Έχει όνομα: τη λένε Βαρβάρα Αργυρίου. Και ήταν η μητέρα μου

 

Δεν κρατάω πλέον λογαριασμό για τις αυτοκτονίες της κρίσης. Είμαι όμως απόλυτα βέβαιος ότι από χθες είναι +1. Και είμαι τόσο βέβαιος, γιατί αυτό το +1 που προστέθηκε στα μαθηματικά του θανάτου ήταν… η μητέρα μου.   Από τους γονείς μου αποσυνδέθηκα συναισθηματικά πολύ νωρίς γιατί εκείνοι υποστήριζαν το σύστημα και με προετοίμαζαν για αυτό όπως κάναν όλοι οι νοικοκυραίοι της εποχής.

 Στα εφηβικά μου μάτια, η συναισθηματική μου απομάκρυνση από τους γονείς μου ήταν μια τιτάνια μάχη κατά του συστήματος που γνώριζα από τα μικρά μου πόσο στρεβλό και διεφθαρμένο ήταν χωρίς να χρειάζομαι κάποια δηλητηριώδη πολιτική κατήχηση για να με προγραμματίσει. Φυσικά, όσο δίκιο και αν είχα, είχα άδικο. Γιατί οι γονείς μου, όπως εκατομμύρια άλλοι γονείς, ήταν απλοί και αφελείς άνθρωποι που παγιδεύτηκαν από την γαλαντόμο τοκογλυφία του συστήματος της εποχής τους.

 Σφάλμα θανάσιμο για αυτούς και τη γενιά μου και όσες άλλες γενιές απομένουν να ρθουν, αλλά σφάλμα που οφειλόταν στην άγνοια.   Ακριβώς χάρη στην πρόωρη αποσύνδεση μου και στην απόρριψη όλων των γονεϊκών στερεότυπων μπορώ αντικειμενικότατα να σας πω:   Η μάνα μου ήταν αγία. Όπου έβλεπε ανάγκη έστεργε. Πέρασε χρόνια ολόκληρα στα νοσοκομεία της ντροπής και της οδύνης και έκανε εθελοντικά τη νοσηλεύτρια και την ψυχοπομπό σε δεκάδες συγγενείς, γνωστούς και αγνώστους.  

Αγκάλιαζε όποιο παιδί βρισκόταν στο διάβα της. Η ψυχή της δεν είχε το παραμικρό ψεγάδι. Τον παραμικρό δόλο. Η ανεξάντλητη αγάπη της ήταν η συνδετική κόλλα για την οικογένεια όλη. Αεικίνητη, με μια ζωντάνια που έβαζε κάτω όλα της τα παιδιά μαζί. Σήκωσε τόσους σταυρούς αγόγγυστα. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για τίποτα. Δε ζήτησε τίποτα. Όλα για τους άλλους. Η Βαρβάρα για όλους και κανείς για τη Βαρβάρα. Δε καταδεχόταν να ζητήσει βοήθεια.  

Τα τελευταία χρόνια ήταν τα πιο δύσκολα της ζωής της, ακόμη και με τα τόσα που είχε περάσει.  

Η κρίση μπήκε στη ζωή της, στο νοικοκυριό της.

Το μέλλον των τριών παιδιών της, όλα τους σπουδαγμένα, πουθενά στον ορίζοντα. Η σύνταξη του άντρα της καρατομήθηκε βάναυσα. Σύνταξη δουλεμένη και πληρωμένη μέχρι την τελευταία της στιγμή πήγε κάτω από το μισό.  Σύνταξη κλεμμένη από τους πολιτικούς αλήτες.  

Η γκρίνια του πατέρα καθημερινή. Η πίεση αφόρητη. Η ψυχική επίθεση από τα μήντια που ήθελαν να μας κάνουν να συμμορφωθούμε με τη μαζική κλοπή περιουσιών, αξιοπρέπειας και ζωής, αδιάκοπη.   Η μάνα σήκωνε τους σταυρούς όλων. Δούλευε ασταμάτητα στο νοικοκυριό της, με νυχτερινά τιμολόγια για να σώσει κανά ευρώ. Αμείλικτη με τον εαυτό της. Αδυσώπητη. Κοιμόταν 4 ώρες την ημέρα για να τα έχει όλα στην εντέλεια.   Πριν από 20 μέρες, αιφνίδια, κάτω από όλη αυτή την πίεση και με τον όλο πόνο που είχε στωικά συσσωρεύσει η καλή μου μάνα κατέρρευσε. Το μικροσκοπικό ζωντόβολο με την τόση ζωή έγινε σκιά του εαυτού της. Δεν ήθελε να φάει. Δεν ήθελε να μιλήσει. Μάταιοι οι γιατροί.   Κάποτε η μάνα μου, με τις εκλάμψεις θυμοσοφίας που είχε, με είχε αγγίξει βαθύτατα λέγοντας μου: Παιδί μου σε θαυμάζω: Είσαι σαν το φοίνικα. Κάθε φορά που πέφτεις σηκώνεσαι. Προσπάθησα να της αντιγυρίσω το δάνειο ψυχής. Να της πω μάνα, θυμάσαι; Φοίνικας είσαι και εσύ.  

Μα το σκοτάδι είχε σβήσει τον σπινθήρα της, Μες στη θολούρα της έλεγε παλαβομάρες. Έλεγε στα παιδιά της, σε εμάς, πως αυτή μας δολοφόνησε.  Πως μας κατέστρεψε. Ζητούσε κατανόηση για το έγκλημα της. Ζητούσε να παραδοθεί στους αστυνομικούς. Ζητούσε την παραδειγματική τιμωρία της. Τιμωρία γιατί όλη τη ζωή της ήταν αγία. Η τηλεόραση μιλούσε από μέσα της. Έλεγε πως αυτή τα έφαγε όλα. Τα δισεκατομμύρια. Αυτή τα έκλεψε. Ζητούσε να παραδοθεί στην αστυνομία. Καταλάβαινε το σκοτάδι στο μυαλό της. Την ήξερε την αρρώστια πολύ καλά τόσους και τόσους που είχε συνοδοιπορήσει καρτερικά στο τελευταίο τους της ζωής ταξίδι.  

Δε θα παραδιδόταν στην ασθένεια. Τη χάσαμε μέσα από τα χέρια μας.   Όταν άλλοι στην ηλικία  της τρέμουν το θάνατο, αυτή, εκείνα τα μοιραία δευτερόλεπτα που ο πατέρας μου πήγε να σβήσει το μάτι της κουζίνας, άνοιξε το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας και έκανε την ηρωική της έξοδο. Σιωπηλά, αδιαμαρτύρητα, πήρε τους σταυρούς της μαζί της, να βαρύνει το σώμα της πούπουλο των 43 κιλών, να την πάρει στα σοβαρά ο θάνατος που εκείνη πάντα τον έπαιρνε αψήφιστα σε σχέση με τον εαυτό της.  

Δεν έκανε ο θάνατος ηρωίδα τη μάνα μου. Όχι όπως έγινε με τον ήρωα Δημήτρη Χρίστουλα. Ηρωίδα ήταν η μάνα μου στην καθημερινότητα της. Μια μικρή καθημερινή ηρωίδα.   Ακούσαμε κραυγές από κάτω. Μόλις την είδαμε από το μπαλκόνι πεσμένη δίπλα στα σκουπίδια, ο καθένας από εμάς, από την οικογένεια της που λάτρευε, σπάσαμε. Η κολώνα του σπιτιού μας είχε σπάσει, τα κόκκαλα της είχαν σπάσει. Πέσαμε ο καθένας από εμάς σαν χάρτινοι πύργοι στο πάτωμα σφαδάζοντας από τους λυγμούς.    

Κατεβήκαμε κάτω, μέσα στο κεραυνόπληκτο πλήθος.  

Η μάνα μας μας άφησε έτσι όπως την θυμόμασταν: ούτε αμιχή. Ούτε σταγόνα αίματος να κηλιδώσει την όψη της. Όλα μέσα της. Όλη η ζημιά εσωτερικά. Όπως στη ζωή, έτσι και στο θάνατο. Το κοριτσάκι μας. Ο πατέρας μου τραβούσε τα μαλλιά του. Το σπουργιτάκι μου. Το κατσικάκι μου. Αχ περιστεράκι μου! Ήταν ακόμη ερωτευμένος μαζί της, με την σύντροφο της ζωής του. Δεν έκλαιγε για αυτόν. Για εκείνη έκλεγε. Κανείς δεν έκλαιγε για τον εαυτό του. Όλοι κλαίγαμε που χάθηκε κάτι τόσο σπάνιο. Είμαι δολοφόνος φώναζε ο πατέρας μου. Είμαι εγκληματίας. Όχι ο πατέρας μου δεν ήταν δολοφόνος. Ένας καλός άνθρωπος είναι. Χωρίς πλέον τη λατρεμένη του σύντροφο.  

 

Η μάνα μου δεν άφησε σημείωμα. Δεν προλάβαμε να πούμε ένα αντίο, να ακούσουμε τις τελευταίες της επιθυμίες, να της κρατήσουμε το χέρι, να της χαϊδέψουμε τα μαλλιά, να της δώσουμε ένα φιλί στο μάγουλο. Έφυγε μπροστάρησα, περήφανη και μόνη.  

Ο θάνατος της μάνας μου θα μας αφήσει με ακόμη περισσότερα χρέη. Όπως είχα προβλέψει χρόνια πριν για τη χώρα, μετά βίας μπορούμε να θάψουμε τον νεκρό μας, τόσο ζωντανό μέχρι πριν από μερικές στιγμές.   Μας άφησε όμως μια πλούσια κληρονομιά. Την τεράστια ψυχή της. Ένα μικρό κομματάκι από την ψυχή της να δέσει τη ραγισμένα μας από τον τόσο άδικο χαμό της καρδιά μας. Να μας κάνει όχι σκληρότερους αλλά καλύτερους ανθρώπους. Μια κληρονομιά που οφείλουμε να τιμήσουμε. Ελπίζω, μόνο να ελπίζω μπορώ, πως θα φανούμε αντάξιοι του κληροδοτήματος της. Της αγάπης της για όλους τους ανθρώπους.   Ήμουν από τους πρώτους που κατέδειξα το θέμα των αυτοκτονιών της κρίσης. Μια από αυτές ήρθε και στοίχειωσε το σπίτι μας και τη ζωή μας. Η μάνα μου προσπαθούσε να μας πείσει πως ήταν δολοφόνος. Πως μας σκότωσε. Η μάνα μου δεν ήταν δολοφόνος. Ήταν αγία. Ο πατέρας μου φώναζε πως ήταν δολοφόνος. Πως την άφησε να πεθάνει. Δεν είναι δολοφόνος. Είναι ένας καλός άνθρωπος. Ούτε εγώ είμαι δολοφόνος ούτε κανένας από την οικογένεια μου.  

Ξέρω όμως ποιος είναι ο δολοφόνος της μάνας μου. Δεν ήταν το χέρι του βέβαια που την έσπρωξε από το παράθυρο. Αυτό έγινε με τη δική της βούληση και με το ανίκητο της, ηρωικό σχεδόν πείσμα στην αξιοπρέπεια.  

Ήταν όμως αυτός ο δολοφόνος που έβαλε τη μεγάλη και ασήκωτη κοτρώνα πάνω στην πλάτη της, ακριβώς πάνω από τους σταυρούς της που για δεκαετίες  πρόθυμα και αγόγγυστα σήκωνε με τα 43 της κιλά.    

 

Ήταν όμως αυτός που την ανάγκασε, αυτή την αεικίνητη ακαταπόνητη γυναίκα να ακινητοποιηθεί στο κρεβάτι της ντροπής δίπλα στο παράθυρο στης απόδρασης της από την ζωή. Και μόνο αυτό το παράθυρο μπορούσε να δει πλέον σαν έξοδο από ένα πόνο εσωτερικό τόσο φριχτό που ούτε να τον ψελλίσει δεν μπορούσε.    

Αυτός ο δολοφόνος, ο κατά συρροή δολοφόνος με την άδεια και την ασυλία να σκοτώνει με δηλητήρια ή σιγαστήρα, είναι το πολιτικό σύστημα της χώρας.  Και για αυτό το τέρας πρέπει να επανέλθει η θανατική ποινή.   Καλή ανάπαυση Βαρβάρα μας, γλυκό μας κοριτσάκι!!!    

 

(Φωτογραφία: Η μητέρα μου Βαρβάρα Αργυρίου, με την λατρεμένη της κορούλα, Καλοκαίρι 2012)

Kατεβάστε δωρεάν 1.840 βιβλία

Φυσικά δωρεάν και εντελώς νόμιμα

Στη σελίδα αυτή θα βρείτε σημειώσεις και συγγράμματα για μαθήματα τα οποία σχετίζονται με τα μαθηματικά, αλλά και όχι μόνο…

Η Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη αυτή περιέχει όπως θα δείτε υλικό το οποίο σχετίζεται με τα υπολογιστικά μαθήματα, τις γλώσσες προγραμματισμού αλλά και την μαθηματική φυσική ενώ προστίθενται συνεχώς βιβλία και από άλλους επιστημονικούς κλάδους.

Τα βιβλία που θα βρείτε σε αυτή την ιστοσελίδα βρίσκονται ως επί το πλείστον σε μορφή pdf ή σε on-line μορφή (σελίδες html). Παρόλο που αρκετά βιβλία κυκλοφορούν σε μορφή postcript, έχουν μετατραπεί όλα σε pdf, για λόγους συμβατότητας. Έγινε μια μεγάλη προσπάθεια στο να κατηγοριοποιηθούν αυτά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ίσως βέβαια να έχετε κάποιες

ενστάσεις όσον αφορά την κατηγοριοποίηση και ο λόγος είναι ότι κάποια από τα βιβλία ανήκουν σε παραπάνω από μία κατηγορίες.

Για να ανοίξετε pdf αρχεία πρέπει να έχετε εγκατεστημένο το λογισμικό Adobe Acrobat Reader το οποίο μπορείτε να το κατεβάσετε από την επίσημη σελίδα του προγράμματος.

Τα περισσότερα βιβλία είναι ανεβασμένα στον server. Ο λόγος για τον οποίο έγινε αυτή η επιλογή, είναι για να μην υπάρχει δέσμευση από άλλα sites, τα οποία μπορεί κάποια στιγμή να τροποποιήσουν το περιεχόμενό τους, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η πρόσβαση στο υλικό το οποίο αυτά προσφέρουν. Εξαιρέσεις αποτελούν βιβλία των οποίων τα δικαιώματα επιτρέπουν το “κατέβασμα” μόνο από τη σελίδα του συγγραφέα. Όλα τα βιβλία που θα βρείτε στην Ηλεκτρονική βιβλιοθήκη είναι νόμιμα.

 

Για να μεταβείτε στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη πιέστε εδώ

 

H IΣTOΣEΛIΔA EXEI ΠΛHPOΦOPIAKO XAPAKTHPA.

ΔIABAΣTE TOYΣ OPOYΣ XPHΣHΣ

 

enallaktikidrasi.gr

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΝΕΡΓΗΣ

(ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΗΣ)

Απόγευμα στο μπαλκόνι μου με μια μπύρα τον υπολογιστή και τις σκέψεις μου. Έκλεισε σήμερα το σχολείο και για μας τους ανεπρόκοπους και τεμπέληδες εκπαιδευτικούς και αρχίζει το καλοκαίρι της αγωνίας.
 Θα μας απολύσουν, δε θα μας απολύσουν κι αν μας απολύσουν θα είμαι με τους τυχερούς που θα τη γλυτώσουν και θα βρεθώ το Σεπτέμβρη πάλι πίσω με τα κανιβαλάκια 30 παιδιά μαστραχωνιασμένα σε μια αίθουσα μικρή άχρωμη ξερή αλλά δυστυχώς όχι πάντα άοσμη να ευχαριστώ τον κύριο (βλέπε πεφωτισμένος πρωθυπουργούλης) που δεν με απέλυσε σαν το καημένο το Ν.. τον πληροφορικάριο- πως λέμε λεγεωνάριο, που όπως στον αστερίξ έτσι κι εδώ καταταγείτε μας έλεγαν και μετά από 18 χρόνια στο ίδιο σχολείο βρέθηκε να περισσεύει γιατί το μέτρησαν έτσι το μέτρησαν αλλιώς και τους βγήκαν λειψά κάτι εκατοστά - και τον Κ.. που είναι χωρισμένος με παιδί και κάνει δυό δουλειές για να τα φέρει βόλτα- άθλιε φοροκλέφτη  διπλοθεσίτη άρπα τη κι εσύ- και τη Μ... που ήταν αναπληρώτρια και δε θα ξαναδεί σχολείο εκτός κι αν είναι πια τόσο κωλόφαρδη - δύσκολο τόσο λεπτή κοπέλα- και τη στείλουν για 5 ώρες στην κάτω Στρούγκα να πληρώνει 10 Ευρώ βενζίνη και να παίρνει 5 αλλά θα είναι περήφανη εργαζόμενη και μετά από 152 χρόνια δουλειάς θα πάρει 3 Ευρώ σύνταξη- αν υπάρχει ακόμα αυτός ο θεσμός γιατί κι αυτό παίζεται- και που ο άντρας της είναι κι αυτός πληροφορικάριος- άλλος λεγεωνάριος σε Επαλ αυτός, πως λέμε στη λεγεώνα των ξένων, για δύσκολες αποστολές αυτοί- και που κι αυτός κινδυνεύει να πάει για μπάνιο και να βρεθεί μόνιμος τουρίστας. Ή σαν τη Δ.... την αρχιτεκτόνισσα που μετά από 15 χρόνια με συμβάσεις στο δήμο, στην υπηρεσία καθαριότητας παρακαλώ γιατί η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά και η καθαριότητα του αρχιτέκτονα κάνει το άσπρο ξεξασπρότερο προφανώς, διορίστηκε στην εκπαίδευση και χάρηκε η κακομοίρα, που να΄ξερε κι αυτή τι την περίμενε στη γωνία, και τώρα μετά από 6 χρόνια μονιμότητας θα της σκάσει η έκπληξ.
 

Κι εγώ 45 χρονών με παιδί 4ων με 13 χρόνια στο δημόσιο και 5 χρόνια πριν σε ιδιωτικό -από το 92 δουλεύω συνεχώς 21 χρόνια θα έπρεπε να αθροίζω αλλά με την αναπλήρωση χάνονται οι καλοκαιρινοί μήνες άσε που τα χρόνια στο ιδιωτικό δεν αναγνωρίζονται γιατί το ιδιωτικό δεν μας  είχε προσλάβει με διοριστήριο- με άντρα δημόσιο υπάλληλο - όπως λέμε κτήμα, ένα πράγμα, δικό μου είσαι άμα θέλω σε πετάω- περισσεύω κι εγώ, είναι που είμαι ψηλή μάλλον, πρέπει να κοντύνω αλλά πόσο να τις κοντύνω τις ρημάδες τις προσδοκίες μου.

Έκοψα τα ταξίδια - καιρό πριν, στα διακοποδάνεια εγώ δεν μάσησα- έκοψα τις εξόδους- καλά είναι και τα πάρκα με σαντουιτσάκι και μπυρίτσα απ΄το σπίτι, αν είναι επέτειος το ρίχνουμε έξω ψωνίζουμε απ΄ το περίπτερο- στο σούπερ μάρκετ ψωνίζω τις προσφορές,- και δεν παρασύρομαι σαν κάτι άλλους να παίρνω άχρηστα πράγματα γάλα για τη μικρή εβαπορέ που δε χαλάει κιόλας-  τι άλλο να κόψω. Μήπως να αρχίσω δίαιτα 53 κιλά είμαι δεν τρώω πολύ άσε που ψωνίζω στη λαϊκή τα φτηνότερα που βρίσκω, τα φασολάκια των 3 Ευρώ το κιλό τα παίρνουμε την Κυριακή αντί για κρέας.

 Τουλάχιστον έχω την υγειά μου λέει ο άντρας μου γιατί το ταμείον είναι μείον ( το ασφαλιστικό) και νοσοκομείο γιοκ και δεν έχω ούτε λεφτά να πληρώσω κάποιο να μου τη βρει άμα τη χάσω, και δεν κάνω κι εξετάσεις γιατί όλο και κάτι μπορεί να μου βρούνε και τότε τι θα γίνω. Αυτό που δεν ξέρεις δε σε πειράζει - μέχρι που στη δίνει κατακούτελα κι από δω παν΄ κι οι άλλοι-. Θα πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες που είπε και ο έτερος πεφωτισμένος υπουργούλης μας, -και το εννοεί, οι υπόλοιποι θα πάνε σαν το σκυλί στ΄ αμπέλι- κι εγώ δεν έχω. Ή μάλλον έχω ένα στεγαστικό για τριανταπέντε χρόνια ακόμα να πληρώνω στην τράπεζα το σπίτι της( γιατί δικό της είναι μέχρι να το ξεπληρώσω) και να το παίζω ιδιοκτήτης για το δημόσιο και να δίνω ΕΤΑΚ, ΕΕΤΗΔΕ, ΦΑΠ και διάφορα άλλα γράμματα που δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνουν αλλά στοιχίζουν ακριβά και σε κάνουν να αισθάνεσαι μια ανάταση βρε παιδί μου, μια αυτοπραγμάτωση ένα πράγμα, πληρώνω άρα υπάρχω, δεν είμαι τελείως άχρηστος.

 Άσε που τελειώνει η μπαταρία του λαπιτοπ και πρέπει να σώσω το κέιμενο- μην πάει χαμένος τόσος προβληματισμός- η συνέχεια σε λίγο...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ Αlfavita

Πριμοδοτούν εμφύλιους στους εκπαιδευτικούς την ίδια ώρα που ετοιμάζουν χιλιάδες διαθεσιμότητες

Αρθρογράφος: 

Χρήστος Κάτσικας - Γιάννης Σπυράλατος

«Θέλω να τα πω όπως τα έχω στην καρδιά και στο μυαλό» 

      

          Είναι πια φανερό, ακόμη και στους πιο δύσπιστους, ακόμη και σ΄ αυτούς που χρόνια πολλά βάσιζαν τη γραμματική και το συντακτικό των αναγνώσεών τους για το «που πάει η εκπαίδευση» στις περίτεχνες διακηρύξεις της κυρίαρχης πολιτικής, ότι οι εκπαιδευτικοί (όπως και όλος ο κόσμος της εργασίας) βρίσκονται μπροστά σε μια «επιχείρηση» συνολικής αλλαγής του τοπίου στη δημόσια εκπαίδευση από την πρώτη μικρή του δημοτικού μέχρι και το Πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά προγράμματα.

          Η «επιχείρηση» αυτή αφορά τη δομή της εκπαίδευσης (1), την κατεύθυνσή της, το περιεχόμενο (2), το μισθό, τη σύνταξη και βεβαίως κυρίαρχα τις εργασιακές σχέσεις.

          Οργανική θέση, ωράριο, δικαίωμα μετάθεσης – απόσπασης, μονιμότητα,  προβάλλονται από το Υπουργείο Παιδείας, με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μας κουβερνάντων (3), σαν αναχρονισμός, σαν παλιομοδίτικες αντιλήψεις, που πρέπει όχι μόνο να εξαφανιστούν από το εκπαιδευτικό τοπίο αλλά να σβήσουν και από τη συλλογική μνήμη.

«Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου»

          Όποιος έχει μάτια να δει και την τιμιότητα να πιστέψει στα μάτια του αισθάνεται ότι το Υπουργείο Παιδείας, σιγά και σταθερά, λιπαίνει το έδαφος για την "κατασκευή" εκπαιδευτικών χωρίς ωράριο έτσι ώστε αμέσως μετά να νομιμοποιήσει στην κοινή γνώμη τα σχέδιά του για μετακινήσεις, μετατάξεις και απολύσεις.

Η πρόσφατη ρύθμιση του Υπουργείου Παιδείας για το ωράριο και τις υποχρεωτικές μετακινήσεις οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε απώλεια χιλιάδων οργανικών θέσεων, σε μετακίνηση εκπαιδευτικών από νομό σε νομό, σε διαθεσιμότητα, σε μετάταξη και βεβαίως σε απόλυση.

Οι αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Λυκείου από τη νέα σχολική χρονιά, το κλείσιμο 1056 σχολείων και άλλων τόσων που σχεδιάζεται να κλείσουν τα επόμενα χρόνια, το στρίμωγμα μαθητών σε υπερφορτωμένες τάξεις,  το κόψιμο μαθημάτων στο Γυμνάσιο και στο νέο Τεχνολογικό Λύκειο, η ρύθμιση με τη μείωση των ωρών ξένων γλωσσών, ο μηδενισμός νέων διορισμών, η πρωτοφανής μείωση των μεταθέσεων σε συνδυασμό με την κακόφημη αξιολόγηση και το Μέντορα (4), η σχεδιαζόμενη νέα «αρχιτεκτονική» στη δομή και στη διοίκηση της εκπαίδευσης και η προοπτική περάσματος του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου στους Καλλικρατικούς Δήμους και Περιφέρειες (5), μαζί με το συντριπτικό χτύπημα στα Πανεπιστήμια (6) είναι το σκοτεινό μέλλον που «υφαίνει» το Υπουργείο Παιδείας για τη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης.

          Όπως πολύ εύστοχα επισημαίνει ο Μιχάλης Παπαδόπουλος «αν κοιτάξει κανείς συνολικά “τις επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό” της κυβέρνησης στα σχολεία, το κλείσιμο ολόκληρων μονάδων, τη συγχώνευση άλλων, την ίδρυση Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων με πενταετή θητεία  των εκπαιδευτικών,  την ουσιαστική κατάργηση σε πολλά σχολεία των Γερμανικών ή των Γαλλικών ως δεύτερης ξένης  γλώσσας μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πίσω από όλες αυτές τις αλλαγές κρύβεται ένας και μοναδικός βασικός στόχος, η κατάργηση της οργανικής θέσης  των εκπαιδευτικών. Όπως φαίνεται στο νέο νόμο για τα Πρότυπα Πειραματικά πολλοί εκπαιδευτικοί με οργανική θέση στα νυν  Πειραματικά  με το πρόσχημα της αξιολόγησης θα βρεθούν στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ με δήθεν προτεραιότητα, το καρότο δηλαδή, για να απεμπολήσουν τη θέση τους. Αλλά και αν ακόμη συνεχίσουν  στα Πρότυπα Πειραματικά μετά από πενταετή θητεία πάλι θα βρεθούν στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ. Αυτή η διαδικασία θα αποτελέσει το πείραμα για το νέο σύστημα διορισμών και θητείας σε ένα σχολείο» (7).

«Το Υπουργείο  υπόσχεται  «νέα σύνορα»  στις αναθέσεις μαθημάτων για να υποσκάψει την άμυνά μας – Απαντάμε: Καμιά αλλαγή – ενότητα –αλληλεγγύη - αγώνας»

          Την ίδια στιγμή σε μια κίνηση παραπλάνησης, εξαπάτησης και δημιουργίας εμφυλιοπολεμικού κλίματος στη λογική του «διαίρει και βασίλευε» το Υπουργείο Παιδείας προσφέρει μαθήματα μιας ειδικότητας σε άλλη. Θυμίζουμε ότι η πρώην Υφυπουργός Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου στην προσπάθειά της να μεταθέσει το πρόβλημα που δημιουργεί η ρύθμιση για τις ξένες γλώσσες  δεν διστάζει να υποσχεθεί ξεθεμελίωμα των συνόρων της ανάθεσης μαθημάτων : «Εμείς δεν είπαμε ποτέ ότι δεν θα αξιοποιήσουμε τους καθηγητές των ξένων γλωσσών. Οι καθηγητές αυτοί, πολλοί από αυτούς διδάσκουν και στα δημοτικά και συμπληρώνουν ωράριο και βεβαίως έχουν και τη δυνατότητα να διδάξουν λογοτεχνία, είναι καθηγητές λογοτεχνίας και ίσως και κάποιο άλλο μάθημα» (8).

          Το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι φανερό ότι κάποιοι φροντίζουν να στρέψουν τους διάφορους κλάδους των εκπαιδευτικών τον έναν εναντίον του άλλου. Ο στόχος είναι προφανής: να ξεφύγουν, μέσα από το προπέτασμα καπνού, οι πραγματικά υπεύθυνοι για την κατάσταση στην εκπαίδευση αλλά κυρίως για τις ρυθμίσεις που ακολουθούν και που θα χειροτερεύσουν την κατάσταση στην ήδη ρημαγμένη εκπαιδευτική γη.

«....Ο πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση. Αν ο εχθρός σου ξεκουράζεται, μην τον αφήσεις σε ησυχία. Αν οι δυνάμεις του είναι ενωμένες, διάσπασέ τες.  Κάνε επίθεση, όταν είναι απροετοίμαστος. Να εμφανίζεσαι εκεί που δεν σε περιμένει...»

(Σουν Τζου, Η τέχνη του πολέμου )

Ρίχνουν «αθώες» προτάσεις για καθηγητές που μπορούν να εργαστούν στις τελευταίες τάξεις των  Δημοτικών σχολείων, νηπιαγωγούς που μπορούν να εργαστούν στις πρώτες. Πατάνε πάνω στην αυξημένη ανεργία των ειδικοτήτων των εκπαιδευτικών, λιπαίνουν την αφέλεια και την κοινωνική στραβωμάρα, «γαργαλάνε» τις χαμηλές συνειδήσεις, πριμοδοτούν αντιλήψεις του τύπου «για τη δική μου καλύβα που καίγεται φταίει του διπλανού που δεν καίγεται ακόμη»… Οι ίδιοι που ευθύνονται για την αδιοριστία και την ανεργία, για τους χιλιάδες ωρομίσθιους των 300 ευρώ, οι ίδιοι που ετοιμάζουν προσλήψεις με το σταγονόμετρο, αυτοί που με το πιστοποιητικό «Παιδαγωγικής Επάρκειας» ετοιμάζονται να αποσυνδέσουν το πτυχίο από το επάγγελμα, αυτοί που έκαναν άνω κάτω τις ειδικότητες και τις αναθέσεις, ΤΩΡΑ, χέρι χέρι με τους µάγιστρους και τους διανοούμενους της αυλής και της οθόνης, αυτή τη γνωστή διασταύρωση τιτλούχων, εµπορευµατούχων και μηχανορράφων, ρίχνουν το σπόρο για πολλούς μικρούς εμφύλιους που θα διασπάσουν την εκπαιδευτική κοινότητα, θα την τραυματίσουν θανάσιμα και θα την καταστήσουν αδύναμη να αντιμετωπίσει το νέο εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν.

          Και κάποιοι εκπαιδευτικοί πέφτουν στην παγίδα. Και είναι έτοιμοι να χάψουν το παραμύθι. Πως δήθεν για την ανεργία των φιλολόγων, των μαθηματικών, των φυσικών κλπ δεν φταίει η πολιτική των ελάχιστων διορισμών, δεν φταίει η ανεργία, αλλά φταίνε οι δάσκαλοι «που επιμένουν να κάνουν αυτοί μάθημα στις απαιτητικές τάξεις των δημοτικών σχολείων»…Για την ανεργία των καθηγητών της Πληροφορικής φταίνε «οι μαθηματικοί που άρπαξαν πολλές θέσεις». Για την ανεργία των φιλολόγων φταίνε οι συνάδελφοί τους των Ξενόγλωσσων μαθημάτων «που τους άρπαξαν το μάθημα της ιστορίας». Έτσι για τα προβλήματα των πτυχιούχων των Πανεπιστημίων φταίνε οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ που «θέλουν να τους πάρουν τα εργασιακά δικαιώματα» και για τα προβλήματα των πτυχιούχων των ΤΕΙ «φταίνε οι πτυχιούχοι των Πανεπιστημίων που δεν τους αφήνουν να έχουν επαγγελματικά δικαιώματα»…

          Λίγα χρόνια πριν κάποιοι προσπάθησαν να μετατρέψουν την αγανάκτηση των εκπαιδευτικών για τους χαμηλούς μισθούς σε αίτημα των καθηγητών του Λυκείου να παίρνουν περισσότερα από τους καθηγητές του Γυμνασίου.

            Προσοχή! Αν οι αντιλήψεις αυτές κυριαρχήσουν τότε είναι σίγουρο ότι αφενός καμιά ευκαιρία για δουλειά δεν θα ανοίξει για τους εκπαιδευτικούς, αφετέρου, την ώρα που θα κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους θα αφήνουν ανοιχτά πόρτες και παράθυρα για να περάσει ο οδοστρωτήρας από πάνω τους.

            Ξέρουμε ότι οι σκέψεις αυτές δεν είναι σήμερα δημοφιλείς σε κάποιους εκπαιδευτικούς που βλέπουν όσο βλέπουν τα μάτια τους ενώ περισσότερο από ποτέ οφείλουν να βλέπουν με το μυαλό τους. Οφείλουν να αναρωτηθούν: Πόσοι και πόσο θα κερδίσουν αν αλλάξουν τα «σύνορα» στις βαθμίδες και τις ειδικότητες όταν ο εργοδότης επιβάλλει δραστική μείωση προσλήψεων τέτοια που θα ισοδυναμεί ουσιαστικά με το τέλος των προσλήψεων; Πόσοι και πόσο θα ωφεληθούν όταν ο εργοδότης επιβάλλει ελαστικοποίηση της εργασίας, μόνιμη μείωση των μισθών, αύξηση του ωραρίου και στο τέλος κατάργηση της μονιμότητας αρχίζοντας από τους νεοεισερχόμενους; Ποιοι και με πια ενότητα «ψυχής και σώματος» θα μπορέσουν να αποτρέψουν τότε την καταιγίδα;

«Έχω βαρεθεί Δε θέλω να εξηγώ πρέπει εσύ να διαλέξεις»

          Όσοι παραμένουν ξύπνιοι για να μπορούν να ονειρεύονται ΑΝΑΣΤΑΣΗ των ΖΩΝΤΑΝΩΝ, ξέρουν καλά ότι τα προβλήματα δεν είναι εκπαιδευτικά. Είναι πολιτικά και οικονομικά που αντανακλώνται στην εκπαίδευση. 

          Κι όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν, χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, δεν έχει παρά να υποβληθεί στη βάσανο να κάνει λίγο πίσω ή λίγο μπρος και να δει τα πράγματα όπως έχουν, όπως φτιάχτηκαν κι όπως προοιωνίζονται για αύριο. Δύσκολα πράγματα, αλλά απολύτως αναγκαία.

          Γίνεται φανερό ότι αυτά τα σχέδια αφορούν κάθε εκπαιδευτικό, κάθε γονιό και κάθε μαθητή. Πρόκειται για συντριπτικό χτύπημα στη δημόσια εκπαίδευση, στο περιεχόμενο και τις κατευθύνσεις της, για κρυφή και φανερή ιδιωτικοποίηση πλευρών της, για βίαιη μείωση του διδακτικού προσωπικού.

          Αυτά τα σχέδια πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα με την πιο πλατιά ενημέρωση και κινητοποίηση όλων όσων σχετίζονται με το δημόσιο σχολείο, όλων των εργαζομένων. Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ, οι ΕΛΜΕ και οι διδασκαλικοί Σύλλογοι, απεργιακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα, πρέπει να πάρουν άμεσα μέτρα. οι ενώσεις γονέων χέρι χέρι με τους εκπαιδευτικούς πρέπει να αρνηθούν τη φτωχοποίηση του δημόσιου σχολείου.

          Οργανωμένα. Όχι χωριστά, ούτε υποταγμένα. Με το σύνθημα που ενώνει την τάξη: Ανατροπή αυτής της πολιτικής που στέλνει εμάς και τα παιδιά μας στην κόλαση. Να τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Κυβέρνηση (και Χρυσή Αυγή) – Ευρωπαϊκή Ένωση – ΔΝΤ φτιάχνουν φέρετρα για εμάς και ψυχιατρεία για τους γιους και τις κόρες μας. Ένα είναι σίγουρο: εάν δεν αλλάξουμε τον κόσμο, πολλοί θα αλλάξουμε κόσμο.

          Kάθε Mινώταυρος και κάθε Λαβύρινθος μπορεί να αντιμετωπιστεί!

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Χρήστου Κάτσικα, Αναδιάρθρωση της διοίκησης της εκπαίδευσης: Ασφυκτικός έλεγχος και ιδιωτικοποίηση, βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=33012

2. Χρήστου Κάτσικα, Ο σχεδιασμός του Υπουργείου Παιδείας για το «νέο» σχολείο, βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=3285

3. Χρήστου Κάτσικα,  Η έρευνα «κοινής γνώμης» ως επικοινωνιακό όχημα για τις αλλαγές στην εκπαίδευση – Δεν είμαστε αμερικανάκια κα Υπουργέ της Παιδείας!  Βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=26910

4. Χρήστου Κάτσικα,  Ο μέντορας, η μετάταξη και η απόλυση! Βλέπε: http://www.alfavita.gr/ank_b/ank1_5_10_958.php

5. Χρήστου Κάτσικα,  Σχέδιο "Καλλικράτης": Η μεγάλη απειλή για το δημόσιο σχολείο, το γονιό και τον εκπαιδευτικό, βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=5583

6. Μιχάλη Παπαδόπουλου Στόχος πρώτος η οργανική θέση των εκπαιδευτικών, στόχος δεύτερος η μονιμότητα; Βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=35549

7. Χρήστου Κάτσικα, Κώστα Θεριανού Οι νέες εξαγγελίες για τα πανεπιστήμια - Οδηγός ιδιωτικοποίησης: "Βγάλτε το ψωμί σας μόνοι σας!",  βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=4000

8. Υφυπουργός Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου: Οι εκπαιδευτικοί Ξένων Γλωσσών θα συμπληρώνουν ωράριο διδάσκοντας το μάθημα της λογοτεχνίας, βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=35746

«Σφαγή» στην προσχολική αγωγή

Της Αφροδίτης Τζιαντζή

 

 

 

 

Εκτός από τους επιτυχόντες στις πανελλαδικές, με αγωνία αναμένεται η ανακοίνωση των «εισαχθέντων» μιας άλλης κατηγορίας: των τυχερών νηπίων και βρεφών που θα φιλοξενηθούν στους δημοτικούς παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς και θα φοιτήσουν στα δημόσια νηπιαγωγεία της χώρας.

 

 

 

Ηδη πέρυσι 44.000 προνήπια έμειναν εκτός των δημόσιων νηπιαγωγείων, όπως σημειώνει το Συντονιστικό Νηπιαγωγών, αριθμός που προβλέπεται να αυξηθεί. Αντίστοιχα χιλιάδες παιδιά θα μείνουν εκτός των παιδικών σταθμών, καθώς οι καταργήσεις των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε λουκέτα παιδικών σταθμών και ιδιωτικοποιήσεις.

 

 

 

Οσο για το περιβόητο πρόγραμμα «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» που συγχρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ, αυτό αναμένεται να καλύψει περίπου 60.000 θέσεις, ενώ οι αιτήσεις αναμένεται να φτάσουν τις 120.000. Ηδη η ΚΕΔΕ κατέθεσε υπόμνημα στο υπουργείο Εσωτερικών και τις συναρμόδιες αρχές, στο οποίο μεταξύ άλλων ζητάει να δίνεται στα παιδιά πλήρες γεύμα, να αυξηθεί το ποσό του voucher κατά 300 ευρώ στα 1.800 ανά μαθητή και να αυξηθεί το πλαφόν του οικογενειακού εισοδήματος των «ωφελούμενων» κατά 5.000 ανά παιδί – από 30.000 που αναμένεται να είναι φέτος.

 

 

 

«Η ΚΕΔΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της στο να προσφέρεται μόνο «δεκατιανό» σε μια τόσο ευαίσθητη ηλικία όταν επί οκτώ ώς δέκα ώρες τα παιδάκια βρίσκονται στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς», σημειώνει και προτείνει να δίνονται 3.400 ευρώ στους βρεφικούς σταθμούς και 2.700 ευρώ στους παιδικούς, για πλήρες γεύμα, και περίπου 900 ευρώ λιγότερα χωρίς πλήρες γεύμα.

 

 

 

«Με ή χωρίς ΕΣΠΑ, πολλά παιδιά θα μείνουν και φέτος εκτός των δημοτικών παιδικών σταθμών», είπε στην «Εφ.Συν.» ο Σταμάτης Μαμάκας, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων Βρεφών και Νηπίων Παιδικών και Βρεφονηπιακών Σταθμών του Δήμου Αθηναίων. «Οι παιδικοί σταθμοί του Βρεφοκομείου Αθήνας έχουν δηλώσει ότι θα φιλοξενήσουν περίπου 5.500 παιδιά, αναμένουν όμως προσλήψεις που δεν έχουν γίνει. 275 εργαζόμενοι διαφόρων ειδικοτήτων έχουν πετύχει σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ αλλά οι προσλήψεις τους έχουν παγώσει. Περίπου 100 εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου έχουν απολυθεί, ενώ έχουν λήξει οι συμβάσεις 160 συμβασιούχων, που παραμένουν στην εργασία τους με ασφαλιστικά μέτρα. Ηδη υπήρχαν ελλείψεις πέρυσι, φανταστείτε φέτος με τις απολύσεις που προβλέπονται. Εμείς επιμένουμε να γίνονται μόνιμες προσλήψεις, καθώς η συνεχής εναλλαγή προσωπικού δημιουργεί προβλήματα, τόσο στη λειτουργία των σταθμών όσο και στην προσαρμογή των παιδιών που δεν μπορούν να αλλάζουν παιδαγωγό ανά εξάμηνο ή και τρίμηνο».

 

 

 

Ο Σύλλογος Γονέων αναφέρει προβλήματα κτιριακών υποδομών, έλλειψης υλικών, ενώ φέτος διαπιστώθηκαν ώς και προβλήματα στη θέρμανση, αλλά και στη σίτιση των παιδιών. «Για περίπου δύο μήνες δεν υπήρχε κόκκινο κρέας, λόγω μη έγκαιρης απορρόφησης κονδυλίων. Το πρόβλημα, όπως μας είπαν, ήταν γραφειοκρατικό και τελικά λύθηκε. Υπάρχουν σταθμοί χωρίς καθόλου αυλή, όπως ο 7ος δημοτικός στα Εξάρχεια, ή με εντελώς ακατάλληλο προαύλιο. Σε παιδικό σταθμό στην Ακαδημία Πλάτωνος υπήρξε καθίζηση του εδάφους για τρία μέτρα και τα παιδιά δεν μπορούσαν να βγουν έξω».

 

 

 

Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν κλείσει πέντε παιδικοί σταθμοί στην Αθήνα, ενώ άλλοι κινδυνεύουν με λουκέτο: «Ξέρω γονείς που κολλούσαν χαρτάκια σε παιδικές χαρές, ότι έχουν αδειάσει θέσεις και να έρθουν να γράψουν άλλοι γονείς τα παιδιά τους στη μέση της σχολικής χρονιάς. Πρόκειται για σταθμούς τόσο υποβαθμισμένους που αδειάζουν από παιδιά, ενώ κάποιοι γονείς πηγαίνουν τα παιδιά στην επαρχία ή σταματάνε εντελώς τον παιδικό σταθμό λόγω οικονομικών προβλημάτων», μας λέει ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων.

 

 

 

Ερωτήματα για το πώς διατίθενται τα κονδύλια των ΕΣΠΑ για τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς θέτουν εργαζόμενοι στον Δήμο Βύρωνα: «Γιατί οι προμηθευτές μένουν απλήρωτοι; Γιατί εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια στον Καρέα έχει νοικιαστεί και έχει διαμορφωθεί κτήριο για Π.Σ. και μένει κλειστό, όταν ήδη λειτουργούν δύο Π.Σ. σε δημόσιο-δημοτικό κτίριο στη γειτονιά; Γιατί δεν τηρείται το διαιτολόγιο των παιδιών όπως ακριβώς προσδιορίζεται από τον διαγωνισμό προμήθειας τροφίμων;», αναρωτιούνται με ανοιχτή επιστολή προς τους γονείς. «Υποβαθμίζουν τους δημοτικούς σταθμούς επιδιώκοντας να τους μετατρέψουν σε παιδοφυλακτήρια», καταλήγουν, διαμαρτυρόμενοι για το εξαντλητικό για παιδαγωγούς ωράριο των 40 ωρών την εβδομάδα, που ισχύει από το 2011.

 

 

 

«Το κράτος σε φορολογεί πολύ σκληρά και θα πρέπει να απαιτήσεις να σου παρέχει δημόσια δωρεάν παιδεία όπως ορίζει το Σύνταγμα», ενημερώνει με ανοιχτή επιστολή προς τους γονείς το Συντονιστικό Νηπιαγωγών. Υπενθυμίζουν ότι με τον νόμο 1566/85 ορίζεται πως η φοίτηση στο νηπιαγωγείο είναι διετής, κάτι που στην πράξη δεν εφαρμόζεται: «Γονείς και εκπαιδευτικοί ενωμένοι θα πρέπει να απαιτήσουμε: Να γίνει κανονική εγγραφή όλων των προνηπίων τον Ιούνιο και ίδρυση νέων νηπιαγωγείων ή παραρτημάτων, έτσι ώστε το παιδί σου να μην μπαίνει στο απαράδεκτο καθεστώς των κληρώσεων», προτείνοντας να χρησιμοποιηθούν αίθουσες των Δημοτικών σχολείων ή να νοικιαστούν χώροι.

 

 

 

«Προέχει τα παιδιά να βρίσκονται σε ασφαλές, παιδαγωγικό και δημιουργικό περιβάλλον, ιδιαίτερα τώρα που βιώνεις την κρίση που καθημερινά σε τσακίζει. Απαίτησέ το για να έχει μέλλον ο τόπος», καταλήγουν και προτρέπουν τους γονείς να απευθυνθούν στις διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας, στις επιτροπές παιδείας των δήμων, στον Συνήγορο του Παιδιού και στο υπουργείο Παιδείας.

 

 

 

 

 

«Τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τα κτιριακά», λέει στην «Εφ.Συν.» μέλος του Συντονιστικού Νηπιαγωγών. «Λόγω έλλειψης κονδυλίων στους δήμους, που είναι υπεύθυνοι για τη συντήρηση των σχολικών κτιρίων, τα προβλήματα έχουν ενταθεί. Ακούμε για τάξεις που πέφτουν τα ταβάνια, και τα σχολεία δεν το αναφέρουν καν γιατί φοβούνται ότι αλλιώς θα κλείσουν. Προσπαθούν οι δάσκαλοι και οι γονείς να λύσουν τα προβλήματα μόνοι τους».

 

 

 

Ο κίνδυνος του λουκέτου είναι ακόμα πιο έντονος για τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς: «Δήμοι που χρωστάνε ανακοίνωσαν στο προσωπικό ότι οι σταθμοί θα κλείσουν ή θα ιδιωτικοποιηθούν από τον Σεπτέμβρη είτε στα μέσα της χρονιάς», μας λέει εκπρόσωπος εργαζομένων σε παιδικούς σταθμούς της Αττικής. «Με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και προεδρικά διατάγματα καταργούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, απολύουν, ιδιωτικοποιούν. Γι” αυτό μάς αφορά άμεσα αυτό που συμβαίνει στην ΕΡΤ. Αν περάσουν οι απολύσεις εκεί, οι επόμενοι είμαστε εμείς». Και αμέσως επόμενοι οι οικογένειες των παιδιών που θα μείνουν εκτός των παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων, γνωρίζοντας από τρυφερή ηλικία τι εστί «success story».

 

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΟΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ 82η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ

   Πραγματοποιήθηκαν στις 25/6/2013 αρχαιρεσίες για την εκλογή νέου Δ.Σ. και Ε.Ε. της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, καθώς και για αντιπροσώπους στο συνέδριο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

             Στις εκλογές έλαβαν μέρος δέκα (10) παρατάξεις, ψήφισαν 599 αντιπρόσωποι και τα αποτελέσματα διαμορφώθηκαν ως εξής :

1)  Δ.Α.Κ.Ε./ Π.Ε. : 166 ψήφους, 3 έδρες στο Δ.Σ. 2 έδρες στην Ελεγκτική Επιτροπή και 44

                                      αντιπροσώπους για την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

                   Εκλέγονται για το Δ.Σ.: Kικινής Θανάσης

                                                        Κόκκινος Χαράλαμπος  

        Οικονόμου Τριαντάφυλλος  

2)  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ  Π.Ε. : 139 ψήφους, 3 έδρες στο Δ.Σ. 1 έδρα στην Ελεγκτική Επιτροπή και 37 αντιπροσώπους για την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

                  Εκλέγονται για το Δ.Σ.: Πετράκης Σταύρος

                                                       Μαντάς Κομνηνός   

       Φασφαλής Νικόλαος  

3) ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ - ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ/ Π.Ε. : 117 ψήφους, 2 έδρες στο 

Δ.Σ. 1 έδρα στην Ελεγκτική Επιτροπή και 33 αντιπροσώπους για την  Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

                Εκλέγονται για το Δ.Σ.  : Νικολάρας Γιάννης

       Αγαπητός Θανάσης  

4)  Ε.Σ.Α.Κ– Δ.Ε.Ε./ Π.Ε. : 76 ψήφους, 2 έδρες στο Δ.Σ., 1 έδρα στην Ελεγκτική Επιτροπή  και 21 αντιπροσώπους για  την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

                    Εκλέγεται για το Δ.Σ.: Δριμάλα Θεοδώρα

                                                           Ζορμπάς Αχιλλέας

5) ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ  ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Π.Ε. .: 65 ψήφους, 1 έδρα στο Δ.Σ., καμία έδρα στην Ελεγκτική Επιτροπή  και 13 αντιπροσώπους για  την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

                    Εκλέγεται για το Δ.Σ.: Καλόγηρος Νίκος  

            

6) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΕΚ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.:  29 ψήφους, καμία έδρα στο Δ.Σ. και 8 αντιπροσώπους  για την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.             

7) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΙΚΤΥΟ:  3 ψήφους, καμία έδρα στο Δ.Σ. και 1 αντιπρόσωπος  για την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

8) ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ: 2 ψήφους, καμία έδρα στο Δ.Σ. και κανέναν αντιπρόσωπο  για την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

9) ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: 1 ψήφο, καμία έδρα στο Δ.Σ. και κανέναν αντιπρόσωπο  για την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

10) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ: 7 ψήφους για την Α.Δ.Ε.Δ.Υ., 2 αντιπροσώπους  για την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

             Η πρώτη  συνεδρίαση για τη συγκρότηση του Δ.Σ. σε σώμα θα πραγματοποιηθεί  στις 2  Ιουλίου 2013, στα γραφεία της Δ.Ο.Ε.

 

 

Από τη Δ.Ο.Ε.