Η Εγκύκλιος του Υπουργού Δ.Μ & Η.Δ με θέμα: Πειθαρχικό δίκαιο δημοσίων πολιτικών υπαλλήλων

 @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

Μια ωραία νοικοκυρά

Αρθρογράφος: 

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Είμαι μια νοικοκυρά στη δυτική Αττική και με αφορμή τη σημερινή κοινωνική κατάσταση στη χώρα, θα ήθελα να καταθέσω την άποψή μου από μια άλλη πλευρά. Αυτήν που δε θα βρείτε στην τηλεόραση και τις εφημερίδες. Επειδή δεν μπορώ μόνο ν' ακούω, θα ήθελα κι εγώ να μιλήσω, να πω αυτά που δε λένε όλοι αυτοί.

 

Ξέρω ότι όλοι έχετε ακούσει για την εννιάμηνη απεργία των χαλυβουργών, για την τεράστια αλληλεγγύη που δέχτηκαν οι εργάτες, για την αμέριστη παγκόσμια συμπαράσταση, για τα ΜΑΤ, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών. Πιθανόν ελάχιστοι από σας γνωρίζουν τι έγινε μετά, μέχρι και σήμερα. Η στρεβλή ενημέρωση από συγκεκριμένα ΜΜΕ δεν μπορεί να σας δώσει την αληθινή διάσταση των γεγονότων και φυσικά αποσιωπούν τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί. Κανείς δεν σας έχει πει ότι τα ΜΑΤ κλείσανε το εργοστάσιο!

 

Κανείς δεν σας είπε ότι το δικαίωμα στην εργασία που επικαλούνταν οι κυβερνώντες δεν έγινε ποτέ πράξη. Γιατί απλά το εργοστάσιο άνοιξε, αλλά ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ... γιατί δεν παράγει, παρά την επιμονή του εργοδότη και της κυβέρνησης να σταματήσει η απεργία και να δουλέψει το εργοστάσιο!!!!! Για ένα πολύ απλό λόγο: Γιατί με 300 δυναμικούς εργάτες, εννιά μήνες στο δρόμο να διεκδικούν τα αυτονόητα, θα ξεσηκώνονταν και οι υπόλοιποι και φυσικά έτσι δεν θα μπορούσαν να επιταχυνθούν οι... μεταρρυθμίσεις τους. Από τις 28 Ιουλίου του 2012, οπότε ανεστάλη η απεργία, μέχρι και σήμερα -ένα χρόνο ακριβώς μετά- οι εργαζόμενοι που έχουν απομείνει είναι περίπου 170. Είχαμε παραιτήσεις, συνταξιοδοτήσεις, ασθένειες όπως καρκίνοι, εγκεφαλικά, εμφράγματα και εργατικά ατυχήματα. Εκκρεμούν στη δικαιοσύνη αγωγές και μηνύσεις απολυμένων που θέλουν να ξαναγυρίσουν στην εργασία τους. Δύο απ' αυτές εκδικάσθηκαν και οι συνάδελφοι γύρισαν εν μέσω τρομοκρατίας στην εργασία τους. Και φυσικά έλαβαν τα δεδουλευμένα που δικαιούνταν βάσει νόμου. Το φθινόπωρο θα εκδικαστούν και άλλες. Δικαιώθηκαν γιατί η απεργία ήταν ΝΟΜΙΜΗ και παράνομες οι απολύσεις εν μέσω κινητοποιήσεων. Οι μηνύσεις των ανθρώπων της εργοδοσίας κατά των εργατών παίρνουν συνεχώς αναβολές. Οι εργαζόμενοι στην αρχή δούλεψαν 5ήμερο, 8ωρο, μετά βγήκαν σε καλοκαιρινές άδειες, μετά σε διαθεσιμότητα, μετά σε εκ περιτροπής εργασία. Η διαθεσιμότητα και η εκ περιτροπής εργασία, "διευθυντικό δικαίωμα", εφαρμόζονταν με το σωματείο σε διαβουλεύσεις και χωρίς καμιά υπογραφή συμφωνίας, με την εργοδοσία εξοπλισμένη με την αντεργατική νομοθεσία.

 

Ολον αυτόν τον καιρό το εργοστάσιο έχει γίνει διαμετακομιστικό κέντρο ανάμεσα σ' αυτό του Βόλου και στα λιμάνια Βόλου και Ελευσίνας. Δουλεύουν ελάχιστοι εργαζόμενοι που πρόσκεινται στην εργοδοσία περισσότερες ώρες και μέρες και φυσικά οι μέχρι πρότινος απεργοί - εργαζόμενοι εκτελούν διάφορες εργασίες συντήρησης στο νόμιμο ωράριό τους. Αυτοί διατηρούν λοιπόν ακόμη την κλαδική τους σύμβαση, ενώ στο εργοστάσιο του Βόλου από το 2011 έχουν επιχειρησιακή σύμβαση που αλλάζει κάθε τόσο. Η μετενέργεια της κλαδικής τελειώνει 15/9/2013. Μετά από πιέσεις του σωματείου ο εργοδότης αποφάσισε να δώσει τις καλοκαιρινές άδειες στις 16/9 του '13. Οι λόγοι ευνόητοι...

 

Οι εργαζόμενοι, παρόλη την πίεση της εργοδοσίας, τις απειλές και τις ψευδείς φήμες για κλείσιμο του εργοστασίου, για απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις κλπ. είναι συσπειρωμένοι στο σωματείο τους και όλες οι κινήσεις της αντίπαλης πλευράς έχουν πέσει στο κενό. Τώρα οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι αν δεν υπογράψουν ατομική ή επιχειρησιακή σύμβαση ισχύει η τελευταία κλαδική τους τουλάχιστον μέχρι τέλος του χρόνου. Οι εργαζόμενοι δεν παρασύρθηκαν ούτε για μια στιγμή από τις απειλές, τις ψεύτικες υποσχέσεις, την επίθεση των ανθρώπων της εταιρείας που σε κάθε τους βήμα ήταν εκεί για να τους αποπροσανατολίσουν. Οι χαλυβουργοί είναι εκεί αγωνιζόμενοι ακόμη και σήμερα που μιλάμε. Κι έχουν πετύχει πολλά. Βήμα βήμα με υπομονή και ταξική στρατηγική. Ενοιωσα την υποχρέωση να τα γράψω, να τα μάθουν όλοι και να κρίνουν. Τα έχω ζήσει όλ' αυτά και συνεχίζω να τα ζω. Είναι μια εμπειρία ζωής αυτό που μου πρόσφερε αυτή η απεργία και η κατανόηση στην πράξη της αγωνιστικότητας και της αλληλεγγύης που μπορεί να ξεπηδήσουν από εργάτες προς εργάτες. Με τα πιο απλά μου λόγια η οργή κι η αγανάκτησή μου για την κοινωνική κατάσταση βγήκε δημιουργικά μέσα από τον αγώνα των χαλυβουργών. Οσο παλεύουν οι χαλυβουργοί εγώ θα έχω ένα λόγο παραπάνω να αγωνίζομαι για την οικογένεια, την εργατική τάξη, για την πατρίδα μου». Υπογραφή: Μια νοικοκυρά.

 

***

 

Υ.Γ.: Το κείμενο το παρέλαβα προ ολίγων ημερών. Γέμισε τη στήλη μου με φρέσκο αεράκι ταξικής συνείδησης και νοικοκύρεψε το διαδικτυακό χάος. Αυτό είναι το γυναικείο αντίπαλον δέος σε κάτι φάτσες σαν κι αυτήν που ούρλιαζε τις προάλλες στη Βουλή, ταγιεράκι και υπόκοσμος, σύζυγος ναζί..

 

Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη, 28/7/2013

Γιατί κοροϊδεύετε τους αναπληρωτές κύριε υπουργέ της Παιδείας;

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΤΣΙΚΑ

11.000 αναπληρωτές θα προσληφθούν το Σεπτέμβριο στα σχολεία, διαφήμιζε στην πρώτη του σελίδα το ΕΘΝΟΣ λίγες μέρες πριν. Κατευθείαν από το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Παιδείας η είδηση. Ωστόσο αν κοιτάξει κανείς μέσα στη σελίδα που παραπέμπει ο πρωτοσέλιδος τίτλος θα διαπιστώσει ότι οι πιστώσεις αφορούν μόλις 2.500. Οι άλλοι είναι ΕΣΠΑ. Και το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς προορίζονται για την ενισχυτική διδασκαλία που την θυμήθηκε πάλι το Υπουργείο. Ξέρετε με 280 ευρώ το μήνα.


Τέτοιου τύπου θα είναι οι προσλήψεις τη νέα σχολική χρονιά. Δώρο του Υπουργείου της Παιδείας στους χιλιάδες απολυμένους αναπληρωτές. Για ένα κομμάτι ψωμί που λέει και το τραγούδι

Το Υπουργείο Παιδείας αφού πέταξε σα στυμμένες λεμονόκουπες 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που με χίλια οικονομικά και κοινωνικά ζόρια όργωναν την Ελλάδα χρόνια και χρόνια, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από τους Παξούς μέχρι την Τήλο, με την ελπίδα κάποια στιγμή να διοριστούν, σήμερα τους κοροιδεύει με τον πιο κυνικό τρόπο. Νέοι και νέες εκπαιδευτικοι, νηπιαγωγοί, δάσκαλοι και καθηγητές, που συμπλήρωναν τον πενιχρό μισθό της πρόσληψης με το χαρτζηλίκι της μάνας και του πατέρα, που ζούσαν εργένικα, σαν φοιτητές, δυο, τρια, πέντε και περισσότερα χρόνια στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Ελλάδας, όχι μόνο πετάγονται στο δρόμο χωρίς καμιά ελπίδα αλλά είναι αναγκασμένοι να υποστούν τώρα και την κοροιδία του Υπουργείου Παιδείας. Προσλήψεις των 200, 300 ή 400 ευρώ εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας και συσίτια στους στρατώνες ή στις εκκλησίες.

Μισθός ίσος με τους καφέδες ή τα φιλοδωρήματα του εργοδότη. Η λέξη ντροπή δε λέει πλέον τίποτε. Τα λόγια έχουν χάσει κάθε νόημα καθώς καίγονται στη φωτιά της απόγνωσης. Αυτή η απόγνωση που πρέπει να μετατραπεί σε γνώση, σε θέληση, σε πράξη, σε αντίσταση, σε οργανωμένη πάλη. Και τότε θα δούμε ποιος θα γελάσει τελευταίος.

Ας μην αυτοπαραμυθιάζονται οι έως τώρα «πανταχού νικήσαντες» που ο λαός αδρανεί ή στέκει αμήχανος σαν να ’χει «παραδεχθεί την ήττα». Ουδέποτε φέρονται οι λαοί «σαν να ’ναι έτοιμοι από καιρό να πουν το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι». Το λένε απότομα! Κι αν πουν «όχι», γίνεται της Βαστίλλης... όπως πολύ εύστοχα επισήμανε και ο Στάθης!

 @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

Τον δύσκολο δρόμο πρέπει να διαλέξουν οι εκπαιδευτικοί

Αρθρογράφος: 

Δημήτρης Τσιριγώτης

 

Τον δύσκολο δρόμο πρέπει να διαλέξουν οι εκπαιδευτικοί

Υπάρχουν κάποιες στιγμές, λίγες, στη ζωή του κάθε ανθρώπου όπου φτάνει στο μεγάλο το σταυροδρόμι και πρέπει να επιλέξει έναν από τους δύο δρόμους. Είναι διχασμένος για το ποιόν να ακολουθήσει. Ο ένας δρόμος είναι σαφώς πιο εύκολος ,περπατείται και έχει ανοιχτεί από καιρό τώρα. Ο άλλος δεν είναι στρωμένος. Μοιάζει δύσβατος ,τρομαχτικός και απρόβλεπτος. Κάπως έτσι πιστεύω είναι τα πράγματα για εμάς τους εκπαιδευτικούς αυτή τη περίοδο. Έχουμε φτάσει στο μεγάλο το σταυροδρόμι.

 

Πρέπει να διαλέξουμε δρόμο. Και πρέπει να το κάνουμε γρήγορα. Η κλεψύδρα σε λίγο αδειάζει.

Ο ένας δρόμος είναι ο εύκολος .Μπορεί να ξεκινάς καλά ,να είναι ίσιωμα, αλλά είναι ένας δρόμος χωρίς τελειωμό. Το πιο πιθανό είναι κάποια στιγμή στη διαδρομή να σου τελειώσουν οι δυνάμεις και να πέσεις. Οι άλλοι θα περνάνε δίπλα σου και κανείς δεν θα σου απλώσει το χέρι να σε σηκώσει .Όμως και εσύ τόσα χρόνια προσπέρναγες τους πεσμένους και έκανες ότι δεν έβλεπες. Είναι μοναχικός αυτός ο δρόμος και δεν οδηγεί πουθενά. Και όμως έμοιαζε βατός. Τι σε ξεγέλασε τότε; Μα φυσικά .Μοιάζει πολύ με το δρόμο που είχες ακολουθήσει πριν φτάσεις στη διασταύρωση. Είχες αποφασίσει από καιρό να κινείσαι μόνος σου παράλληλα με όλους τους άλλους. Έτσι κανείς δεν θα ανέκοπτε τη πορεία σου. Τα είχες υπολογίσει όλα τόσο τέλεια. Είχες τακτοποιήσει μέσα σου τα πάντα. Ήσουν το καλό παιδί που όμως δεν θα το έπιαναν και κορόιδο . Έκανες τη δουλειά σου ,κοίταζες μόνο τη δουλειά σου. Είχες αποφασίσει ότι θα επιβίωνες. Και να που τα κατάφερες ,μέχρι σήμερα .Επιβίωσες, αλλά μήπως στην προσπάθεια σου να τα καταφέρεις ,ξέχασες να ζεις; Είχες μια απάντηση έτοιμη για κάθε περίπτωση.

Όταν κάποιοι συνάδελφοί σου ‘λεγαν ότι θα έρθουν δύσκολες μέρες για τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς αν δεν δράσουμε γρήγορα ,εσύ τους ονόμαζες καταστροφολόγους και συνομωσιολόγους.

Όταν άκουγες για τις απώλειες των συναδέλφων σου εσύ ανακουφιζόσουν που δεν ήσουν εσύ στη θέση τους, και αντί να τρέχεις να τους προστατεύσεις κοίταζες μόνο μην εκτεθείς και καείς μαζί τους.

Όταν σου ‘λεγαν για απεργία πότε απαντούσες ότι δεν βγαίνεις, πότε ότι δεν είναι αποτελεσματική, ότι είσαι υπέρ μόνο αν συνοδεύεται και από πρόταση, ότι γιατί να κάνεις μόνο εσύ αφού κανείς δεν κάνει, ότι θα είχες πρόβλημα με την ύλη, ότι δεν θέλεις να μπαίνεις κάτω από την ομπρέλα της πουλημένης ΑΔΕΔΥ. Σου θυμίζουν κάτι όλα αυτά ;

Όταν σου ‘λεγαν για τις κινητοποιήσεις και αγώνα είχες τη μεγάλη καραμέλα: ‘’Η πουλημένη ΟΛΜΕ’’. Ξεχνάς ότι η ΟΛΜΕ είσαι και εσύ, κυρίως εσύ, και αν δεν σου αρέσουν αυτοί που σε εκπροσωπούν γιατί συνεχίζεις και τους ψηφίζεις ;Βγάλε άλλους καλύτερους.

Πρόσεξε τώρα γιατί έχεις εκτεθεί όταν, πρόσφατα, ψήφισες απεργία εκ του ασφαλούς, ξέροντας ότι δεν θα γίνει. Τώρα που τα πράγματα έχουν αγριέψει κατά πολύ από τότε , τι έχεις σκοπό να κάνεις; Τι θα κάνεις το Σεπτέμβρη; Έχε υπ’ όψιν σου ότι καθένας μας μπορεί πλέον να πάρει τον άλλο στο λαιμό του με τη στάση του. Έχεις ευθύνη ,το καταλαβαίνεις πιστεύω .

Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα κυλίσεις πάλι στη ρουτίνα σου ή θα πάρεις τον άλλο δρόμο το δύσκολο;

Αυτός ο δρόμος ,ο δύσκολος ,δεν έχει περπατηθεί πολλές φορές .Κάποιοι όμως συνάδελφοί σου, παλαιότερα, έφτασαν στο τέρμα του. Είναι κακοτράχαλος και ανηφορικός αλλά στη κορυφή της ανηφόρας υπάρχει το πράσινο λιβάδι με το τρεχούμενο νερό .Εδώ άμα πέσεις απλώνονται ροζιασμένα χέρια για να σε σηκώσουν όπως θα κάνεις και εσύ για τους άλλους. Σε αυτό το δρόμο υπάρχουν φίδια που πρέπει να δέσεις κόμπο, υπάρχουν δράκοι και κακές μάγισσες που πρέπει να πάψεις να πιστεύεις. Γιατί εσύ τους δίνεις υπόσταση με το φόβο σου .Σα να σου έχουν κάνει μάγια και βλέπεις μόνο όσα θέλουν να βλέπεις. Δύναμή τους είναι ο δικός σου φόβος. Μοιάζει σα να προκαλείς μόνο σου τα όσα φοβάσαι. Κάθε δικό σου βήμα πίσω θα σημαίνει και βήμα μπρός για εκείνους. Κατά ένα τρόπο έχεις συμμαχήσει μαζί τους και τους αφήνεις να σου δείχνουν ποιόν δρόμο θα ακολουθήσεις . Έχεις ποτέ σκεφτεί ότι η παθητικότητα μπορεί να είναι μια πράξη επιθετική ; Αλήθεια τι άλλο φοβάσαι μη πάθεις ;Λίγα σου έχουν αφήσει έτσι και αλλιώς .Εκτός και αν όλα τα κάνεις για να σώσεις αυτά τα λίγα. Γιατί δεν απαιτείς πίσω τα πολλά που σου έχουν στερήσει; Γιατί δεν ζητάς πίσω τη ζωή σου; Κυρίως την υπερηφάνειά σου. Θυμάσαι πότε αποφάσισες να χαμηλώσεις τα φτερά; Όχι βέβαια, δεν θυμάσαι γιατί αυτό έγινε λίγο λίγο, ύπουλα, όταν αποφάσισες προσγειωθείς στον εύκολο δρόμο που λέγαμε. Νομίζεις αλήθεια ότι άμα κάνεις ησυχία το κακό θα φύγει μόνο του; Μήπως το τέρας δεν είναι τόσο μεγάλο όσο φαίνεται αλλά εμείς έχουμε γίνει τόσο μικροί .Λες ότι φοβάσαι το σκοτάδι και ότι έχεις παραλύσει. Μήπως το σκοτάδι που βλέπεις είναι γιατί έχεις τα μάτια σου κλειστά; Άνοιξέ τα. Σε λίγο ξημερώνει ,αν το θέλεις. Η σκοτεινότερη ώρα είναι, πάντα, πριν την αυγή.
Άκου λοιπόν τι έχω να σου πω. Αυτό το δρόμο το δύσκολο για να τον διαβούμε πρέπει να είμαστε πολλοί ,να κρατιόμαστε με οργή από τα χέρια .Δεν φτάνει να είμαστε σκόρπια μπουλούκια .Άσεπιτες, μη ασεπίτες, παλαιοί ,νέοι, γενικής εκπαίδευσης ,επαγγελματικής εκπαίδευσης, αναπληρωτές, ωρομίσθιοι, μόνιμοι ,διευθυντές των σχολείων, καθηγητές, δάσκαλοι, νηπιαγωγοί ας παραμερίσουμε τα λίγα που μας χωρίζουν και ας αφεθούμε στα πολλά που μας ενώνουν. Αλλά μην νομίζετε ότι φτάνει και πάλι. Πάλι λίγοι είμαστε όχι σε αριθμό αλλά σε δύναμη. Αν θέλουμε να φτιάξουμε αλυσίδα που δεν θα σπάει, το βασικό είναι να ενωθούμε και με τους πολλούς που τόσα μας ενώνουν πλέον: με τους άνεργους, τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, τους συμβασιούχους ,τους μικρομεσαίους ,τους εργαζομένους στους δήμους ,τους σχολικούς φύλακες ,τους τραπεζικούς υπαλλήλους ,τους συνταξιούχους, τους φοιτητές .
Η εργασία είναι δικαίωμα για όλους και όχι πολυτέλεια για τους λίγους . Η ποιότητα ζωής είναι αγαθό για όλους και όχι για τους λίγους . Ο ουρανός της Ελλάδας μας ανήκει σε όλους και όχι σε αυτούς που ,καιρό τώρα, τον εποφθαλμιούν. Ήρθε η ώρα όχι για κλαδικούς αγώνες ,ούτε συντεχνιακούς αλλά για μαζικούς κοινωνικούς. Ο ιδανικός αγώνας είναι εκείνος που γίνεται και για το δίκιο του άλλου .Αλλιώς μπορεί να εκληφθεί ως πράξη εγωιστική και να μην έχει ευρύτερη αποδοχή . Δεν υπάρχει ατομική σωτηρία ,ούτε κλαδική ,μόνο συλλογική. Αυτή η στιγμή δεν ανήκει στα άτομα –σωτήρες ,ούτε στα κόμματα –κομμάτια ,ούτε στους κλάδους –κλαδιά .Ανήκει στο Λαό .Μόνον αυτός μπορεί να δείξει το Δρόμο αρκεί να αισθανθεί ξανά Λαός. Το όλον και όχι τα κομμάτια του που κάποιοι δόλια τον θέλουν και τον κρατούν.

Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός

@alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

Ιδού η λίστα των πλεοναζόντων υπαλλήλων που έχει καταρτίσει η Κυβέρνηση

Οριστικοποιήθηκε η κατανομή σε όλα τα υπουργεία των 9.820 υπαλλήλων που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου, μετά τη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου την περασμένη Πέμπτη με τη συμμετοχή όλων των γενικών γραμματέων των υπουργείων, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά και παρουσία του αρμόδιου υπουργού Κυρ. Μητσοτάκη.

Η λίστα που παρουσιάζει σήμερα το «Eθνος» περιγράφει τον αριθμό των πλεοναζόντων υπαλλήλων που θα προκύψουν από την αξιολόγηση των δομών στις κεντρικές υπηρεσίες των υπουργείων, έτσι όπως διαμορφώθηκε ύστερα από διαβουλεύσεις που είχε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Δ. Στεφάνου, με τους συναδέλφους του από όλα τα υπουργεία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα με την ψήφιση του πολυνόμου του υπουργείου Οικονομικών 4.260 υπάλληλοι και απομένουν ακόμη 8.296 που πρέπει να τεθούν σε καθεστώς κινητικότητας μέχρι τον Σεπτέμβριο. Για τον λόγο αυτό η κυβέρνηση έθεσε ως στόχο να τεθούν σε διαθεσιμότητα 9.820 υπάλληλοι, δηλαδή 1524 περισσότεροι από όσους προβλέπει η μνημονιακή δέσμευση, προκειμένου ν’ αντιμετωπιστούν τυχόν δυσλειτουργίες και καθυστερήσεις.

  

 

 Ηδη, σύμφωνα με το δημοσίευμα, στα υπουργεία δόθηκε εντολή από χθες στους γενικούς διευθυντές να καταγράψουν τους κλάδους και τις ειδικότητες του προσωπικού που απασχολείται και να εισηγηθούν τον αριθμό των υπαλλήλων με τον οποίο θα μπορέσουν να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες τους.

@alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

 

 

Για το Δημοτικό σχολείο που έκλεισε στο χωριό μας

Στο χωριό μας ένα δημόσιο κτίριο είχαμε μόνο, το Δημοτικό μας σχολείο. 

Είχαμε τρείς δασκάλους για τα παιδιά που φοιτούσαν εκεί αλλά λόγω έλλειψης πιστώσεων από το υπουργείο μας το κλείνει τώρα η κυβέρνηση και μας είπε να στέλνουμε τα παιδιά μας στο διπλανό μεγαλύτερο χωριό 10 χιλιόμετρα πιο πέρα, τους δασκάλους τους απολύσανε γιατί λέει πέσαν έξω οι τράπεζες και είμαστε σε μνημόνιο. Ε, αφού το λέει η κυβέρνηση , εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;

Γυρίζουμε πίσω στο 1930 όταν οι παππούδες μας ήταν τότε μαθητές και περπατούσαν αυτά τα χιλιόμετρα μέσα από μονοπάτια και ρεματιές φορώντας κάτι γουρουνοτσάρουχα για παπούτσια κουβαλώντας κι από ένα ξύλο για τη σόμπα του σχολείου για να μη κρυώνουμε. Τώρα στην Ελλάδα του 2013 εδώ στο καφενείο του χωριού συζητάμε την επανάληψη της ιστορίας.



Διονύσης Σταμάτης

 @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

Θέλω τη Ζωή μου πίσω ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

η φωτογραφία είναι του Μάριου Λώλου

Με Προεδρικό Διάταγμα οι καταργήσεις θέσεων στο Δημόσιο!

Ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση θέσεων στο Δημόσιο μέσω Προεδρικών Διαταγμάτων και χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Βουλής με την τροπολογία που κατέθεσαν την Παρασκευή οι υπουργοί Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας και Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης στο νομοσχέδιο για τα αυθαίρετα. Τα ΠΔ θα πρέπει να λαμβάνουν την γνωμοδότηση του ΣτΕ για την συνταγματικότητα των περιεχομένων τους.



Η τροπολογία εφεξής δίνει τη δυνατότητα με Προεδρικά Διατάγματα να καταρτίζονται οι Οργανισμοί των υπουργείων, των αυτοτελών δημοσίων υπηρεσιών, των αποκεντρωμένων διοικήσεων αλλά και των ΝΠΔΔ.

Με Προεδρικά Διατάγματα θα είναι δυνατό επίσης να αντικαθίστανται ή να τροποποιούνται οι Οργανισμοί, αλλά και να καταρτίζονται ενιαίοι οργανισμοί για κατηγορίες νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.

Προβλέπεται, επίσης, ότι είναι δυνατόν με τα ίδια Προεδρικά Διατάγματα να αντικαθίσταται, να καταργείται ή να τροποποιείται κάθε ισχύουσα διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης, σχετική με την οργάνωση και λειτουργία των προαναφερόμενων φορέων.

Η κατάρτιση των Οργανισμών θα βασίζεται σε εκθέσεις αξιολόγησης των οργανικών μονάδων τους που συνοδεύονται από περιγράμματα αποστολής και θέσεων καθώς και από σχέδια στελέχωσης, τα οποία έχουν εγκριθεί από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης. Ανάμεσα στα όσα θα προβλέπουν οι Οργανισμοί μπορεί να είναι και η σύσταση νέων θέσεων προσωπικού, καθώς και η κατάργηση, κατά κατηγορία και κλάδο, υφιστάμενων θέσεων που πλεονάζουν ή ακόμα και η μεταφορά θέσεων προσωπικού σε άλλους κλάδους.

Πρόκειται ουσιαστικά για την καθιέρωση των Προεδρικών Διαταγμάτων ως πάγιας πρακτικής για την οργάνωση και λειτουργία του στενού δημόσιου τομέα και των ΝΠΔΔ, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη έγκριση της Βουλής.

Παρά την ευελιξία που παρέχει στην κυβέρνηση η έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδικασία της έκδοσης τους προϋποθέτει ότι γνωμοδοτεί προηγούμενως το ΣτΕ για τη συνταγματικότητα των προβλεπομένων.

Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, στόχος της τροπολογίας είναι η ορθολογική και αποτελεσματική αναδιοργάνωση των δημοσίων πολιτικών υπηρεσιών, ώστε να παρέχουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στους πολίτες. Ο νέος χάρτης της ελληνικής δημόσιας διοίκησης θα αποτυπωθεί κανονιστικά με τα Προεδρικά Διατάγματα, στα οποία θα καθοριστεί το περιεχόμενο, η έγκριση και η τροποποίηση των οργανισμών των δημοσίων υπηρεσιών, αναφέρεται στην έκθεση, τονίζεται όμως ότι «προηγουμένως θα έχει ελεγχθεί διοικητικά και πρακτικά ως προς την εφαρμοσιμότητά του, καθώς θα έχει προκύψει με βάση υλικοτεχνικές μελέτες, σύμφωνα με τις μεθόδους της σύγχρονης διοικητικής επιστήμης».

Η επέκταση της έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων ως πάγια πρακτική για το νέο χάρτη της δημόσιας διοίκησης αποτυπώνεται ουσιαστικά στην επισήμανση της αιτιολογικής έκθεσης, σύμφωνα με την οποία «η επιλογή του νομικού εργαλείου του Προεδρικού Διατάγματος για τη θέση σε ισχύ των νέων οργανισμών υπαγορεύεται από την ανάγκη της ευελιξίας και της ύπαρξης διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης ως προς την οργάνωσή της αλλά και από τη δικαιοκρατική εγγύηση προηγούμενου ελέγχου των Προεδρικών Διαταγμάτων από το Συμβούλιο της Επικρατείας».

in.gr, 26/7/2013

@alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

26/7/13 Συγκέντρωση ΟΛΜΕ στο υπ.Οικονομικών

Δεν Αντέχουμε άλλο!!!

Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Κορίνθου σας προσκαλεί ...........

Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Κορίνθου
σας προσκαλεί να παρευρεθείτε,
να γνωρίσετε τον τρόπο λειτουργίας του,
να μάθετε για την μέχρι τώρα δράση του,
τους μελλοντικούς σχεδιασμούς του, τις ανάγκες του,
να το πλαισιώσετε και να το ενισχύσετε!

Ένα παραμύθι για μεγάλους

Αρθρογράφος: Κώστας Βαξεβάνης

Τελικώς όλο το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, στηρίζεται στο δόγμα Μητσοτάκη. Σε αυτό το “ποιός θα θυμάται τι έγινε σε 10 χρόνια;”. Ξεχνάμε σε λιγότερα από 10 χρόνια. Δύο έως τρία είναι αρκετά για να ξεχάσουμε τι έγινε, ποιός το έκανε και με ποιά επιχειρήματα το έκανε.

Σήμερα, στα μονόστηλα του Τύπου, υπάρχει μια διαμαρτυρία των φορέων της Βόρειας Ελλάδας, για την κατάργηση δρομολογίων της Ολυμπιακής προς Θεσσαλονίκη. Απ ό,τι φαίνεται, θα υπάρξει κατάργηση δρομολογίων και προς το Ηράκλειο το επόμενο διάστημα. Ας θυμηθούμε λοιπόν, παρά τον κυνισμό του σοφού σε πολλά Επίτιμου, τί έγινε με την Ολυμπιακή, η οποία πέταγε σε όλο τον κόσμο, ένωνε την Ελλάδα με την Ομογένεια και εξυπηρετούσε και κοινωνικές, εκτός από οικονομικές, ανάγκες κάποιων επιχειρηματιών.

Η Ολυμπιακή λοιπόν, όπως καλή ώρα η ΕΡΤ και όλα τα κομμάτια του Δημοσίου που οδεύουν προς κατάργηση, ιδιωτικοποιήθηκε από τον εραστή των αγορών και γκουρού του νεοφιλελευθερισμού, Κωστή Χατζηδάκη. Κατά την συνηθισμένη τακτική, αφού φόρτωσαν την Ολυμπιακή με τα ρουσφέτια τους, αφού πέταξαν με τα φτερά της προς τον πολιτικό εκμαυλισμό και τον δομημένο κομματικά συνδικαλισμό, αφού την υπερχρέωσαν με την αντίληψη πως το Δημόσιο είναι ο προσωπικός τους οίκος ανοχής, ξεκρέμασαν από τις πόρτες τα πράσινα και μπλε φανάρια της δηλωμένης έκδοσης και άρχισαν την “εξυγίανση”.


Ο κ Χατζηδάκης έδωσε γι αυτή την “εξυγίανση” την Ολυμπιακή στον Αντρέα Βγενόπουλο, ο οποίος πραγματοποιούσε το άλλο θάυμα του νεοφιλελευθερισμού. Έπαιρνε λεφτά από μια τράπεζά του και τα έδινε σε φίλους επιχειρηματίες οι οποίοι έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στις επιχειρήσεις του. Τα επιχειρήματα για την πώληση της Ολυμπιακής, ήταν πως το κράτος δεν μπορούσε να είναι επιχειρηματίας. Το γιατί το κράτος δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας ενώ μπορεί να είναι φοροεισπράκτορας ή οτιδήποτε άλλο, δεν το απαντά ως σήμερα καμιά ανάλυση των “αντικρατιστών”.


Είναι σίγουρο πως το κράτος δεν πρέπει να είναι κακός επιχειρηματίας, να παίρνει δηλαδή τα λεφτά του κόσμου και να τα επενδύει λάθος. Για παράδειγμα, δεν μπορεί το κράτος να παίρνει τα λεφτά μου, να αγοράζει τρένα χωρίς γραμμές (για να πιάσουμε το αγαπημένο θέμα του κυρίου Χατζηδάκη) μόνο και μόνο για να πάρουν κάποιοι τις μίζες τους, ή να ανοίγει σήραγγες του ΟΣΕ στο βουνό πληρώνοντας τρεις φορές πάνω το κόστος σε εργολάβους.
Εν ολίγοις πουθενά δεν έχει εντοπιστεί κάτι που να συνδέει αξιωματικά το κράτος με την κακή επιχειρηματικότητα. Με αυτή, το συνδέουν οι πολιτικές. Ή, για να το πούμε διαφορετικά, οι “καλοί” επιχειρηματίες της ελληνικής “αγοράς” θα ήταν αμφίβολο αν θα υπήρχαν χωρίς το «κακό» κράτος του Κωστή Χατζηδάκη, του Άδωνι Γεωργιάδη, και των κάθε λογής αντικρατιστών.


Στο σημείο αυτό να σημειώσω μόνο πως ο αντικρατισμός του Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος εμφανίστηκε σε εκδήλωση των ΙΕΚ Ξυνή, να βρίζει τα ελληνικά πανεπιστήμια, τυχαία συμβάδισε με την απόφαση να καταργηθούν βαθμίδες της εκπαίδευσης την οποία αναλαμβάνει πλέον να προσφέρει ο αγαπητός κύριος Ξυνής ιδιωτικά.

Την ώρα που ο Άδωνις και η κυβέρνησή του καταργούν κομμάτια της Δημόσιας Εκπαίδευσης, αυτό όλως τυχαίως εξυπηρετεί τον κ Ξυνή. Όπως έχει αποκαλύψει το HOT DOC και το www.koutipandoras.gr, ο κ Ξυνής είναι μεγάλη μορφή της επιχειρηματικότητας που θαυμάζει ο Άδωνις και η κυβέρνηση. Χρωστάει εκατομμύρια στο Δημόσιο, κλείνει και ανοίγει επιχειρήσεις για να αποφεύγει τα χρέη αλλά διατηρεί με νομική ρύθμιση το ίδιο όνομα στις οικογενειακές επιχειρήσεις και καταφέρνει να κάνει ρυθμίσεις οφειλών στο ΙΚΑ 400 ετών. Σε αυτές λοιπόν τις “υγιείς” επιχειρήσεις του Ομίλου Ξυνή, που φαντάζομαι είναι στον αντίποδα των κακών κρατικών, παρελαύνουν Υπουργοί και Πρωθυπουργοί, βουλευτές και πολιτευτές, κάνοντας συχνά-πυκνά τον dealer.

Ας επιστρέψουμε όμως στην Ολυμπιακή. Ένας από τους λόγους ιδιωτικοποίησης ήταν το επιχείρημα ότι η ελεύθερη αγορά θα μειώσει τις τιμές μέσω του ανταγωνισμού. Όπως ακριβώς έγινε και με την βενζίνη, που έλεγαν πως αν απελευθερωνόταν ο ανταγωνισμός θα έπεφταν οι τιμές, τα αεροπορικά εισιτήρια όχι μόνο δεν έγιναν πιο φθηνά, αλλά οι δύο αντίπαλες εταιρείες έκαναν αίτηση για συγχώνευση. Δηλαδή, ο κ Χατζηδάκης, με το επιχείρημα πως έπρεπε να καταργηθεί το κρατικό μονοπώλιο, έφτιαξε με επιμέλεια ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, που ανεβάζει όσο θέλει τις τιμές, μειώνει τις προσφερόμενες υπηρεσίες και τελευταία και τα δρομολόγια.


Γιατί ο κάθε επιχειρηματίας να βάλει δρομολόγια που εξυπηρετούν μια περιοχή αφού μπορεί να βάλει κάποια άλλα που εξυπηρετούν την τσέπη του; Γιατί ο επιχειρηματίας να απολογηθεί στις ανάγκες της χώρας, της επαρχίας, της Ομογένειας;


Η λογική του Χατζηδάκη και της κυβέρνησης που απλώς θα κάνει με όλο το Δημόσιο ό,τι έκανε στην Ολυμπιακή, δεν είναι η εξυπηρέτηση καμιάς αναγκαιότητας. Η αόριστη φρασεολογία “για να λειτουργήσουν οι αγορές” δεν είναι τίποτα άλλο από τον μετασχηματισμό της φράσης “για να λειτουργήσουν τα συμφέροντα”.


Ένα κλασικό παράδειγμα είναι αυτό με τα διώροφα λεωφορεία που αγοράστηκαν πρόσφατα για να γίνονται περιηγήσεις στο κέντρο της Αθήνας. Αφού τα αγοράσαμε και πληρώσαμε, το υπουργείο αποφάσισε πως το κράτος απαγορεύεται να έχει τέτοια δραστηριότητα. Λειτουργία της αγοράς, προφανώς και είναι το δικαίωμα να παίρνει όποιος θέλει άδεια για μια δουλειά. Στην Ελλάδα μετατρέπεται στην απαγόρευση να πάρει όποιος δεν συμπεριλαμβάνεται στα οικεία συμφέροντα. Θα θυμάστε το 1992, όταν δόθηκαν οι άδεις κινητής τηλεφωνίας, που δια νόμου είχε απαγορευθεί το δικαίωμα αυτό να το έχει ο πιο ισχυρός πάροχος τηλεφωνίας στη χώρα, ο ΟΤΕ. Έτσι, οι ιδιωτικές εταιρείες χρησιμοποίησαν τις εγκαταστάσεις του ΟΤΕ για να αναπτύξουν την κινητή τηλεφωνία, αλλά αυτό το δικαίωμα δεν το είχε για χρόνια, ο ίδιος ο ΟΤΕ.

Όσοι σήμερα κόπτονται για την “ελευθερία” της αγοράς, πρέπει ταυτόχρονα να αποδεικνύουν και πόσο πραγματικά ελεύθεροι είναι. Και εννοώ καθαρά, πρέπει να αποδεικνύουν πόσο η άποψή τους αυτή είναι ιδεολογία και πολιτική και όχι ταύτιση με συμφέροντα.

@alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

 Λύκειο για λίγους - Κατάρτιση και μαθητεία για τους πολλούς

 Οβιδιακές αλλαγές στο χώρο της Β/βάθμιας Εκπαίδευσης (Γενικά Λύκεια – ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ) επιχειρεί το Υπουργείο Παιδείας  με στόχο την οργανωτική αναδιάρθρωση της μεταγυμνασιακής εκπαίδευσης, την ανακατανομή του μαθητικού πληθυσμού και την στροφή από την εκπαίδευση στην κατάρτιση.

 Όλα τα στοιχεία αλλά και οι ίδιες οι διακηρύξεις  του Υπουργείου παιδείας φανερώνουν ότι επιλέγεται ένα εξεταστικοκεντρικό Λύκειο για λίγους, ένα Τεχνικό Λύκειο με καθολική εφαρμογή του θεσμού της μαθητείας και μεταγυμνασιακές σχολές κατάρτισης (ΙΕΚ) που θα στοχεύουν προοπτικά να απορροφήσουν ένα μέρος του μαθητικού πληθυσμού μετά το τέλος της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Το νήμα που διαπερνά τις νέες ρυθμίσεις στη μεταγυμνασιακή εκπαίδευση είναι η έμφαση στις εξεταστικές δοκιμασίες στο Γενικό Λύκειο και το στένεμα των διόδων, η μαθητεία στο Τεχνικό Λύκειο, η απλήρωτη εργασία μέσα από μορφές «πρακτικής άσκησης» και η  εναλλαγή από την απασχόληση στην ανεργία μέσα από τα λεγόμενα προγράμματα  απασχόλησης ορισμένου χρόνου τα οποία ουσιαστικά και τυπικά προσφέρουν δωρεάν εργατικό δυναμικό στους εργοδότες. 

Αλλά ας δούμε τα πράγματα με μια σειρά για να κατανοήσουμε τους σχεδιασμούς του Υπουργείου παιδείας.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (ΓΥΜΝΑΣΙΑ-ΛΥΚΕΙΑ- ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ)
	ΔΗΜΟΣΙΑ	ΙΔΙΩΤΙΚΑ	ΣΥΝΟΛΟ
ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ	307.707	16.729	324.436
ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΕΝΙΚΩΝ – ΕΝΙΑΙΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ	234.084	14.839	248.923
ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ (ΕΠΑΛ)	89.762	355	90.117
ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ (ΕΠΑΣ) – ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ	15.142	198	15.340
ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ (ΕΠΑΣ) – ΟΑΕΔ	12.333	-	12.333
Πηγή: Έρευνα του Χρήστου Κάτσικα με βάση στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, Ιούλιος  2013 (τα στοιχεία αφορούν στο σχολικό έτος 2011/12)

Γενικό Λύκειο για λιγότερους

Το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει ένα Γενικό Λύκειο με περισσότερες και καθοριστικότερες εξετάσεις.  Αυτές φαίνεται να αποτελούν το «παιδαγωγικό ευαγγέλιο» και τη «γραμματική» του και πριμοδοτεί, χωρίς να το δηλώνει, την παλινόρθωση» μιας εξεταστικοκεντρικής οργάνωσης του Λυκείου. Οι λόγοι και οι αιτίες ενός τέτοιου προσανατολισμού δεν κρύβονται. Είναι το κλείσιμο των «διόδων» για το πιο αδύναμο κοινωνικά και οικονομικά τμήμα του μαθητικού πληθυσμού, η ρύθμιση των ροών και η προώθηση στην κατάρτιση ή και στην έξοδο από τις σπουδές. Η νέα «εκπαιδευτική ηθική»; Ή έχει κανείς «τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες» να σπουδάσει με στόχο ένα επιστημονικό επάγγελμα ή δεν τις έχει οπότε δε χρειάζεται «να προχωρήσει στα γράμματα». Έτσι η μέχρι σήμερα υποεκπαίδευση θα μεταμορφωθεί , όχι πολύ αργά, σε μεθοδευμένη στροφή ενός τμήματος του μαθητικού πληθυσμού στην κατάρτιση ή σε επίσημη και μαζική αποφοίτηση.

Η μείωση του μαθητικού πληθυσμού των Γενικών Λυκείων συνδέεται με την προοπτική δραστικής μείωσης των εισακτέων στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Το Υπουργείο Παιδείας «υφαίνει» μεθοδικά σε τρεις μεθοδεύσεις για να πετύχει το σκοπό του. Η πρώτη μεθόδευση αφορά στην παραπέρα συρρίκνωση της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τη συγχώνευση ή και το κλείσιμο και άλλων τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Η δεύτερη μεθόδευση αφορά στη μείωση του αριθμού των εισακτέων. Η Τρίτη μεθόδευση αφορά στην επαναφορά μιας μορφής της βάσης του 10 η οποία, με τους «κατάλληλους» ελιγμούς στο βαθμό δυσκολίας των θεμάτων μπορεί να κόψει την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χιλιάδων υποψηφίων.

Αλλαγές σε Επαγγελματικά Λύκεια, Επαγγελματικές Σχολές και ΙΕΚ

Παράλληλα τις επόμενες μέρες το Υπουργείο Παιδείας φέρνει στη Βουλή το σχέδιο για το νέο Τεχνικό Λύκειο. Στο non paper που έδωσε στη δημοσιότητα, μετά την απόφαση του να θέσει σε διαθεσιμότητα- απόλυση σε μια νύκτα 2.000 καθηγητές με τη μέθοδο της κατάργησης των αντίστοιχων ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ αναφέρει : «Σχεδιάζουμε μια Τεχνική Εκπαίδευση που στοχεύει στο να προσφέρει Ειδικότητες Επαγγελμάτων, που καλύπτουν τις επιλογές των μαθητών και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, και όχι τους κλάδους και τις ειδικότητες μονίμων καθηγητών, οι οποίοι διαμέσου ενός στρεβλού και νοθευμένου πλαισίου, «βρέθηκαν» να στελεχώνουν τα Επαγγελματικά Λύκεια και τις Επαγγελματικές Σχολές». Ξαφνικά, λοιπόν, μαθαίνουμε ότι τους νόμους για την εκπαίδευση και τις ειδικότητες ή τα μαθήματα που διδάσκονται οι μαθητές τα αποφασίζουν κατά σχολείο οι εκπαιδευτικοί κι όχι οι εκάστοτε υπουργοί. Η εκπαιδευτικός Γεωργία Θάνου επισημαίνει ότι μόνο τα τελευταία 13 χρόνια έχουν ψηφιστεί 2 νόμοι για στην τεχνική εκπαίδευση και ετοιμάζεται τρίτος χωρίς κανείς απ’ τις κυβερνήσεις να μπορεί να απαντήσει στο γιατί απέτυχαν οι προηγούμενοι. Ο νόμος 2640/98που ίδρυσε τα ΤΕΕ και ο νόμος 3475/2066 που ίδρυσε τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Όλες οι εισηγητικές εκθέσεις αλλά και οι νόμοι 2640/98 και 3475/2006 όριζαν ότι οι ειδικότητες καθορίζονται με βάση τις ανάγκες της αγοράς εργασίας του νομού. Με ποια στοιχεία θα οριστούν οι νέες ειδικότητες; Και ποια είναι η αγορά εργασίας σε μια χώρα που ο παραγωγικός ιστός διαλύεται μέρα με τη μέρα εξ’ αιτίας του εξαρτημένου χαρακτήρα της οικονομίας; Ποιοι παράγοντες προσδιορίζουν τις ανάγκες αυτές;

Ωστόσο όσα πέπλα συσκότισης και να επιχειρούνται το Υπουργείο Παιδείας δεν μπορεί να κρύψει τα πραγματικά του σχέδια. Προωθούμε «ένα νέο Τεχνικό Λύκειο που θα παρέχει, θα μεταδίδει, θα εφοδιάζει τους σπουδαστές του με τις απαιτούμενες τεχνικές και επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες, με καθολική εφαρμογή του θεσμού της μαθητείας» ανακοινώνει ο κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος στην τοποθέτησή του στη Βουλή (17/7) στη συζήτηση για το  πολυνομοσχέδιο. Την ίδια μέρα ο Υφυπουργός Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου στις 17/7 στην ομιλία του  τονίζει ότι «Το Υπουργείο Παιδείας έχει προαναγγείλει ότι το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση περιλαμβάνει ένα γενικό λύκειο και ένα τύπο τεχνικού λυκείου, στο οποίο εφαρμόζεται καθολικά για όλους τους μαθητές ο θεσμός της μαθητείας, δηλαδή της πρακτικής άσκησης στην επιχείρηση».

Είναι φανερό λοιπόν ότι κέντρο βάρους στο νέο Τεχνικό Λύκειο αποτελεί η μαθητεία, δηλαδή με βάση το λεγόμενο «δυαδικό σύστημα» η εκπαίδευση δεν γίνεται μόνο στο σχολείο αλλά και στο χώρο εργασίας, δηλαδή στις επιχειρήσεις. Έτσι ο σκοπός της επαγγελματικής εκπαίδευσης δεν είναι η ολόπλευρη γνώση μιας τέχνης, αλλά η εκπαίδευση πάνω σε μια συγκεκριμένη θέση εργασίας. Οι νέοι που εργάζονται αμείβονται στα πλαίσια της μαθητείας με μισθούς - φιλοδωρήματα, ενώ παράλληλα εξασφαλίζεται η φθηνή εργασία και καταρτίζεται το αυριανό εργατικό δυναμικό – λάστιχο που θα εναλλάσσεται απ’ την απασχόληση στην ανεργία μέσα απ’ τα προγράμματα «απασχόλησης» που παραχωρούν δωρεάν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα στους εργοδότες κάτω από τον τίτλο της μαθητείας και της πρακτικής άσκησης.

Την ίδια ώρα πριμοδοτείται το υπάρχον σύστημα κατάρτισης (ΙΕΚ, ΚΕΚ κλπ) με τη στρατολόγηση χιλιάδων μαθητών αποφοίτων Γυμνασίου. Για πρώτη φορά από την Συνταγματική κατοχύρωση της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης πριν 30 περίπου χρόνια, ωθούνται 15χρονοι μαθητές να εγκαταλείψουν τις σπουδές στο Λύκειο και να ενταχθούν στον αστερισμό της πρόωρης κατάρτισης, που εκτός των άλλων έχει και δίδακτρα τόσο στα δημόσια όσο και στα ιδιωτικά ΙΕΚ. Και όσο κι αν ο Υπουργός Παιδείας εξαγγέλλει επιδότηση των διδάκτρων για όλους τους σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ, από το Σεπτέμβρη του 2013 και έως το 2020, μέσω των Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων είναι γνωστό ότι το πρόγραμμα της επιδότησης έχει ημερομηνία λήξης το 2015.

Κάτι τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό. Στο νόμο για τη δια βίου εκπαίδευση αντιστοιχίζεται  η τυπική με την μη τυπική και την άτυπη εκπαίδευση. Ανοίγει έτσι ο δρόμος να αποκτήσει κάποιος τα διάφορα πτυχία επιπέδου 2 και 3 κατ’ αρχήν και μέσα από άλλα μονοπάτια πέρα από τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση. Με λίγα λόγια ωθούνται χιλιάδες νέοι στο κυνήγι σεμιναρίων ή πρακτικής εργασίας άνευ πληρωμής, προκειμένου να μαζέψουν πιστωτικές μονάδες, αντί να σπουδάσουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

«Μάθε το πόστο σου!»

Οι νέες ρυθμίσεις στο χώρο της εκπαίδευσης που στοχεύουν στην έξοδο των φτωχών από τα σχολεία, στην αναδιάρθρωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και στην ιδιωτικοποίηση του δημοσίου, σχετίζεται σαφώς με την πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της υποτέλειας που έχει οδηγήσει σε περιθωριοποίηση μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού.

Είναι φανερό ότι σ΄ όλες τις περιπτώσεις, πάντα στο πνεύμα των νέων ρυθμίσεων, επιστρατεύεται, βέβαια, η γλώσσα της «κρίσης» του σχολείου, η «πτώση του επιπέδου σπουδών», η «αναντιστοιχία πτυχίου και αγοράς εργασίας», η «σχολική αποτυχία», η «αδιαφορία των μαθητών» κ.λπ., έτσι ώστε μέσα από υπεραπλουστεύσεις να «λιπανθούν» στο «έδαφος» της κοινής γνώμης, ως αναγκαίες και επείγουσες οι επιλογές εκείνες που η υλοποίησή τους δεν αποτελεί παρά μεθόδευση αυτών που διακαώς επιθυμούν να ξεφύγουν από τον κατάλογο των υπευθύνων της κρίσης.

Η έννοια «αγορά» αποτελεί το κεντρικό στοιχείο του νέου σχεδιασμού που επιχειρείται από το Υπουργείο Παιδείας και είναι από αυτή την άποψη το «κλειδί» για να κατανοήσουμε το είδος της εκπαίδευσης, την ποιότητα των σχέσεών της με την κοινωνία και το νέο περιεχόμενό της. Η αγοραία παιδεία αφαιρεί από το λεξιλόγιό της ακόμη και την τυπική ισότητα των προηγούμενων χρόνων στις εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Τώρα φέρνει πιο κοντά την ατομική βούληση στον κοινωνικό προσδιορισμό, με στόχο η κοινωνική κατανομή μέσω του σχολείου να ανταποκρίνεται στις διαγραφόμενες προοπτικές μιας κοινωνίας με κατεστραμμένη παραγωγική βάση, διογκωμένη ανεργία, υποαπασχόληση, μαύρη εργασία για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Προφανώς, πάνω από όλα ισχύουν τα λόγια που ακούστηκαν κάμποσα χρόνια πριν στην αγγλική Βουλή από το στόμα συντηρητικού βουλευτή και «συμπύκνωναν» τις οδηγίες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ : «Εάν έχουμε έναν ανώτερο και εκπαιδευμένο αλλά άνεργο πληθυσμό ίσως αντιμετωπίσουμε μεγαλύτερες κοινωνικές συγκρούσεις. Υπάρχει ανάγκη να αντιστοιχήσουμε ξανά την κοινωνική θέση και το εκπαιδευτικό επίπεδο. Επιτέλους οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν τη θέση τους στην κοινωνία»!

Χρήστος Κάτσικας, 

μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου - Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης, Αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Καλλιθέας- Νέας Σμύρνης - Μοσχάτου

--

Εμείς οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ είμαστε καθηγητές ‘’πρώτης τάξης’’

ή

Η νέα ανθρωποφαγία

ή

Οι ρινόκεροι είναι ανάμεσά μας!

Συνάδελφοι, έλαβα εχθές μια πρόσκληση να συμμετάσχω σε συνάντηση με ειδικευμένο δικηγόρο της Αθήνας με σκοπό την άμεση σύσταση συλλόγου ΑΣΕΠΙΤΩΝ.

 Σύμφωνα με το blog του συλλόγου (sic) «ο υπό σύσταση σύλλογος περιλαμβάνει όλους τους εκπαιδευτικούς που αξιοκρατικά διορίσθηκαν στην εκπαίδευση μέσω γραπτών εξετάσεων του ΑΣΕΠ με ΦΕΚ.

 Σκοπός του είναι να προασπίσει τα εργασιακά δικαιώματα των μελών του, ενάντια σε κάθε κακόβουλη προσπάθεια υπονόμευσης από όπου κι αν αυτή προέρχεται.» Στο δε κάλεσμά τους αναφέρουν  ότι (sic) «ο δικηγόρος κρίνει ως κατεπείγουσα τη σύσταση του συλλόγου. Οι όποιες πιέσεις για την εξαίρεση των ΑΣΕΠΙΤΩΝ από διαθεσιμότητα - απολύσεις, θα κριθούν μέσα στον Ιούλη» και ότι «αμέσως μετά τη διοικητική πράξη σύστασης του συλλόγου, ο δικηγόρος θα καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα στο υπουργείο,  όπου θα αιτούνται  την απόλυτη  εξαίρεση των διορισμένων με ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών, από κάθε διαδικασία κινητικότητας (διαθεσιμότητα, απολύσεις κ.λ.π.)».

Διαβάζοντας την πρόσκληση, καθώς και την ενημέρωση στο blog ,καταλαβαίνω ότι το βασικό ζητούμενο του συλλόγου αυτού είναι, αν γίνουν απολύσεις καθηγητών, να απολυθούν πρώτα όλοι οι υπόλοιποι (που δεν έχουν αξιολογηθεί μέσω εξετάσεων του ΑΣΕΠ) και οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ να παραμείνουν, καθώς πληρούν τις προϋποθέσεις διορισμού με αξιολογικά κριτήρια.

Εμείς οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ φορέσαμε κουκούλα και δείχνουμε τους υπόλοιπους. Αν πρόκειται να γίνουν απολύσεις εμείς θα είμαστε αυτοί που θα κλείσουμε την πόρτα, που θα φύγουμε τελευταίοι, καθώς είμαστε οι ‘’νεότεροι’’, ‘’καλύτεροι’’, ‘’ικανότεροι’’, ‘’αξιολογημένοι’’ και άρα οι μόνοι που θα πρέπει να μείνουμε στην εκπαίδευση. Λες και όλοι οι υπόλοιποι διορίστηκαν παράνομα ή με μέσο. Λες και φταίνε αυτοί που πριν μερικά χρόνια ο μόνος νόμιμος τρόπος διορισμού ήταν η επετηρίδα και στη συνέχεια η προϋπηρεσία ως αναπληρωτές.

Βέβαια εγώ αναρωτιέμαι ποιοι θα έχουν σειρά να απολυθούν όταν θα έχουν φύγει όλοι οι ‘’παλαιοί’’. Πόλεμος μεταξύ ‘’les modernes et les anciens’’ για όσους καταλαβαίνουν και διαθέτουν ανθρωπιστική κουλτούρα, κάτι που οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ δεν αξιολογούν. Και ξαναρωτώ! Ποιοι θα έχουν σειρά; Ο υπό σύσταση σύλλογος ΑΣΕΠΙΤΩΝ δεν απαντά σε αυτό το ερώτημα. Θα απαντήσω λοιπόν εγώ:

- Πρώτα θα απολύσουμε όσους ΑΣΕΠΙΤΕΣ ήταν απλώς επιτυχόντες αλλά έγιναν διοριστέοι χάρη στη μοριοδότηση της όποιας προϋπηρεσίας είχαν

- Κατόπιν όσους δε διαθέτουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό

- Μετά όσους έχουν μεταπτυχιακό αλλά όχι διδακτορικό.

-  Έπειτα όσους διορίστηκαν τη δεύτερη χρονιά του διαγωνισμού (έγραψαν χειρότερα από τους υπόλοιπους)

- Ύστερα θα απολύσουμε όσους πέτυχαν στο διαγωνισμό και ήταν προχωρημένης ηλικίας (αν δεν κάνω λάθος πρέπει να ήμουν ο πιο μεγάλος σε ηλικία της δικιάς μου φουρνιάς, 47 ετών, τότε)

- Δε θα πρέπει βέβαια να ξεχάσουμε να εντάξουμε και κατηγορίες για άρρωστους, χοντρούς, αδύνατους, φαλακρούς, άσχημους, μη πατριώτες, διπλής υπηκοότητας κλπ. (Κινδυνεύω; Διότι είμαι και λίγο στρουμπουλός τα τελευταία χρόνια).

Συνάδελφοι φοβάμαι!

Και δε φοβάμαι μήπως απολυθώ. Δε θα είναι η πρώτη φορά!

Φοβάμαι καθώς αντιλαμβάνομαι ότι η κρίση μάς μετατρέπει σε κανίβαλους. Έννοιες όπως συναδελφικότητα, αλληλεγγύη, συντροφικότητα, ομαδικότητα κλπ, έννοιες τις οποίες έχουμε να μεταδώσουμε στους μαθητές μας (ξαναλέω ότι για τέτοια θέματα δεν υπάρχει αξιολόγηση…) δε μας αγγίζουν.

Φοβάμαι που κάποιοι παίζουν μια χαρά στο παιχνίδι της κυβέρνησης, δηλαδή αυτό του διαίρει και βασίλευε.

Φοβάμαι βλέποντας νέους ανθρώπους, η πλειοψηφία των ΑΣΕΠΙΤΩΝ είναι πολύ νέοι, να ορίζουν το μέλλον τους με 20 ευρώ σε ένα δικηγόρο (τόσα έλεγε η πρόσκληση για τον δικηγόρο να έχουν μαζί τους)

Φοβάμαι όταν τον Σεπτέμβρη που θα γυρίσουμε στα σχολεία, στο γραφείο των καθηγητών θα υπάρχουν δύο ομάδες έτοιμες να αλληλοσπαραχτούν. Οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ από τη μια και οι της επετηρίδας από την άλλη.

Φοβάμαι, αφού τόσο εύκολα δείχνουμε με το δάχτυλο ο ένας τον άλλο σήμερα, ότι εύκολα θα αρχίσουμε να δίνουμε ο ένας τον άλλο αύριο διότι τάχα κάποιος, σύμφωνα με μας ή τη διοίκηση δε θα κάνει ‘’καλά τη δουλειά του’’,  θα είναι ‘’διαφορετικός’’, δε θα είναι ‘’πατριώτης’’, θα είναι συνδικαλιστής ή θα ανήκει σε εκείνο το 10% που απεργεί για να έχει αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, θα έχει λόγο και αντίλογο για όλα αυτά που συμβαίνουν ή θα συμβούν.

Σίγουρα τα θεσμικά μας όργανα, ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ, Επιστημονικοί σύλλογοι, φάνηκαν αναποτελεσματικά, αλλά δε θα πρέπει να ξεχνούμε ότι εμείς τα εκλέγουμε.

Παρόλα αυτά, για να αντιμετωπίσουμε αυτό που έρχεται και που πολλοί από εμάς μάλλον ακόμη δεν το έχουμε καταλάβει, πρέπει όλοι μαζί να τα ξεπεράσουμε, να τα προσπεράσουμε και να τα αναγκάσουμε να παίξουν το ρόλο τους. Μόνο με συσπείρωση υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να μπορέσουμε να σταθούμε απέναντι. Μόνο κρατώντας το χέρι του/της συναδέλφου που βρίσκεται δίπλα μας θα έχουμε δύναμη και ικανότητα αντίστασης, και όχι κόβοντάς το.

Σο.Βα.Τσ.

Ένας ΑΣΕΠΙΤΗΣ που θέλει να κρατά το χέρι των συναδέλφων του

 @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook

ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 2013 ΠΗΡΑΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!

     Σαν σήμερα 22 Ιουλίου το 1943, 500.000 λαού στην κατεχόμενη Αθήνα πραγματοποίησαν μαχητική διαδήλωση εναντίον της απόφασης των Γερμανών να παραχωρήσουν στη Βουλγαρία ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα ως τον Αξιό, γεγονός που ανάγκασε τον Χίτλερ να αναστείλει την απόφαση «επ' αόριστον». Σήμερα ο ελληνικός λαός απέναντι σε μία κατοχική κυβέρνηση καλείται να πολεμήσει ενάντια στην απόφαση, να παραχωρηθεί ολόκληρη η Ελλάδα στα χέρια των δανειστών της.

     Σήμερα 22 Ιουλίου του 2013 ο εκπαιδευτικός κόσμος καλείται να αποχαιρετήσει  2.000 συναδέλφους που προστίθενται στον κατάλογο με τους 10.000 απολυμένους αναπληρωτές και τους χιλιάδες πλέον άνεργους πολίτες. Να αποδεχθεί το γεγονός ότι χιλιάδες μαθητές μας θα μείνουν έξω από το δημόσιο σχολείο!!! Να συνυπογράψει στις διαταγές των τροϊκανών και να κλείσει τα μάτια στον παραλογισμό που κορυφώνεται!

     Χιλιάδες σε ολόκληρη τη χώρα ήταν εκείνοι που απείργησαν και διαδήλωσαν ενάντια στο Πολυνομοσχέδιο στις 16 Ιουλίου, ξεπερνώντας πλήθος από εμπόδια και δυσκολίες. Έδειξαν με αυτόν τον τρόπο σε εργοδοσία, κυβέρνηση και τρόικα, πως όσο και να προσπαθούν, ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας θέλει να αναπνέει ελεύθερα, δεν υποτάσσεται, δε σκύβει το κεφάλι και μπορεί να γίνει η σπίθα που θα φουντώσει τη φωτιά που θα τους κάψει.

     Η επίθεση μας αφορά όλους! Δεν πρέπει να περάσει η διαίρεση των εργαζόμενων σε νέους και παλιούς, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με ΑΣΕΠ ή χωρίς, γιατί πολύ απλά μιλάμε για το στοιχειώδες δικαίωμα στην εργασία. Οι απολύσεις καθηγητών, νοσηλευτών, εργαζόμενων στους Δήμους, στην ΕΡΤ, οι ελλείψεις στην Παιδεία και την Υγεία, αφορούν στο σύνολο της κοινωνίας. Η αλληλεγγύη και η ενότητα των εργαζομένων είναι η ουσιαστική απάντηση στον πόλεμο που έχει κηρυχτεί στα λαϊκά στρώματα. Δεν είναι σύνθημα, αλλά αποτέλεσμα δράσης σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς.

     Η ΟΛΜΕ ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και στηριζόμενη στη δυναμική των αποφάσεων του 16^ου συνεδρίου, τόλμησε επιτέλους και κάλεσε τον κόσμο της εκπαίδευσης και τις ΕΛΜΕ, στη μεγαλειώδη συγκέντρωση την Τετάρτη 17 Ιουλίου έξω από τη Βουλή. Υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση από πολλές επαρχιακές ΕΛΜΕ και οι χιλιάδες καθηγητές που έδωσαν το παρόν, έδειξαν πως για όλους εμάς, η οριακή ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, δεν πρόκειται να νομιμοποιηθεί.   

     Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις προκειμένου να ανατραπεί η καινούρια βαρβαρότητα.  Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να βρίσκονται τον Σεπτέμβρη στα σχολεία όλοι οι συνάδελφοι και οι μαθητές μας.  Κάτι επιτέλους κινείται, κάτι ξεκινάει και είναι στο χέρι μας να το ενισχύσουμε. Μόνο που χρειάζεται σ΄ αυτήν την κατεύθυνση  να δραστηριοποιηθούμε όλοι.

     Στον νομό μας, η σύμπραξη των δυο ΕΛΜΕ (Α΄ και Β΄ Έβρου), των εργαζομένων στους Δήμους Αλεξανδρούπολης και Ορεστιάδας, των εργαζομένων της ΕΡΤ και των προς απόλυση-διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών και σχολικών φυλάκων, δημιούργησαν μεν γεγονότα (καταλήψεις, συγκεντρώσεις, πορείες) στους Δήμους Αλεξανδρούπολης και Ορεστιάδας, αλλά το μεγάλο στοίχημα είναι –όπως και στην υπόλοιπη χώρα- να δραστηριοποιηθεί το σύνολο της κοινωνίας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεπεράσουν τον φόβο και τη μοιρολατρία και να μετατρέψουν την αγανάκτηση και την υποταγή, σε οργάνωση και δράση ΠΑΝΤΟΥ: στη δουλειά, στη γειτονιά, σε κάθε πόλη και χωριό.

     Η ακύρωση των μέτρων που έχουν ψηφιστεί και αυτών που σχεδιάζονται να ψηφιστούν, απαιτεί οργάνωση και δράση. Δεν υπάρχουν σωτήρες που θα σώσουν τους εργαζόμενους, αν οι ίδιοι δεν ορθώσουν το ανάστημά τους. Σε κάθε κλάδο είναι ανάγκη να δυναμώσει η διαφώτιση και η ενημέρωση για τις εξελίξεις, να μπουν όλοι οι εργαζόμενοι στη διαλεκτική συζήτηση. Έτσι θα διαμορφώσουμε τους όρους ανασύνταξης του κινήματος ανυπακοής, αλλά και της γενικής αντεπίθεσης απέναντι στην κυβέρνηση και τους πάτρωνές της.

     Ζούμε ένα καλοκαίρι εφιαλτικό, που όμως δείχνει ότι η λογική του συμβιβασμού και των 24ωρων εκτονωτικών απεργιών, κάπου εδώ τελειώνει.

     Είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε τον χώρο της εκπαίδευσης και τα σχολεία μας από όλα εκείνα τα βέβηλα χέρια που προσπαθούν να πνίξουν τα όνειρα και τα δικαιώματα των νέων ανθρώπων και των εργαζομένων. Ο Σεπτέμβρης έρχεται, ας μας βρει ενωμένους και αποφασισμένους:

ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΞΑΝΑ!!!

ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 2013 ΠΗΡΑΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!!!

                                                                                                                        Γιαννάτου Κική

Πρόεδρος Β΄ ΕΛΜΕ Έβρου

alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook