Ελεύθεροι Κατακτημένοι

Του Αλκίνοου Ιωαννίδη

Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με:

Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.

Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλύνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων. Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα. Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει.

Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή. «Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας.

Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα. Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν;

Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο. Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο. Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία. Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία. Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ότι μάς γυάλισε στη βιτρίνα. Γίναμε ότι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε. Καταντήσαμε οπαδοί ομάδων, φανατικοί, με μαχαίρια και μίσος. Έφηβος, προτού σιχαθώ όλες τις ομάδες εξίσου, ήμουν με την Ομόνοια. Μια μέρα που έπαιζε με το ΑΠΟΕΛ, αρρώστησε ο τυμπανιστής των αντιπάλων. Ήρθαν στην άλλη κερκίδα και μου ζήτησαν να πάω στη δική τους, για να παίξω το τύμπανο. Πήγα ευχαρίστως.

Πέρασε ο καιρός, αλλάξαμε. Ξεχάσαμε. Χωριστήκαμε σε κόμματα και τα ψηφίσαμε τυφλά, διχαστήκαμε με τρόπο αταίριαστο στην ιστορία και την παράδοσή μας. Σε μια σταλιά τόπο, λέγαμε «οι άλλοι». Πήραμε τα χειρότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας και τα κάναμε αξιώματα.

Να πάει στο καλό τέτοιος εαυτός, να μην ξανάρθει. Καθόλου μην τον κλάψουμε, καθόλου μη μας λείψει. Στον αγύριστο!

Πέρασαν χρόνια. Το κορίτσι από τις Φιλιππίνες έκλαιγε κρυφά στο κρεβάτι του για το παιδί και τη μάνα που άφησε για να σερβίρει καφέ τον κύριο Πάμπο, που έγινε σερ, για να σιδερώνει τα ακριβά βρακιά της κυρίας Αντρούλλας, που έγινε μάνταμ. Η κοπέλα θα γυρίσει φτωχή στο Μπάγκιο Σίτι ή στη Μανίλα. Θα αγκαλιάσει τη μάνα της, θα φιλήσει το παιδί της. Εμείς, πού επιστρέφουμε;

Τι μένει όταν ο σερ και η μάνταμ, έκπληκτοι, χάνουν το αυτοκίνητο, την υπηρέτρια, το λούσο και το σπίτι τους; Τι κρατιέται αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, κάτω από την επιφάνεια που βουλιάζει; Πού ακριβώς βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο βαθύς Χαρακτήρας, που μας επιτρέπει, όταν όλα αλλάζουν, να λέμε ακόμη «Εμείς»;

Μπορούμε σήμερα να αποφασίσουμε ξανά, ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί, ποιοι είμαστε. Τι είναι σημαντικό και τι όχι. Τι αξίζει να προσπαθήσουμε μέχρι τέλους. Ποια λόγια αξίζει να πούμε προτού φύγουμε, πώς αξίζει να σταθούμε και απέναντι σε τι, προτού πεθάνουμε. Κι αυτό, μπορούμε να το κάνουμε, ακόμη και νηστικοί, άνεργοι και άστεγοι. Ήταν όμως αδύνατον να το κάνουμε χορτάτοι και υποταγμένοι, με έναν εαυτό-καταναλωτή, εξαρτημένο και ευχαριστημένο.

Μείναμε σε σκηνές, στο ύπαιθρο, για χρόνια. Χάσαμε για πάντα τα σπίτια, τα χωριά και τις ζωές μας. Περιμέναμε κάθε μέρα, για χρόνια, αγνοούμενους που δεν γύρισαν. Για δεκαετίες, ακούγαμε αεροπλάνο και στρέφαμε έντρομοι τα μάτια στον ουρανό. Χιαστί ταινίες στα παράθυρα, μη σπάσουν από τον βομβαρδισμό που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ξαναρχίσει. Τα παιδιά που έβγαλαν το σχολείο διαβάζοντας με το κερί στα αντίσκηνα, χειμώνες στη σειρά, βρίζονταν στην Ελλάδα από τους Ελλαδίτες, γιατί τους έτρωγαν τις θέσεις στα πανεπιστήμια. Η Μεγάλη Μαμά τίποτα δεν κατάλαβε. Κι ακόμη δεν καταλαβαίνει. Γιατί, μπορεί η Κύπρος να είναι Ελληνική, όμως, πόσο λίγο Κυπριακή είναι η Ελλάδα! Πόσο λίγο Ελληνική είναι η Ελλάδα!

Επιτρέψαμε στους μικρούς πολιτικούς ενός αδύναμου και απροστάτευτου τόπου, να συμπεριφέρονται σαν άρχοντες αυτοκρατορίας. Να υπηρετούν κόμματα και τσέπες, σαν να μην υπάρχει απειλή, κίνδυνος και γκρεμός, σαν να είναι αδύνατον από τη μια μέρα στην άλλη να γίνουμε μπουκιά στο στόμα κροκοδείλων. Είδαμε τα τρυφερά, αγνά χαμόγελα των παιδιών του Απελευθερωτικού Αγώνα να χρησιμοποιούνται από βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ’ έξω κι από μέσα». Ζήσαμε την αδικία, την απώλεια, την εγκατάλειψη. Τα ξέρουμε όλα, τα είδαμε όλα, τα ζήσαμε όλα. Τώρα θα φοβηθούμε;

Όταν κλαίγαμε το ’74, κλαίγαμε για τα σπίτια μας. Σήμερα θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας; Τότε, κλαίγαμε για το χωριό μας. Θα κλάψουμε σήμερα για την τράπεζα; Τότε, για τους τάφους των γονιών μας. Σήμερα για τα χρέη μας; Τότε, για τις ζωές μας. Σήμερα για τις δουλειές μας; Δεν νομίζω…

Η κοινωνία μας, αυτή η διαλυμένη, πιέζοντας ασταμάτητα την όποια επίσημη πολιτική ηγεσία, αλλά και πέρα απ’ αυτήν, θα αναπτύξει μηχανισμούς στήριξης των ανέργων, θα φροντίσει τα παιδιά της. Όχι από ελεημοσύνη. Από αλληλεγγύη. Και με τη γνώση πως, αν ο διπλανός δε ζει καλά, κανείς δε ζει καλά. Γιατί, ότι ποτέ μας κράτησε σ’ αυτόν τον τόπο, ήταν ένας ιδιόμορφος, ποιητικός, παράλογα ωραίος κοινωνικός ιστός, που αυτοπροστατεύεται και που μας προστατεύει. Αυτός είναι που ανάγκασε τους βουλευτές να πουν, για μια έστω στιγμή, «Όχι».

Το «Όχι» της Κυπριακής Βουλής, είναι σημαντικότερο απ’ ότι κάποιοι χαιρέκακοι μπορούν να υποψιαστούν. Κι ας επιστρέψει η Βουλή εκλιπαρώντας τους Τροϊκανούς, κι ας πέσει στα γόνατα, κι ας τους γλύψει τα πόδια, μετά. Κι ας χάσουμε περισσότερα. Γιατί, για μια στιγμή έστω, έμοιασε η Δημοκρατία να έχει νόημα, ένα νόημα ξεχασμένο εδώ και δεκαετίες. Έμοιασαν, έστω και για μια στιγμή, οι εκπρόσωποι να εκπροσωπούν πράγματι. Η στιγμή καταγράφεται και μένει, δημιουργώντας προηγούμενο, παρά την όποια κατάληξη. Και το γεγονός πως το προηγούμενο δημιουργήθηκε από μισή μερίδα τόπο, αγαπητοί λογικοί λογιστές, το κάνει ακόμη σημαντικότερο. Τίποτα «δικό σας» δεν θα μείνει ποτέ στην Ιστορία, να σηματοδοτεί, να καθορίζει, ή έστω να θυμίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό. Αφήστε μας να το χαρούμε. Δεν μας προσφέρονται συχνά τέτοιες χαρές.

Αυτό το «Όχι», φαίνεται να είχε και χειροπιαστά αποτελέσματα: Εκτός από τη δυνατότητα μη φορολόγησης των μικροκαταθετών, εκτός από το χρονικό περιθώριο που έδωσε για τη νομοθετική ρύθμιση του περιορισμού των συναλλαγών και τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης, που μπορούν να παίξουν σημαντικά θετικό ρόλο στο μέλλον, έδωσε και τη δυνατότητα, έστω σπασμωδικά, έστω την τελευταία στιγμή, έστω με απογοητευτικό αποτέλεσμα, να μετρηθούν οι δυνάμεις και οι «φιλίες», τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας. Βοήθησε να καθαρίσει το τοπίο, να τελειώσουμε με ψευδαισθήσεις, να καταλάβουμε ξανά το πόσο μόνοι είμαστε, το πόση ευθύνη έχουμε. Κι όσοι πιστεύουν πως με ένα «Ναι» θα σώζαμε κάτι, τη Λαϊκή Τράπεζα ή την Κύπρου (αλήθεια, πόσο «δική μας» μπορεί να είναι μια τράπεζα;) και μαζί τις δουλειές, ή τους κόπους μιας ζωής που τους εμπιστευτήκαμε, να μην ξεχνούν πως, όποιο κομμάτι μας έμεινε απροστάτευτο, ούτως ή άλλως, και με τα «Ναι» και με τα «Όχι», θα κατασπαραχθεί.

Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει “plan B”. Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης, από ανθρώπους βουτηγμένους στην κατανάλωση, στο εφήμερο, στο συμφέρον, στο νεοπλουτισμό και στο τίποτε, μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς “Όχι”. Έστω και για μια στιγμή. Ένα “Όχι” καταστροφικό και λυτρωτικό μαζί, που εσείς, αγαπητοί Ελλαδίτες μνημονιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με πρόσχημα το καλό μας, δεν θα πείτε ποτέ. Θα προτιμήσετε να καταστραφούμε εξίσου, λέγοντας “Ναι”.

Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. Χάνουμε ξανά τη ζωή όπως τη χτίσαμε, όπως νομίζουμε πως τη διαλέξαμε, όπως νομίσαμε πως μας ανήκει. Και φοβόμαστε. Είναι ανθρώπινο. Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε… Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.

Θα τα καταφέρουμε, το ξέρουμε καλά! Γιατί, τελικά, δεν φοβόμαστε τίποτε. Γιατί, τελικά, το μόνο που φοβόμαστε, είναι το υποχρεωτικό κοίταγμα στον καθρέφτη. Το μόνο που μας φοβίζει, είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε: το αληθινό μας πρόσωπο. Ας το ξεθάψουμε, ας το θυμηθούμε, ας το κοιτάξουμε. Ενώ όλοι, φίλοι και εχθροί, μας αγριοκοιτάζουν, ενώ η μάσκα μας πέφτει νεκρή, αυτό θα μας χαμογελάσει.

 http://left.gr

Το ωράριο των καθηγητών, η σχέση 1=4

Η σχέση 1=4
Στα μαθηματικά αυτό  δε συμβαίνει  (εκτός κι αν οι μονάδες μέτρησης είναι διαφορετικές) .
Όπως στην προκειμένη περίπτωση που  πρόκειται για το χρόνο  εργασίας  των εκπαιδευτικών και το χρόνο εργασίας των υπαλλήλων γραφείου:   21 ώρες διδασκαλίας = 84 ώρες δουλειάς γραφείου  ή
1 =4   είναι η αναλογία χρόνου απασχόλησης μεταξύ των δύο τομέων, σύμφωνα με πρόσφατη (2012) μελέτη της UNESCO.
Δηλαδή κάθε 1 ώρα εργασίας  ενός καθηγητή αντιστοιχεί σε 4 ώρες εργασίας γραφείου!
Το προφίλ του εκπαιδευτικού επαγγέλματος
Η συμπύκνωση  του εκπαιδευτικού/διδακτικού χρόνου, συμβαίνει διότι η δυσκολία μίας εργασίας δεν καθορίζεται με βάση τον απόλυτο χρόνο εκτέλεσής. Ο χρόνος δεν μετράει για όλους το ίδιο. Είναι σχετικός.  «Βάλε το χέρι σου για ένα λεπτό σε καυτό νερό. Θα σου φανεί ένας αιώνας» είπε ο Αϊνστάιν.
 Ο χρόνος σχετίζεται  με το κόστος που επιφέρει  στον εργαζόμενο που την εκτελεί.
Συγκεκριμένα από το πλήθος και τη δυσκολία των αποφάσεων που καλείται να λάβει ο εργαζόμενος κατά τη διάρκειά της, την πολυπλοκότητά της, το επαγγελματικό στρες που τη συνοδεύει, την περιεκτικότητα της σε λειτουργίες (νοητικές κ.ά.)
Δεν μπορεί να συγκριθεί το επάγγελμα του εκπαιδευτικού (όπως και του πιλότου, του γιατρού, του αστυνομικού, του οικονομικού διαχειριστή, του ηθοποιού κ.ά.) με το επάγγελμα του διοικητικού υπαλλήλου.
Ο εκπαιδευτικός εργάζεται  με ανηλίκους –παιδιά, έχει εργασία κατ’οίκον  και πολλαπλά καθήκοντα: δασκάλου, παιδαγωγού, παιδονόμου, ψυχολόγου, καθώς και  διοικητικού.
Οι εκπαιδευτικοί εκθέτουν την ψυχική και σωματική υγεία τους. Ασκούν επάγγελμα υψηλού ρίσκου, αναλαμβάνουν υποχρεώσεις που μπορεί να τους οδηγήσουν σε ποινικές ευθύνες διότι δρουν σε ένα περιβάλλον αυξημένης ευθύνης, ασαφές και θολό από νομικής πλευράς.
 Αντικαθιστούν και αναπληρώνουν τους γονείς και κηδεμόνες  σε πολλές δραστηριότητες των παιδιών-μαθητών.
Οι έρευνες-η τεκμηρίωση
Η προσφυγή σε σχετικές έρευνες αποδεικνύει τους παραπάνω ισχυρισμούς.

Έρευνα Α. (Χρ.Κάτσικας, εκπαιδευτικός/αναλυτής)

«Από τη φύση τους κάποια επαγγέλματα είναι περισσότερο αγχογόνα από κάποια άλλα. Γενικά, θεωρούνται ως περισσότερο αγχογόνα τα επαγγέλματα που συνεπάγονται επαφές ή σχέσεις με άλλους ανθρώπους, απαιτούν ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων ή επιφέρουν σοβαρές οικονομικές, κοινωνικές ή άλλου είδους συνέπειες».
 Αναφέρονται ενδεικτικά τα παρακάτω επαγγέλματα ως ιδιαίτερα αγχογόνα:
•           Επαγγέλματα ένστολα:
•           Καλλιτεχνικά επαγγέλματα:
•           Επαγγέλματα διοίκησης και εμπορίου:
•           Επαγγέλματα παραγωγής και κατασκευών:
•           Επαγγέλματα υγείας:
•           Επαγγέλματα κοινωνικών υπηρεσιών: δάσκαλοι-καθηγητές , κοινωνικοί λειτουργοί.»

Έρευνα Β. ( Deborah Legge καθηγήτρια και σύμβουλος ψυχικής υγείας)

    «Υπάρχουν κάποιες δουλειές που για να... επιβιώσει κανείς πρέπει να εξασκήσει την υπομονή του, αφού χαρακτηρίζονται από πολύ στρες»

Σύμφωνα με την κ. Deborah Legge τα 10 πιο στρεσογόνα επαγγέλματα είναι:1. Νοσοκόμοι ηλικιωμένων και παιδοκόμοι

2. Σερβιτόροι εστιατορίων
3. Κοινωνικοί λειτουργοί
4. Όσοι εργάζονται στον τομέα της υγείας
5. Καλλιτέχνες
6. Δάσκαλοι- Καθηγητές
Οι απαιτήσεις για το επάγγελμα του δασκάλου ή του καθηγητή διαρκώς μεγαλώνουν. Δεν είναι μια δουλειά που χτυπά το κουδούνι και σημάνει η λήξη της, καθώς συνεχίζεται και μετά το σχολείο και μάλιστα για ώρες στο σπίτι. Και οι εκπαιδευτικοί, λοιπόν, βρίσκονται μέσα στη λίστα του «δεκάλογου» της κατάθλιψης, αφού η πίεση και το άγχος δε λείπουν καθόλου από τη ζωή τους.
7. Διοικητικό προσωπικό τεχνικής υποστήριξης
8. Μηχανικοί συντήρησης και αποκατάστασης βλαβών
9. Οικονομικοί σύμβουλοι και λογιστές
10. Πωλητές
Η αντιμετώπιση από την Πολιτεία
Και οι  δύο παραπάνω έρευνες  αλλά και  άλλες που δεν αναφέρονται εδώ, επιβεβαιώνουν 
τα ιδιαίτερα  «αρνητικά» χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού επαγγέλματος.
Η αντιμετώπιση του καθηγητή από την Πολιτεία δεν είναι ανάλογη της φύσης της εργασίας του ούτε και της εν γένει  προσφοράς του στην κοινωνία γενικότερα.

Το ενιαίο  μισθολόγιο

Η τελευταία πράξη της πολιτείας , το ενιαίο μισθολόγιο,   επιβεβαιώνει  τον παραπάνω ισχυρισμό.
Παρατηρώντας  τα  παραπάνω επαγγέλματα διαπιστώνουμε ότι είτε ορισμένα  ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα είτε άλλα είναι επαγγέλματα του δημοσίου  τα οποία η Πολιτεία τα έχει εντάξει σε ξεχωριστό(ειδικό) μισθολόγιο .
Οι εκπαιδευτικοί είναι  οι μόνοι αυτής της ομάδας που εντάχθηκαν στο ενιαίο(διοικητικό) μισθολόγιο.
Ενώ το έργο τους δομείται διαφορετικά, αντιμετωπίζονται με όρους εργασίας γραφείου.
Που είναι λοιπόν η «Ίση αμοιβή για ίση εργασία» μια από τις αρχές του νέου(ενιαίου)  μισθολογίου στο δημόσιο τομέα.
Το ενιαίο μισθολόγιο αφορά τους εργαζομένους σε  θέσεις γραφείων (διοικητικές) στο στενό δημόσιο τομέα, αλλά συμπεριέλαβε κατά περίεργο τρόπο και τους εκπαιδευτικούς  Άθμιας και Βθμιας  εκπαίδευσης.
Ίση αμοιβή, για ποια ίση εργασία μεταξύ ενός  υπαλλήλου γραφείου (διοικητικού) και ενός εκπαιδευτικού?
Εφαρμόστηκε  μόνο το πρώτο σκέλος της παραπάνω αρχής καθώς αυτό που επικράτησε ήταν ίση αμοιβή για… ίδια προϋπηρεσία, ούτε ίση αμοιβή για ίδια προσόντα δεν εφαρμόστηκε   διότι το νέο μισθολόγιο δομείται κυρίως  βάσει  προϋπηρεσίας  καθώς ο ίδιος μισθός καθαρίσθηκε  και για τον καθηγητή που είναι απόφοιτος πανεπιστημίου (Π.Ε) και για τον διοικητικό υπάλληλο απόφοιτο λυκείου (Δ.Ε) εφόσον έχουν τα ίδια χρόνια υπηρεσίας.  660 ευρώ λαμβάνουν και οι δυο ως νεοδιόριστοι.
Το είδος  της εργασίας και τα τυπικά προσόντα εξαιρέθηκαν  και έτσι  εξομοιώθηκε ο εκπαιδευτικός  χρόνος με  τον διοικητικό.

Η (επερχόμενη) αύξηση  του  ωραρίου.

Αλλά από ότι φαίνεται το ενιαίο μισθολόγιο δεν θα είναι η τελευταία πράξη.
Η αύξηση του ωραρίου που είναι ante portas θα αποτελέσει μια ακόμη πράξη αδικίας και ισοπέδωσης.
Σύμφωνα με τη σχέση 1=4, κάθε 1 ώρα αύξησης του ωραρίου ισοδυναμεί με 4 ώρες αύξησης στο διοικητικό δημόσιο τομέα. Οι 2ή 3 ή ώρες που συζητούνται ως αύξηση αντιστοιχούν σε 8 και 12   για το διοικητικό δημόσιο. Δεν έχει αυξηθεί ούτε θα αυξηθεί το ωράριο στο γενικό δημόσιο 8 έως 12 ώρες εβδομαδιαίως.

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

Το υφαινόμενο Π.Δ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών φέρνει πιο κοντά το έργο τους προς το διοικητικό. Ο καθηγητής αντιμετωπίζεται κυρίως ως διοικητικός υπάλληλος και λιγότερο ως εκπαιδευτικός.
Τίποτε από την παραπάνω ανάλυση και έρευνες δε λαμβάνεται υπόψη και το Π.Δ ορά προς άλλη κατεύθυνση σε σχέση με σχετικές μελέτες που έχουν γίνει από ανεξαρτήτους φορείς  και  πανεπιστημιακούς .
Μέσω του προτεινόμενου νέου συστήματος ο εκπαιδευτικός τιμωρείται για τις ελλείψεις του και καθηλώνεται αντί να επιμορφώνεται και να συμβουλεύεται.
Ο σχολικός του σύμβουλος μετατρέπεται σε κριτή και βαθμολογητή του.
Σε κάθε εκπαιδευτικό θα απονέμεται  ένας βαθμός (βαθμολογία) - σφραγίδα.
Η μισθολογική του εξέλιξη του θα συνδέεται με υπηρεσιακούς βαθμούς όπως στο στρατό.
Σύμφωνα με τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών,  θα υπάρξει ανταγωνισμός και καχυποψία μεταξύ των συναδέλφων –εργαζομένων,  περιορισμός,  αυτοπεριορισμός και φοβία στην άσκηση του διδακτικού έργου. Εργασιακά χαρακτηριστικά  ιδιαιτέρως απευκταία για το χώρο για τον όποιο αναφερόμαστε.

Αν…

Αν  το ωράριο(των εκπαιδευτικών)  αυξηθεί, χωρίς να  βελτιωθούν άλλοι παράγοντες και συντελεστές της εκπαιδευτικής εργασίας και  η αξιολόγηση εφαρμοσθεί χωρίς να ληφθουν  υπόψη οι ιδιαιτερότητες του εκπαιδευτικού  επαγγέλματος,
Τότε θα:

·         εξοντωθούν  σωματικά και πνευματικά οι εκπαιδευτικοί,  θα  επιβαρυνθεί  δυσανάλογα η εργασιακή τους θέση  σε σχέση με αυτή των υπολοίπων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, με  αποτέλεσμα την περαιτέρω   απαξίωση  του εκπαιδευτικού αλλά  και του δημόσιου σχολείου και της εκπαίδευσης γενικότερα.

·         υποβαθμισθεί  το παρεχόμενο εκπαιδευτικό  έργο που σε συνδυασμό με άλλα μέτρα συρρίκνωσης όπως οι συγχωνεύσεις σχολείων  και οι συμπτύξεις τάξεων,  θα  προκαλέσει επιπλέον «περικοπές» στην ποιότητα εκπαίδευσης με αποτέλεσμα η ζημιά    προς τη νέα γενιά  να είναι αναπόφευκτη.

·         δείξει η πολιτεία  το   άγριο     πρόσωπό της  σε μια κοινότητα εργαζομένων- σε ένα χώρο ανθρώπινου δυναμικού υψηλού μορφωτικού επιπέδου  (όπου το  99,99..%  είναι απόφοιτοι  πανεπιστημίου και το 20% μεταπτυχιακά/διδακτορικά)

·          αναδειχθεί η ανεπάρκεια της πολιτικής να εφαρμόσει αξιοκρατικά  μέτρα αύξησης της παραγωγικότητας  και ελέγχου του εκπαιδευτικού προσωπικού της και μη μπορώντας  να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι, το επιχειρεί αυτό άλλη μια φορά  μέσω… οριζόντιων μέτρων.

Αν αυξηθεί το ωράριο και αν δεν γίνουν ποιοτικές αλλαγές  στο σύστημα της αξιολόγησης  τότε το κράτος θα  ταπεινώσει ακόμη  περισσότερο τους καθηγητές (μετά το ενιαίο μισθολόγιο και το συνταξιοδοτικό)  και θα θυσιάσει ένα ακόμα πυλώνα της κοινωνίας στη δημοσιονομική λιτότητα. 

---

Σταύρος Σταματούρος Καθηγητής οικονομολόγος, Μουσικό σχολείο Σερρών

Συντονιστικό Νηπιαγωγών

 Ιστοσελίδας του συντονιστικού   
www.nipiagogoi.gr

Βιντεο για την 2η Πανελλαδική Συνάντηση Νηπιαγωγών

http://www.youtube.com/watch?v=nVMFrnesR1w

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

 ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=nkZj5gR7k9g#t=53s

Υλικό για 21η Μάρτη, παγκόσμια ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων

Μάθε τα δικαιώματά σου… τώρα!: η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Τριάντα άρθρα της διακήρυξης, τριάντα απλές προτάσεις. Προβολή παρουσίασης,  ΕΔΩ!, Τα 30 άρθρα της διακήρυξης, ΕΔΩ!, Βίντεο στο YouTube, ΕΔΩ!, Σελίδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ΕΔΩ!

«Δικαίωμά μου!», φωτογραφικό υλικό, για αξιοποίηση στην τάξη. ΕΔΩ!

Λέμε όχι στις διακρίσεις Οδηγός για τον εκπαιδευτικό (δραστηριότητες κλπ), Φυλλάδιο, Για Ρομά,

Υλικό από το "Συνήγορο του Παιδιού" www.0-18.gr/gia-megaloys

Υλικό από την Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες http://www.unhcr.gr/ekpaideysi/ekpaideytiko-yliko.html

Υλικό από τη Διεθνή Αμνηστία  www.amnesty.org.gr

Υλικό από το Κέντρο Προάσπισης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων http://www.kepad.gr/

Υλικό από Κέντρο Παιδαγωγικής και Καλλιτεχνικής Επιμόρφωσης "Σχεδία", http://www.schedia-art.gr/el/educational/

Υλικό από iRED (Institute Rights Equality & Diversity). http://www.i-red.eu/  κι εδώ το "Σχέδιο δράσης-Πρότυπος Οδηγός για την καταπολέμηση του ρατσισμού"

Υλικό από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, http://www.gcr.gr/

«Ποια είναι η χώρα μου;» Η ιστορία ενός μετανάστη 2ης γενιάς. Πατήστε ΕΔΩ!

 Όταν οι Έλληνες……ήταν από την πλευρά των μεταναστών. Σύντομο χρονικό μιας από τις πιο μαύρες σελίδες του ελληνισμού της διασποράς: του διωγμού των Ελλήνων της νότιας Ομάχα (1910, Νεμπράσκα, Η.Π.Α.). Πατήστε ΕΔΩ!

Παραμύθια από διάφορες χώρες. Πατήστε ΕΔΩ!

Παιχνίδια, όπως τα μεταφέρουν οι μετανάστες από τις χώρες τους. Πατήστε ΕΔΩ!

Ο ξένος Πρόταση διδασκαλίας με θέμα την μετανάστευση, τον πόλεμο, τους πρόσφυγες και την ξενοφοβία, με αφορμή το βιβλίο της Ε. Χωρεάνθη: Ένας ξένος στην οικογένειά μας». Πατήστε ΕΔΩ!

Γκασμέντ. Πρόταση διδασκαλίας με θέμα την μετανάστευση, τον ρατσισμό, την ξενιτιά, και άλλα παρόμοια ζητήματα, με αφορμή το βιβλίο του Κ. Μουρίκη: » Γκασμέντ, ο φυγάς με τη φλογέρα». Πατήστε ΕΔΩ!

Για λίγη ζεστασιά... Ένταξη προσφύγων -Δραστηριότητες για εκπαιδευτικούς και.... εδώ!

Νεαροί πρόσφυγες...  Χτίζοντας το μέλλον-Δραστηριότητες για εκπαιδευτικούς Κατεβάστε το και σε μέρη: σελ 1-28, σελ 29-73

Εκπαιδευτικό υλικό για τον ρατσισμό και την διαφορετικότητα. Υλικό από τον Α’ Σύλλογο Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε. για αντιρατσιστικά μαθήματα.

http://goo.gl/CVFlH

Σε αυτή την ηλεκτρονική διεύθυνση, έχει συγκεντρωμένο ένα απίστευτο υλικό, που μπορεί να αξιοποιηθεί σε πολλές περιπτώσεις.

http://sumstanvoi.blogspot.gr/

21 Μάρτη μέρα δράσης κατά του ρατσισμού στα σχολεία….

Στην τελική ευθεία για το συλλαλητήριο στις 30 Μάρτη και την  21 Μάρτη μέρα δράσης κατά του ρατσισμού στα σχολεία….

Οργανώνουμε την 21 Μάρτη ΜΕΣΑ στα  σχολεία:

 

Βίντεο για προβολή:

 

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=_LMnxXHSlCo

 

Υπάρχει εγκύκλιος του Υπουργείου που δίνει 1 ώρα για τις 21 Μάρτη.

 

 Κείμενο υπογραφών για ιθαγένεια για όλα τα παιδιά και κείμενο με τις 100 αρχικές υπογραφές. Μπορούμε να προτείνουμε σε ΟΛΟ το σχολείο, το 15μελές, τους εκπαιδευτικούς, όλους τους μαθητές να υπογράψουν ΜΑΖΙΚΑ το κείμενο.

 

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές διατάξεις του νόμου για την ιθαγένεια και τη ψήφο των μεταναστών στις αυτοδιοικητικές εκλογές μας επιστρέφει  πίσω ολοταχώς στο δίκαιο του αίματος. Είναι μια απαράδεκτη οπισθοδρόμηση.

Η Νέα Δημοκρατία προωθεί την αναθεώρηση του νόμου 3838/2010 προς την κατεύθυνση του μεγαλύτερου αποκλεισμού.  

Πιστεύουμε ότι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των μεταναστών και των παιδιών τους δεν μπορούν να σφαγιάζονται στο όνομα άκαρδων, ρατσιστικών και  αντιδραστικών προσεγγίσεων όπως αυτές που εξέφρασε η πλειοψηφία του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Πρέπει επιτέλους να γυρίσουμε τη πλάτη στις ρατσιστικές  επιλογές των κυβερνήσεων που χρεοκόπησαν και απειλούν να οδηγήσουν σε νέο απαρτχάιντ στη καρδιά της Ευρώπης.

Δεν μπορεί να είναι προϋπόθεση η νομιμότητα των γονέων για το δικαίωμα στην ιθαγένεια των παιδιών που γεννιούνται η σπουδάζουν στη χώρα μας και δεν γνωρίζουν  καν την χώρα καταγωγή των γονιών τους! Δεν έχουν ευθύνη  τα παιδιά για το πώς  οι μετανάστες γονείς τους ήρθαν στην χώρα διακινδυνεύοντας τη ζωή τους στον Έβρο και το Αιγαίο. Οι αλλαγές χρειάζεται να άρουν τους άδικους αποκλεισμούς.

Όμως ακόμη και αν παραμείνει ως έχει ο  νόμος Ραγκούση πάλι ο αποκλεισμός θα διευρύνεται εξ αιτίας της μαζικής ανεργίας αφού χιλιάδες μετανάστες χάνουν τις άδειες παραμονής διότι η ανανέωση τους εξαρτάται από τα ένσημα που τους ζητούνται ως προϋπόθεση. Χωρίς την νομιμοποίηση των μεταναστών και τη κατοχύρωση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, των κοινωνικών, των πολιτικών, των θρησκευτικών, ο αποκλεισμός θα μεγαλώνει.

Αυτές οι πρωτοβουλίες της ΝΔ εντάσσονται στις πολιτικές που υιοθετούν την ατζέντα των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Με τις πολιτικές του ρατσισμού, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της FRONTEX, των ρατσιστικών επιχειρήσεων σκούπας και των απελάσεων ανοίγουν το δρόμο στις δολοφονικές επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου στις γειτονιές.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τη νεολαία, τους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, τους μαζικούς φορείς, τα συνδικάτα, τις κινήσεις υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των μεταναστών να ορθώσουμε ασπίδα αλληλεγγύης για το αυτονόητο δικαίωμα στην ιθαγένεια όλων των παιδιών και την νομιμοποίηση των μεταναστών. 

Οι πρώτες 100 υπογραφές

Αγγελόπουλος Γιώργος, ηθοποιός σκηνοθέτης, Αδάμης Μιχάλης, ζωγράφος, Αζίζ Ισλάμ, Επιμελητήριο Μπαγκλαντεσιανών Ελλάδος, Αϊβαλιώτου Ειρήνη, δημοσιογράφος, Αμελαδιώτης Δημήτριος, εικαστικός, Aλεξ ντε Λεόν. Ελληνοαιγυπτιακά Νέα, Ανέστης Αζάς, σκηνοθέτης, Αντωνακάκη Σοφία, εικαστικός,  Αραπάκος Παναγιώτης, πρόεδρος ΔΣ εργαζόμενων νοσοκομείου Αγ. Σάββας, Aρβανίτης Κώστας, δημοσιογράφος, Αρκουλή Κυριακή, εκπαιδευτικός εικαστικός, Ασλάμ Τζαβέντ, επικεφαλής Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος, Ασράφ Χάσνο, Σύλλογος Ελεύθερων Σύρων Ελλάδος, Βαλένθια Τζό KASAPI HELLAS, Βαρίκα Ελένη, Πανεπιστήμιο Paris 8, Βαρκαράκη Χριστίνα, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Βγενόπουλος Ντινος, δημοσιογράφος, Βουλβούλη Αιμιλία, Πανεπιστήμιο Φατίχ, Βριζάκη Τάνια, κοινοτική σύμβουλος του 2ου Διαμερίσματος Δήμου Αθήνας, Γεωργοκώστα Σοφία, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Λέσβου, Γκαργκάνας Πάνος, υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη, Γκολαμί Ρεζά, Σύλλογος Ενωμένων Αφγανών Ελλάδος, Δεντάκης Παντελής, Ηθοποιός-σκηνοθέτης, Διαβολάκης Θανάσης, δημοτικός σύμβουλος Πειραιά, Ζώτος Δημήτρης, δικηγόρος, Θεοχάρης Γιάννης, αντιπρόεδρος σωματείου εργαζόμενων ΙΝΤΡΑΚΟΜ, Καβουριάρης Μάκης, πανεπιστημιακός, Καμπαγιάννης Θανάσης, δικηγόρος, Κανελλόπουλος Παναγιώτης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Καραφίλη Αύρα, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Καρφάκης, Νίκος Πανεπιστήμιο Leicester, Κάσσης Δημήτρης, μουσικός, Καταραχιάς Κώστας, Γ.Σ. ΟΕΝΓΕ-Γραμματέας ΔΣ εργαζόμενων νοσοκομείου Αγ. Σάββας, Κίνουα Νικόδημος, ASANTE, Κοκόλης Λεωνίδας, μέλος ΔΣ Β’ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσων, Κολέζι Εριόλα, θεατρολόγος, Κολιοπούλου Μαρία, χορογράφος, Κολότσιος Σάκης, πρόεδρος συλλόγου Μηχ-Ηλεκτρολόγων Βόρειας Ελλάδας, Κότσιας Σπύρος, οικονομολόγος, Κουκαλάνι Βασίλης, σκηνοθέτης-ηθοποιός, Κουράκης Νίκος, μέλος, ΔΣ συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ “ο Σεφέρης”, Κουτσούγερα Τατιάνα, εκπαιδευτικός , Κούτρας Γιάννης, περιφερειακός σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας-μέλος ΔΣ ΕΝΙΘ (Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης), Κουτρουμπάκης Κώστας, εκπαιδευτικός, Κωνσταντινίδης Σέργιος, σκηνοθέτης,  Κωνσταντίνου Πέτρος, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας και συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ, Λαδά Χριστίνα, μέλος ΔΣ συλλόγου Δασκάλων Μεσσηνίας, Λαχανιώτη Τόνια, περιφερειακή σύμβουλος Ιονίων Νήσων, Λεοντακιανάκος Μάκης, δικηγόρος, Λιβαδάρος Γιάννης, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζόμενων Δήμου Κερατσινίου, Λιβιεράτος Δημήτρης, ιστορικός, Λίτσης Μωυσής, μέλος ΔΣ ΕΣΗΕΑ, Λορίδας Περικλής, μουσικός, Λουκάς Βασίλης, γραμματέας ΔΣ ΕΛΜΕ Ικαρίας, Lowy Michael, School for Advanced Studies in the Social Sciences, Μακόλεϋ Λορέτα, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, Λώλος Μάριος, πρόεδρος Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος, Μαργαρώνη Μαρία, φιλόλογος-κοινωνική ανθρωπολόγος, Μαρκέτος Σπύρος, ΑΠΘ, Μάτη Βάσω, γραμματέας συλλόγου εργαζόμενων στα ιδιωτικά ΚΤΕΟ, Μαυραγάνη Γεωργία, σκηνοθέτης-Κίνηση Μαβίλη, Μεγαγιάννης Κώστας, μέλος ΔΣ συλλόγου εργαζόμενων Δήμου Αγ. Παρασκευής, Μπαϊρακτάρης Κωνσταντίνος, ΑΠΘ, Μπίμπου Νάκου Ιωάννα, ΠΤΔΕ ΑΠΘ, Μπόλαρης Λέανδρος, συγγραφέας-ιστορικός, Μπουτουλούση Ελένη, ΑΠΘ, Μπράτσος Νάσος, μέλος ΓΣ ΠΟΕΣΥ, Νικολακάκη Μαρία, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Νούλας Βασίλης ,σκηνοθέτης, Νταουντάκη Ανθή ,σκηνοθέτης, Οχάβερεί Ντόναλτ,Κοινότητα Νιγηρίας, Παπαδάκη Θάλεια, ηθοποιός, Παπαδόπουλος Γιάννης, Ιστορικός, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Παπαδοπούλου Δέσποινα, ΑΠΘ, Πατρικίου Κατερίνα, δημοτική σύμβουλος Πετρούπολης, Παραφέστας Νίκος, πρόεδρος συλλόγου εργαζόμενων στα ιδιωτικά ΚΤΕΟ, Παυλίδης Βαγγέλης, σκιτσογράφος, Πίττας Κώστας, γραμματέας Τμήματος ΕΜΔΥΔΑΣ, ΓΓ Βιομηχανίας & Ενέργειας (πρώην ΥΠΑΝ), Ρίζος Σεραφείμ, περιφερειακός σύμβουλος Κρήτης-μέλος ΔΣ συλλόγου Δασκάλων Χανίων, Σαββάκης Μάνος, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Σαρρής Κώστας, δημοσιογράφος,  Σόκ Αμπντουλάϊ, Κοινότητα Σενεγάλης , Σπυριδοπούλου Mαρία, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σταματόπουλος Αντώνης, πρόεδρος Σωματείου ΜΕΤΡΟ, Στύλλου Μαρία, υπεύθυνη έκδοσης περιοδικού «Σοσιαλισμός από τα κάτω», Συλαϊδής Βασίλης, μέλος ΔΣ του ΕΚΑ, Τζίβα Έμυ, συνδικαλίστρια τραπεζοϋπάλληλος, Τριγάζης Ζαχαρίας, συνδικαλιστής ΑΕΙ, Τσιρώνης Γιώργος, μέλος ΔΣ συλλόγου εργαζόμενων νοσοκομείου Θριάσιο, Φυντίκογλου Βασίλης, ΑΠΘ, Φωτέλλη Ειρήνη, μέλος ΔΣ ΠΣΥΠΕΡΤ, Χασάν Ραμπάπ, Αιγυπτιακή Κοινότητα Ελλάδος, Χατζάρας Νίκος, μέλος ΔΣ συλλόγου Βοήθεια στο σπίτι Βόρειας Ελλάδας, Χριστοδούλου Αγγελική, ΑΣΚΙ, Χατζηεμμανουήλ Μαρία, φιλόλογος-θεατρολόγος-μεταφράστρια θεάτρου.

 email: antiracismfascism@yahoo.gr

KEEΡΦΑ Κίνηση  ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ στο ΡΑΤΣΙΣΜΟ και την  ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

Σε διαθεσιμότητα οι μικρομάνες που δουλεύουν στο δημόσιο;

Σε διαθεσιμότητα οι μικρομάνες;

Δηλώσεις της υφυπουργού Υγείας κας Σκοπούλη, μάλιστα την ημέρα της Γυναίκας, εξόργισαν τους γιατρούς των οποίων φιλοξενούμε την ανακοίνωσή τους πιο κάτω. Η κυρία Σκοπούλη έκανε δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες οι γυναίκες που γενούν παιδιά θα μπορούν να παίρνουν τρία χρόνια άδεια με το 50% του μισθού τους και με κουπόνια για φτηνά ελληνικά προϊόντα. Επειδή οι μέρες είναι πολύ πολύ πονηρές, αμέσως ο νους πήγε στην έμμεση διαθεσιμότητα.

 

Διαβάστε την ανακοίνωση των γιατρών για τις δηλώσεις της υφυπουργού Υγείας κας Σκοπούλη

 

Όπως έχουμε ξαναπεί, στις μέρες μας ισχύει το “από μικρό και από ΔΗΜΑΡ μαθαίνεις την αλήθεια”... Λίγες μέρες μετά την εκπληκτική δήλωση - αποκάλυψη πως οι εφημερίες των γιατρών δεν αποζημιώνονται ... γιατί τα λεφτά η κυβέρνηση τα έδωσε στους ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ (!!!), η υφυπουργός υγείας κ. Σκοπούλη ΞΑΝΑΚΤΥΠΗΣΕ χθες με αφορμή την παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας ... Καμαρώστε δήλωση : 

 

«Ζητώ τόσο από τις γυναίκες στα διάφορα κόμματα όσο και από τις γυναικείες οργανώσεις και από τις αντίστοιχες επιτροπές να κάνουμε μια προσπάθεια, η οποία να οδηγεί σε μία αύξηση χρόνου της γυναίκας στην ενασχόληση με το παιδί της τα πρώτα τρία χρόνια. Τι προτείνω συγκεκριμένα; Το προτείνω σε εσάς, για να πάει αλλού. Προτείνω οι γυναίκες να έχουν την ευχέρεια από τη δουλειά τους να λείπουν και να είναι κοντά στα παιδιά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Θα μπορούσαμε, παραδείγματος χάρη, τώρα που υπάρχει αυτή η οικονομική δυσπραγία και η ανάγκη να μειωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι νεαρές γυναίκες που είναι στο δημόσιο και θέλουν να τεκνοποιήσουν να μείνουν για μεγαλύτερο διάστημα στο σπίτι τους. Πιθανόν να παίρνουν μισό μισθό, αλλά να έχουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στα ελληνικά προϊόντα διατροφής σε μισή τιμή για τρία χρόνια από τότε που γεννούν με ένα voucher, με μία κάρτα» (!!!!!)

 

Με άλλα λόγια η αποτρόπαιη ΧΟΥΝΤΑ κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και ο άθλιος τρικομματικός κυβερνητικός θίασος χατζηαβάτηδων που εφαρμόζει την πολιτική της “βάζει μπροστά” ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ από το δημόσιο ΓΙΑ ΟΣΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ... ΝΑ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΟΥΝ (!!) - ακούς εκεί θράσος οι ... “επίορκες”- και μάλιστα μόνο με το 50 % του μισθού (!!!). Βέβαια σε ανταπόδοση θα τους δίνουμε ... voucher για να ψωνίζουν φτηνά ελληνικά προϊόντα. Ποιά “ελληνικά προϊόντα” ;; Τα ελληνικής κατασκευής πάμπερς ; Τα ελληνικής κατασκευής μπιμπερό ; Τα ελληνικής κατασκευής βρεφικά γάλατα ; Τα ελληνικής κατασκευής παιδικά ρούχα ; Τα ελληνικής κατασκευής σκευάσματα βρεφικής περιποίησης ;

 

Οι άνθρωποι έχουν ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΣΟΥΣ.

 

Επιβεβαιώνεται με κάθε δήλωσή τους, με κάθε τους ενέργεια πως η καταστροφική πολιτική τους είναι ΠΟΛΤΙΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ...

 

Ο αγώνας για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ – ΕΕ – ΔΝΤ είναι πλέον ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ...

 

Είναι θέμα τόσο ατομικής, όσο και συλλογικής επιβίωσης ...

 

--

alfavita.gr

 

 

Κόβεται στα δύο το εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων - κούρεμα έως 15%

- "Ναυάγησε" ο υπολογισμός του εφάπαξ με βάση τις ατομικές μερίδες
- Χαώδης η διαδικασία με τις εισφορές κάθε υπαλλήλου
- Πώς θα γίνει ο νέος υπολογισμός για 670.000 δημοσίους υπαλλήλους
Ανατροπή στο εφάπαξ 670.000 δημοσίων υπαλλήλων φέρνει νέο σχέδιο που προωθεί το οικονομικό επιτελείο. Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο από το 2014 το εφάπαξ κόβεται στα δύο και έρχεται νέο οριζόντιο κούρεμα ως 15%, καθώς ο υπολογισμός του με βάση τις ατομικές μερίδες των εισφορών που έχουν καταβάλει οι δημόσιοι υπάλληλοι καθ’όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, είναι “αδύνατον να προχωρήσει”, όπως αναφέρεται σε έγγραφο της αρμόδιας γενικής διεύθυνσης του υπουργείου Εργασίας.Σύμφωνα με την εφημερίδα, στο ανεπίσημο έγγραφο αναφέρεται ότι δεν μπορεί να αναζητηθεί ο ασφαλιστικός βίος κάθε υπαλλήλου, και δεν μπορούν να δημιουργηθούν οι ατομικές μερίδες με τις εισφορές κάθε υπαλλήλου, ώστε στη συνέχεια “πάνω” στις εισφορές αυτές να εφαρμοστεί ο νέος τύπος υπολογισμού του εφάπαξ.

Ο λόγος που δεν μπορεί να εφαρμοστεί η ιδέα των “'ατομικών μερίδων” είναι οτι για να αναζητηθούν οι εισφορές που πλήρωσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, θα πρέπει κάθε υπηρεσία να αναζητήσει τη μισθοδοσία κάθε υπαλλήλου άλλα και την υπηρεσιακή του εξέλιξη. Αυτή η διαδικασία όμως είναι “χαώδης” και αν ξεκινήσει κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε θα ολοκληρωθεί αλλά και κατά πόσο θα είναι αξιόπιστη, καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι που αποσπάστηκαν ή υπήρξαν μετακλητοί, για παράδειγμα, είχαν και άλλες αποδοχές, που θα έπρεπε να τις καταγράψουν στην ατομική μερίδα των εισφορών τους για το εφάπαξ οι υπηρεσίες στις οποίες υπήρξαν αποσπασμένοι ή μετακλητοί.

Το νέο μοντέλο που προωθείται από το οικονομικό επιτελείο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, προβλέπει ότι ο υπολογισμός του εφάπαξ θα πιάνει δύο περιόδους, ενώ θα διαχωρίζει τους δημοσίους υπαλλήλους σε δύο κατηγορίες: τους ασφαλισμένους μέχρι το 2000 και τους ασφαλισμένους από το 2001 και μετά.

Έτσι, μελετάται ο διπλός υπολογισμός του εφάπαξ για τους ασφαλισμένους μέχρι το 2000, οι οποίοι συνταξιοδοτούνται μετά την 1η/1/2014 ενώ οι ασφαλισμένοι από το 2001 θα παίρνουν εφάπαξ βάσει ατομικών εισφορών, καθώς ο χρόνος ασφάλισης για την πλειονότητα των ασφαλισμένων μετά το 2001 τηρείται ηλεκτρονικά.

Το σχέδιο που είναι υπο εξέταση προβλέπει τον υπολογισμό του εφάπαξ από το 2014 να αποτελείται από το άθροισμα δύο τμημάτων.
-Το τμήμα που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης έως 31/12/2013
-Το τμήμα που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης από 1η/1/2014 και εφεξής.

Το νέο σύστημα θα έχει εξαρχής καθορισμένο ποσοστό μείωσης και όπως είναι γνωστό, γίνεται λόγος για νέο κούρεμα 10% με 15%.

Υφυπουργός Παιδείας: Ναι προβλέπονται απολύσεις εκπαιδευτικών

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μπορεί να οδηγήσει σε απολύσεις, παραδέχτηκε εμμέσως στη Βουλή, απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο υφυπουργός Παιδείας, Θεόδωρος Παπαθεοδώρου.

 

 

 Η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δριτσέλη εξέφρασε την άποψη ότι «παρά τα όσα διατείνεται η κυβέρνηση, θα υπάρξουν απολύσεις, διότι στο άρθρο 95 της τελευταίας έκδοσης του υπαλληλικού κώδικα, προβλέπεται η απόλυση για όσους συγκεντρώνουν δύο αρνητικές κρίσεις».

 

«Στις παρατηρήσεις που κάνατε θα απαντήσω αμέσως. Από τη μια πλευρά προβλέπονται απολύσεις. Απολύσεις προβλέπονται γενικότερα για το δημόσιο», είπε ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Παπαθεοδώρου. 

 

Ο κ. Παπαθεοδώρου τόνισε ότι η Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας (ΑΔΙΠ), όπως λειτουργεί για τα πανεπιστήμια, θα λειτουργεί και για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ότι η κυβέρνηση ξεκινά με την αυτοαξιολόγηση του σχολείου, του εκπαιδευτικού έργου, της εκπαιδευτικής μονάδας, προκειμένου να υπάρχει αντίληψη της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσα στο σχολείο και των εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων. 

 

Ο υφυπουργός Παιδείας υπογράμμισε ότι η αξιολόγηση πρέπει να είναι συνδεδεμένη με το βαθμολόγιο.

Με ξεχωριστό νομοσχέδιο που κατέθεσε χθες το υπουργείο Παιδείας προωθείται τελικώς η ίδρυση της ανεξάρτητης Αρχής

από ΤΑ ΝΕΑ
Δημοσιευμένο Παρασκευή 8 Μάρτιος 2013
 

Ανεξάρτητη Αρχή για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου 

Με ξεχωριστό νομοσχέδιο που κατέθεσε χθες το υπουργείο Παιδείας προωθείται τελικώς η ίδρυση της ανεξάρτητης Αρχής που θα αναλάβει την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μεταξύ των αρμοδιοτήτων της νέας Αρχής θα είναι η παρακολούθηση και αξιολόγηση της εκπαιδευτικής πολιτικής και η παρεχόμενη ποιότητα του έργου των σχολικών μονάδων, καθώς και η εποπτεία των διαδικασιών αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Παράλληλα, θα είναι το αρμόδιο όργανο που θα αποφαίνεται επί των ενστάσεων των περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης, των σχολικών συμβούλων και των διευθυντών εκπαίδευσης κατά των εκθέσεων αξιολόγησής τους. Το συμβούλιο διοίκησης της Αρχής θα έχει τετραετή θητεία και θα αποτελείται από έναν επιστήμονα υψηλού επιπέδου ως πρόεδρο, που θα ορίζεται από τον υπουργό Παιδείας, τον πρόεδρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, δύο εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και δύο της δευτεροβάθμιας με βαθμό τουλάχιστον Γ', κατόχους διδακτορικού διπλώματος κατά προτίμηση σε συναφές αντικείμενο και έναν καθηγητή πανεπιστημίου με αντίστοιχη ειδίκευση.
Για τη λειτουργία της νέας Αρχής εκτιμάται ότι θα προκύψει ετήσιο κόστος άνω του 1,2 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος για τη στελέχωσή της με 25 υπαλλήλους.

Σχέδιο νόμου( 07/03/2013) :  Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Ε.)

Χαλκιδική: Τα επιχειρηματικά συμφέροντα προσπαθούν να διχάσουν μια κοινωνία με πρωτοφανή προπαγάνδα 10 March, 2013 by antigoldgreece ierissos copyΑπό Left.gr Το παρακάτω έντυπο «Μεταλλευτικά Νέα» υποτίθεται -με βάση και την αναγραφόμενη ταυτότητά του- ότι είναι ενημερωτικό δελτίο της Ελληνικός Χρυσός και της Eldorado Gold που διανέμεται σε περιορισμένο αριθμό φύλλων σε εργαζόμενους της εταιρείας. Κι όμως… Τυπώθηκε σε εκατοντάδες χιλιάδες φύλλα με σκοπό να διανεμηθεί ως ένθετο μέσω κυριακάτικων εφημερίδων την Κυριακή 10 Μαρτίου. Continue Reading » Posted in Xαλκιδική | Tagged Eldorado Gold, προπαγάνδα, Ελληνικός Χρυσός, Μεταλλεία Κασσάνδρας, Σκουριές | Leave a Comment » O Πάνος Καμμένος την Τετάρτη στην Ιερισσό 10 March, 2013 by antigoldgreece Από το facebook του Προέδρου των “Ανεξάρτητων Ελλήνων” Πάνου Καμμένου που τρεις μέρες πριν είχε ζητήσει ευθέως την αποπομπή Δένδια για την εισβολή της αστυνομίας στην Ιερισσό. Ερχόμαστε όλοι την Τετάρτη στην Ιερισσό στις Σκουριές είμαστε δίπλα σας. Επιλέξατε να στείλετε νήπια με αναπνευστικά στο νοσοκομείο… Επιλέξατε να ρίξετε χημικά στα παιδιά μας… Επιλέξατε επίορκους όπως ο Αστ. Δντής Γιώργος Παπουτσάκης να κάνετε παράνομες προσαγωγές… Επιλέξατε βασανιστές να πάρουν παρά την θέληση τους DNA σε μαθητές, στα παιδιά μας, για μας υποτάξετε… Continue Reading » Posted in Xαλκιδική | Tagged Ιερισσός, Καμμένος, Μεταλλεία Κασσάνδρας, Σκουριές | Leave a Comment » Εύσημα Σαμαρά στο Δένδια για την “Τσικνοπέμπτη” στην Ιερισσό 10 March, 2013 by antigoldgreece 01 “Τσικνοπέμπτη” στην Ιερισσό – το κολάζ με τις φωτογραφίες της Ελλάδας του 1941 και της Ελλάδας του 2013 είναι από τους ΙΕΡΙΣΣΙΩΤΕΣ 488034_431551683600307_404118964_n Posted in Xαλκιδική | Tagged χιούμορ, Ιερισσός, αστυνομία | Leave a Comment » Αθήνα: Συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στη Χαλκιδική – Τρίτη 12 Μάρτη

Κάλεσμα σε πορεία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής 

Στο δάσος των Σκουριών στη ΒΑ Χαλκιδική, τον τελευταίο χρόνο, εξελίσσεται ένα καταστροφικό σχέδιο του ελληνικού κράτους σε συνεργασία με την εταιρία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», η οποία ανήκει στην καναδική πολυεθνική El Dorado Gold και τον όμιλο Μπόμπολα, για εκτεταμένες εξορύξεις χρυσού. Με πρόσχημα την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καταστρέφεται το αρχέγονο, αυτό, δάσος, με ολέθριες και μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη φύση και τους ανθρώπους. Το σχέδιο που προωθείται στη Χαλκιδική αποτελεί μόνο την αρχή των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή της Βόρειας Ελλάδας και εντάσσεται στο συνολικό ξεπούλημα των φυσικών πόρων και των δημόσιων υποδομών που ακολουθούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, υποθηκεύοντας το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας.

Το δυναμικό κίνημα αντίστασης των κατοίκων, που από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε στην περιοχή, ήρθε αντιμέτωπο με ένα πρωτοφανές σε διάρκεια και ένταση όργιο καταστολής. Η αστυνομία, λειτουργώντας σαν μπράβος της εταιρείας αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές με ασύλληπτη αγριότητα και βία η οποία σε πρώτη φάση χαρακτηρίστηκε από αλόγιστη χρήση χημικών μέσα στο δάσος, καταδιώξεις και τραυματισμούς διαδηλωτών.

Πλέον ο αυταρχισμός περνά σε άλλο επίπεδο με την περιοχή να τελεί ουσιαστικά υπό κατοχή από τις δυνάμεις καταστολής: Απαγωγές “υπόπτων” από τα σπίτια τους, λήψεις δείγματος γενετικού υλικού, βασανιστήρια στα τμήματα και, πριν λίγες μέρες, μια εισβολή ΜΑΤ και αντιτρομοκρατικής στο χωριό της Ιερισσού με δακρυγόνα να προκαλούν τρόμο και πανικό ακόμα και στο τοπικό σχολείο που εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο παιδιά! 

Στο πλαίσιο της στήριξης και της αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττικής) καλεί σε πορεία συμπαράστασης στους κατοίκους της Χαλκιδικής, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία που με κάθε τρόπο επιδιώκει την υλοποίηση των καταστροφικών για την τοπική κοινωνία σχεδίων του κεφαλαίου.

συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής 

Τρίτη, 12 Μάρτη, προσυγκέντρωση στα Προπύλαια, 18.00

Ο κύριος Πρόεδρος (El senor presidente)

Το ντοκιμαντέρ του Εξάντα για τον Ούγκο Τσάβεζ, το 2006

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες είναι μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες του 21ου αιώνα. Δεν έχει διστάσει να αποκαλέσει τον Μπους «κ. Κίνδυνο», τον Μπλέρ «γαϊδούρι», την Κοντολίζα Ράις «τσίκα» (μικρούλα), να κάνει κινήσεις καράτε στον Πούτιν, να χορέψει σάλσα και να τραγουδήσει μαζί με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Μαραντόνα. Επίσης, δεν δίστασε να βάλει χέρι στις περιουσίες των μεγαλοκτηματιών παίρνοντας κομμάτια γης από τις τεράστιες εκτάσεις τους που μοίρασε σε φτωχούς ακτήμονες αγρότες. Τόσο στην Βενεζουέλα όσο και στο εξωτερικό, τον Τσάβες, ή τον λατρεύουν σα Θεό ή τον μισούν θανάσιμα. Ή τον θεωρούν επαναστάτη, έναν νέο Μπολίβαρ, ή έναν στυγνό δικτάτορα, στα όρια της τρέλας... Δείτε την ταινία: Μέρος 1 Μέρος 2 Μέρος 3 Μέρος 4 In English ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Επιτόπια Έρευνα, Σενάριο, Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Οργάνωση & Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Επιμέλεια Συντονισμός Έρευνας: Αποστόλης Καπαρουδάκης / Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης, Κώστας Γεωργιάδης / Μοντάζ: Δημήτρης Νικολόπουλος, Μελέτης Πόγκας, Νότης Μπένος / Μια παραγωγή της Small Planet, για την ΕΡΤ ©2005-2006 TΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Original shooting format: SD PAL 576i / Aspect Ratio: 16:9 PAL / Γλώσσες: Ισπανικά, Αγγλικά, Ελληνικά/ Υπότιτλοι: Ελληνικοί, Αγγλικοί / Διαθέσιμες Εκδόσεις: Ελληνική, Αγγλική, Διεθνής

«Ναι, είναι τρελός, αλλά με την παραδοσιακή, όχι με την ψυχιατρική έννοια, έχει δηλαδή τα χαρακτηριστικά του ηγέτη...», λέει ο Εδμούνδο Τσιρίνος, ο ψυχίατρος του Προέδρου. «Είναι προσωπικότητα μια πολύ ισχυρή που έχει ασυνήθιστη μνήμη και μια δυνατότητα επικοινωνίας ξεχωριστή, ειδικά με τους φτωχούς απλούς ανθρώπους»

Ο κ. Πρόεδρος, είναι ο μοναδικός πρόεδρος στον κόσμο που έχει δική του τηλεοπτική εκπομπή. Λέγεται Αλό Πρεσιντέντε (Γεια σου Πρόεδρε) και μεταδίδεται από το κρατικό κανάλι κάθε Κυριακή από τις 11 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα. Πρόκειται για μια κανονική παραγωγή με 80 άτομα προσωπικό που, μαζί με τον πρόεδρο, ταξιδεύουν σε όλη την Βενεζουέλα για να βγάλουν την εκπομπή live από οπουδήποτε. Ο «Εξάντας» ήταν προσκεκλημένος του «Αλό» και το συνεργείο μας μεταφέρθηκε στον τόπο διεξαγωγής του με στρατιωτικό αεροσκάφος.

Πολύ καλός παρουσιαστής, «πάσαρε» τα βίντεο ακολουθώντας τις οδηγίες του σκηνοθέτη, «μπάλωνε» με άνεση τα τεχνικά προβλήματα, μιλούσε για το πολιτικό του πρόγραμμα κάνοντας το κοινό του να ξεσπά σε χειροκροτήματα και έβγαζε γραμμές πολιτών στον αέρα.

- Γεια σου πρόεδρε! Θέλω να βάλεις τα παιδιά μου στην στρατιωτική ακαδημία!

- Να τους πεις να δώσουν εξετάσεις. Θα σου δώσω το τηλέφωνο του διευθυντή της Σχολής.

Ο πρώην στρατιωτικός που το 1992 επιχείρησε να καταλάβει την εξουσία με ένα αποτυχημένο πραξικόπημα, γνωρίζει πλέον αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες με μοναδικά ποσοστά αποδοχής. Γεννήθηκε σε μία μικρή επαρχιακή πόλη, την Σαμπανέτα στους πρόποδες των Άνδεων. «Ζούσαμε σε μια παράγκα από φοινικόκλαδα» λέει ο πατέρας του Τσάβες στον Γ. Αυγερόπουλο. «Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε πως το παιδί μας, μια μέρα, θα γινόταν πρόεδρος της χώρας».

Ο αδελφός του Τσάβες ο Ανίβαλ περιγράφει πως ο σημερινός πρόεδρος της χώρας πουλούσε στον δρόμο καραμελωμένα γλυκά για να φέρει χρήματα στο σπίτι. «Διάβαζε πολύ, τον συνέπαιρναν οι ιστορίες για τον απελευθερωτή Μπολίβαρ, θεωρούσε τον Χριστό επαναστάτη... Όνειρό του ήταν να γίνει παίχτης του μπέιζμπολ.»

Ο Εξάντας περιπλανήθηκε στις γειτονιές του Καράκας και κατέγραψε τη ζωή των πάμφτωχων κατοίκων των παραγκουπόλεων που, πρώτη φορά στη ζωή τους, βλέπουν το κράτος να ασχολείται μαζί τους. Ο Τσάβες τους δίνει φαγητό με λαϊκά συσσίτια, τους μεταστεγάζει σε νεόχτιστα αξιοπρεπή σπίτια που κατασκευάζει το κράτος. Έχει, επίσης, ιδρύσει μέσα στις κοινότητες λαϊκά ιατρεία και σχολεία, όπου για πρώτη φορά οι φτωχοί έχουν άμεση και δωρεάν πρόσβαση.

Οι επικριτές του όμως λένε πως δεν έχει καταφέρει ακόμα να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την φτώχεια, την ανεργία και την εγκληματικότητα.

«Καλά είναι τα δωρεάν μικρά ιατρεία στις φτωχογειτονιές, αλλά δες και τα νοσοκομεία της χώρας σου που καταστρέφονται!» λέει στην κάμερα του Εξάντα, ο AntonioParis, Πρύτανης του Κεντρικού Πανεπιστημίου Βενεζουέλας (UCV). «Το να δώσεις ένα πιάτο φαί στους φτωχούς, δεν είναι λύση. Λύση είναι να τους δώσεις δουλειά κι εδώ η ανεργία αγγίζει το 22%», λέει ο Γουλιέλμο Ζουλοάγκα, Πρόεδρος της Γκλομποβιζιόν μιας από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τηλεοράσεις της χώρας. «Ζούμε έναν αυταρχισμό με επικάλυψη δημοκρατίας» λέει ο Λεοπόλδο Λόπεζ, δήμαρχος του Τσακάο, ενός από τους πλουσιότερους Δήμους της Βενεζουέλας. «Όποιος δεν εναρμονίζεται με την κομματική γραμμή είναι εκτός των δωρεών που προσφέρει η κυβέρνηση»

Η Βενεζουέλα είναι μια από τις πέντε μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες του κόσμου. Κι ο Ούγο Τσάβες, με τη δύναμη που του δίνουν τα χρήματα του πετρελαίου ασκεί τόσο την εσωτερική, όσο και την εξωτερική του πολιτική.

Ονόμασε τη χώρα του «Μπολιβαριανή Δημοκρατία» και άλλαξε το εθνικό της σύμβολο: Ενώ στον θυρεό, μέχρι πρότινος, εμφανίζονταν ένα λευκό άλογο που κινούνταν ήρεμα προς τα δεξιά, τώρα το άλογο καλπάζει προς τα αριστερά!

Θα πετύχει το πείραμα του Τσάβες; Είναι πιθανό η Βενεζουέλα να εμπνεύσει και να ξεσηκώσει όλη τη Νότιο Αμερική, αλλάζοντας τις γεωπολιτικές ισορροπίες στον παγκόσμιο χάρτη;

Ο ίδιος ο Τσάβες, παραδέχεται πως η επανάσταση στην Βενεζουέλα δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, όμως βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Και δηλώνει πως έχει τρεις εχθρούς: τον Ιμπεριαλισμό, τη Γραφειοκρατία και τη Διαφθορά.