Aνακοινώσεις

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

ΕΥ ΖΗΝ στο «σπίτι του κρεμασμένου» κύριε υπουργέ Παιδείας; (ανοιχτή επιστολή γονιού)


Κύριε  υπουργέ,
προχθές  έλαβα  από  το  διευθυντή  του  σχολείου  του  παιδιού  μου  ένα  έντυπο  με  το  οποίο  με  ρωτάτε  αν  επιτρέπω  στο  παιδί  μου  να  συμμετέχει  στα  «προγράμματα  ΕΥ  ΖΗΝ  και  στην  αντιμετώπιση  της  παιδικής  παχυσαρκίας».  Αφού  βεβαιώθηκα  ότι  δεν  πρόκειται  για   πρωταπριλιάτικο  αστείο,  αποφάσισα  να  σας  γράψω  δυο  λόγια.

Κύριε  υπουργέ,  δε  νομίζω  ότι  υπάρχει  λόγος  να  υλοποιήσετε  ένα  τέτοιο  πρόγραμμα,  αφενός  επειδή  τα  αποτελέσματα  που  θα  σας  δώσει  η  έρευνα  αυτή  σάς  είναι  ήδη  γνωστά  και  αφετέρου  επειδή  οι  συμβουλές  που  θα  μου  δώσετε  εσείς  μου  είναι  γνωστές  επίσης.  Θέλω  να  πω  ότι  και  εσείς  γνωρίζετε  ποιες  είναι  οι  διατροφικές  συνήθειες   των  μαθητών,  γι΄ αυτό  και  φιλεύσπλαχνα  αποφασίσατε  να    διανείμετε    μερίδες  δεκατιανού  στα  σχολεία,   αλλά  και  εγώ  γνωρίζω  ποιες  θα  έπρεπε  αυτές  να  είναι.  Μόνο  που  οι  διατροφικές  συνήθειες  του  παιδιού  μου  δεν  εξαρτώνται  πια  καθόλου  από  εμένα,  ούτε  και  είναι  σταθερές. Ακολουθούν  τις,  πτωτικές  συνήθως,  διακυμάνσεις  της  οικιακής  μας  οικονομίας.
Ψωνίζω  λοιπόν  εκπτωτικά  μα  όχι  και  χωρίς  επιφυλάξεις,  γι΄ αυτό  δεν  παραλείπω  να  παρακολουθώ  τις  ανακοινώσεις  του  ΕΦΕΤ  για  να  βεβαιωθώ  ότι  αυτό  που  φάγαμε  δεν  περιείχε  π.χ.  DNA  αλόγου.

Οι  υδατάνθρακες  δε  λείπουν  συνήθως  από  τη  διατροφή  μας   αφού  είναι  οικονομικοί,  είναι  όμως  και  παχυντικοί  γι΄ αυτό  σας  παρακαλώ  μη  βιαστείτε  να  εξάγετε  πρόχειρα  συμπεράσματα  από  το  βάρος  των  μαθητών. Θα  γνωρίζετε  ότι,  σε  συνθήκες  οικονομικής  κρίσης,  τα  περιττά  κιλά  συσσωρεύονται  κυρίως  στα  χαμηλά  οικονομικά  στρώματα  και  λέγοντας  χαμηλά  δεν  εννοώ  τα  εξαθλιωμένα  -  αυτά  λιποθυμούν  από  ασιτία  στις  αυλές  των  σχολείων.  Το  βάρος  του  σώματος  δεν  είναι  δείκτης  ευημερίας,  η  ξενηστικωμάρα  είναι,  αλλά  αυτή  δε  ζυγίζεται. (Συγχωρήστε  μου  τον  όρο  »ξενηστικωμάρα»  αλλά  μού  κληροδοτήθηκε  από  τη   γιαγιά  μου  που  έζησε  τη  γερμανική  κατοχή  και  συνειρμικά  κατέλαβε  τη  θέση  του  σε  αυτό  το  κείμενο).

Οι  διατροφολόγοι,  που  με  ενημέρωναν  για  την  υγιεινή  διατροφή  σε  περιόδους  ευμάρειας,  με  έχουν  πείσει  ότι  καλό  είναι  να  προτιμώ  τα  βιολογικά  προϊόντα  αλλά  αυτά  έχουν  διπλή  τιμή  από  τα  συμβατικά  και  βρίσκομαι  έτσι  στο  δίλημμα  αν  θα  πρέπει  να  τρώμε  καθημερινά  και  ανθυγιεινά  ή  υγιεινά  αλλά  μόνο  τις  ζυγές  ημέρες.

Όσο  για  τα  γαλακτοκομικά,  τελευταία  προτιμώ  τα  ληγμένα.  Ημιαποβουτυρωμένα  βέβαια  για  να  μην  επιβαρυνόμαστε  με  περιττά  κορεσμένα  λιπαρά  αλλά  και  να  μην  στερούμαστε  εντελώς  τις  λιποδιαλυτές  βιταμίνες,  όμως  πάντοτε  ληγμένα.   Αυτή  ήταν  μια  δύσκολη  απόφαση  για  μένα  γιατί  μέχρι  τώρα  η  συντεταγμένη  πολιτεία  δεν  παρέλειπε  να  μου  τονίζει  ότι  πρέπει  πάντοτε  να   ελέγχω  τις  ημερομηνίες  λήξης  των  προϊόντων  και  εγώ  πράγματι  εκτελούσα  αυτό  τον  έλεγχο  ευλαβικά.  Δεν  αντιλήφθηκα  ποια  ακριβώς  επιστημονικά  δεδομένα  άλλαξαν  και  αυτά  που  ως  χθες  ήταν  επικίνδυνα  για  την  υγεία  μου  έπαψαν  πια  να  είναι,  αλλά  μάλλον  δε  χρειάζεται  να  τα  αντιλαμβάνομαι  όλα.

Φρούτα  και  λαχανικά   πρέπει  επίσης  να  έχουν  εξέχουσα  θέση  στη  διατροφή  μας.  Μας  το  επισημάνατε  πρόσφατα  κι  εσείς  με  την απόφασή  σας  να  διανείμετε  φρούτα  στα  σχολεία της  χώρας.  Αυτή  ήταν  μια  πρωτοβουλία  όχι  μόνο  συμβολική  αλλά  και  ουσιαστική   γιατί  τα  φρούτα  του  παιδιού  μου  δεν  ήταν  σάπια  και  πράγματι  τα  έφαγε  και  με  ανακουφίσατε  έτσι  από  τις  έγνοιες. Τον  υπόλοιπο  χρόνο,  τα  φρούτα  και  τα  λαχανικά  τα  προμηθεύομαι  από  τους  παραγωγούς  όταν  τα  μοιράζουν  δωρεάν  και  όπως  καταλαβαίνετε  αυτό  δε  συμβαίνει  κάθε  μέρα.  Θα  μπορούσα  βέβαια  να  τα  είχα  συχνότερα,  αλλά  αποφεύγω  τις  διανομές  που  απευθύνονται  μόνο  σε  έλληνες  πεινασμένους  -  μου  το  απαγορεύει  η  χριστιανική   μου  συνείδηση.

Οι  πρωτεΐνες  υψηλής  βιολογικής  αξίας  δεν  μου  είναι  πάντοτε  διαθέσιμες.  Γι΄ αυτό  καταφεύγω  σε  ισοδύναμους  συνδυασμούς  τροφίμων  όπως  επίσης  με  κατάλληλους  συνδυασμούς  φροντίζω  να  μεγιστοποιώ  τη  βιοδιαθεσιμότητα  των  θρεπτικών  συστατικών  τους,  γιατί  γνωρίζω  καλά  ότι  αυτό  που  ο  οργανισμός  μας  δεν  μπορεί  να  δεχτεί  από  έναν,  από  τρεις  μαζί  μπορεί.  Έτσι  η  συνεργασία  κυβερνά  με  συνέπεια  και  υπευθυνότητα  το  τραπέζι  μας.

Μου  είναι  ακόμη  γνωστή  η  διατροφική  αξία  των  ω  λιπαρών,  αλλά  το  ψάρι   δυο  -  τρεις  φορές  την  εβδομάδα  θα  τίναζε  στον  αέρα  τον  οικογενειακό  μου   προϋπολογισμό.  Ως  διαχειρίστρια  των  οικονομικών  μας  οφείλω  αυτό  να  το  προβλέψω.
Στην  ανεύθυνη  και  πλασματική  λύση  του  εξωτερικού  δανείου  δεν  θα  ήθελα  να  καταφύγω  γιατί ,  με  δεδομένο  ότι  η  αποπληρωμή  του  θα  ήταν  αδύνατη,    θα  έθετα    εν  γνώσει  μου   την  οικογένειά  μου  σε  κατάσταση  εξάρτησης  και  υποτέλειας. Γνωρίζετε  εσείς  κανέναν  διαχειριστή  που  θα  προέβαινε  σε  κάτι  τέτοιο;

Σε  δύσκολες  περιόδους  σκέφτομαι  να  καταφύγω  στη  λύση  των  κάδων  απορριμμάτων,  όπως  βλέπω  ότι  κάνουν  πολλοί  συνάνθρωποί  μου,  μόνο  που  φοβάμαι  γιατί  είμαι  λίγο  παραπάνω  μελαχρινή   απ΄ ό,τι  πρέπει.

Θα  μου  πείτε  βέβαια  γιατί  τα  λέω  όλα  αυτά  σε  εσάς,  κι  εσείς  ένας  απλός  διεκπεραιωτής  είστε  και  μάλιστα  επισφαλής  -  κανείς  δεν  ξέρει  πότε  έρχονται  εκλογές  -  το  κατανοώ.  Απλώς  τα  λέω  σε  εσάς,  τυπικά  διότι  εσάς  ψήφισα  και   πρακτικά  διότι  δεν  γνωρίζω  ξένες  γλώσσες.
Βέβαια  και  τα  ελληνικά  που  γνωρίζω  πολλές  φορές  δεν  επαρκούν  για  την  επικοινωνία  μας,  γιατί  συχνά  πια,  χρησιμοποιείτε  λέξεις  ή  φράσεις   που  μέχρι  τώρα  σήμαιναν  το  ακριβώς  αντίθετο  από  εκείνο  που   εσείς  θέλετε  να  μας  περιγράψετε,  όπως  κάνετε  για  παράδειγμα  όταν  τιτλοφορείτε   τα  προγράμματά  σας.  Είναι  άραγε   ίδιος  ο  τιτλοθέτης  του  ΕΥ  ΖΗΝ  με  εκείνον  του  ΞΕΝΙΟΥ  ΔΙΑ;

Παρακαλώ  λοιπόν  μην  μας  μιλάτε  για  ΕΥ  ΖΗΝ  γιατί    στο  σπίτι  του  κρεμασμένου  δεν  μιλάμε  για  σκοινί.  Εκτός  αν  θέλετε  να  μας  παραπέμψετε  στη  γνωστή  ρήση  του  Αριστοτέλη  υπαινισσόμενος  έτσι  ότι  το  πρόγραμμα  θα  το  επιβαρυνθούμε  οικονομικά  εμείς.  Σας  τονίζω  όμως  ότι  ήδη  πολλοί  χρωστούν  το  ζην  τους  και  όχι  μόνο  στους  γονείς  τους  αλλά  και  σε  όλους  τους  συγγενείς,  τους  φίλους  και  τους  γνωστούς,  ας  μη  χρεωθούν  τώρα  και  το  ΕΥ  ΖΗΝ  τους.

Όμως  εγώ  δεν  είμαι  από  αυτούς  που  καχύποπτα  ψάχνουν  να  βρουν  σκάνδαλα  εκεί  που  δεν  υπάρχουν  και  μιλούν  για  παραβίαση  των  θεσμών,  για  προσχηματικά  προγράμματα  με  σκοπό  την  απορρόφηση  κονδυλίων,  για  εταιρείες  που  καρπώνονται   τα  κονδύλια  αυτά,  για   χρησιμοποίηση  των  δημόσιων  λειτουργών  της  εκπαίδευσης  προς  εξυπηρέτηση  άλλων  σκοπών,  για  παραχώρηση  των  σχολείων  στη  διεξαγωγή   τεράστιας  έρευνας  με  μηδενικό  κόστος,  για  αδιευκρίνιστη   χρήση  των  προσωπικών  δεδομένων  των  μαθητών   κ.τ.λ.

  Γι΄ αυτό  και  θα   σας  παραδώσω  τη  συγκατάθεση  που  μου  ζητάτε,  όπως  πρόθυμα  έσπευσαν  να  το  κάνουν  χιλιάδες  γονείς  στη  χώρα,  επιτρέποντάς  σας  έτσι  ελεύθερα  και  ανενόχλητα  να  βάλετε  σε  εφαρμογή  το  σχέδιό  σας.  Και  για  του  λόγου  το  αληθές,  θέτω  δημόσια  υπόψη  σας  τα  δεδομένα  του    παιδιού  μου  με  την  παράκληση  μόνο  να  μην  χρησιμοποιηθούν  ως  τεκμήρια  της  διαβίωσής  μας  αν  εσείς  ή  ο  υπεύθυνος  καθηγητής  κρίνετε  ότι  ξεπερνούν  τα  εσκαμμένα  όρια:
Ύψος  148cm  ξυπόλυτο
Βάρος  πρωινό  41Kg  νηστικό,  για  μεσημεριανό  βλέπουμε.
Μία  μητέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια: