συναφούς ειδικότητας, που έχει κενό στο ημερήσιο διδακτικό ωράριο εργασίας του. Η άρνηση συμμόρφωσης στο ανωτέρω εκπαιδευτικό καθήκον συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα»(Άρθρο 18).

ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ Οι εκπαιδευτικοί, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι, σε λίγο δεν θα έχουν να χάσουν τίποτε πέρα από τις αλυσίδες τους. Βρίσκονται σε ένα σταυροδρόμι. Ή θα πάρουν το δρόμο του ανυποχώρητου, σκληρού και παρατεταμένου αγώνα και της ελπίδας ή θα βρεθούν κυριολεκτικά στο δρόμο. Όχι χωριστά ούτε υποταγμένα. Χέρι χέρι με τους μαθητές, τους φοιτητές, τους γονείς, τους εργαζόμενους, όλους όσους παράγουν τον κοινωνικό πλούτο και απολαμβάνουν τη στέρηση. Η επιστροφή στα σωματεία είναι ζήτημα ζωής. Η συντριβή των υποταγμένων ηγεσιών των σωματείων είναι απαραίτητο στοιχείο της νίκης.

Πηγή  e-Πύλη Εκπαίδευσης