Δεν θέλω για Πρωθυπουργό μου τον κ. Ράιχενμπαχ ή τον κ. Τόμσεν.
Γι’ αυτό δεν ψηφίζω ούτε τη Ν.Δ., ούτε το ΠΑΣΟΚ.
Δεν θέλω την Ελλάδα Προτεκτοράτο υπό την Εντολή της Τρόικας,
δεν θέλω την Ελλάδα Ειδική Οικονομική Ζώνη που θα δουλεύει για τους Τοκογλύφους της Ντόιτσε Μπανκ.
Κανείς δεν θα με αναγκάσει ανάμεσα στα δύο κακά του δικομματισμού να διαλέξω το ένα,
ποτέ δεν θα διαλέξω ανάμεσα σε δύο Γκαουλάιτερ, τον Κουίσλινγκ που τάχα μου ταιριάζει.
Ούτε απ’ τα φύλλα συκής του δικομματισμού πρόκειται να επιλέξω, οι παραφυάδες του έβλαψαν και «βλάπτουν τη Συρία το ίδιο», αρίστευσαν σε αυτό και η κυρία Μπακογιάννη και ο κ. Καρατζαφέρης.
Δεν θα ψηφίσω αυτούς που είπαν «ναι σε όλα» στους εγχώριους Δυνατούς και τους ξένους Δυνάστες.
Βενιζέλος! Ο άνθρωπος που ψεύδεται ακόμα και στον εαυτόν του, ο άρχων της σοφιστείας. Δεν τον ψηφίζω.
Σαμαράς! Ο αντιμνημονιακός που προσκύνησε!
Δεν τον ψηφίζω.
Καρατζαφέρης! Ο Χουντίνι της Κωλοτούμπας.
Δεν τον ψηφίζω.
Μπακογιάννη! Ο καθωσπρεπισμός της Διαπλοκής.
Δεν την ψηφίζω.
Δεν ψηφίζω αυτούς που κατηγορούν τον λαό για λαϊκισμό, που διέλυσαν το κράτος και το κατηγορούν για κρατισμό, δεν ψηφίζω αυτούς που υπηρέτησαν και υπηρετούν τους «νταβατζήδες», τα λαμόγια, τους μιζαδόρους και τους αεριτζήδες. Τελεία και παύλα! Θέλω άλλη Ελλάδα.
Ο νεοφιλελευθερισμός, ο «εκσυγχρονισμός» και η μιντιακή προπαγάνδα τους έστησαν μια τυραννίδα που τώρα θα καταψηφίσω και στη συνέχεια, αν μπορέσω, θα συντρίψω.
Καμμία απειλή (για ακυβερνησία), κανένας εκβιασμός (για ξωπέταγμα της χώρας μας απ’ το ευρώ), κανένα παραμύθι (ότι δεν έχω την ισχύ να επαναδιαπραγματευθώ με οποιονδήποτε για οτιδήποτε) δεν θα με εμποδίσουν να προσπαθήσω να βρω έναν άλλον δρόμο. Δύσκολον; ίσως! αλλά όχι μονόδρομος για τον τάφο, αυτόν, που κατ΄ευφημισμόν ονόμασαν «σωτηρία».
Θα τιμωρηθούν.
Διότι η τιμωρία γεννάει λύτρωση και φέρνει ελπίδα. Αναζήτηση νέας στρατηγικής και τακτικής στη βάση της ευθύνης του ιδίου του λαού.
Θέλω μιαν άλλη Ελλάδα
που θα σέβεται τους γέροντες και δεν θα τους κόβει τη σύνταξη.
Που τα παιδιά της δεν θα γεννιούνται από χέρι στον Καιάδα για να μένουν μέσα του εφ’ όρου ζωής.
Θέλω μιαν Ελλάδα
που θα παρέχει στις νεαρές Ελληνίδες, στους νεαρούς Ελληνες και τα παιδιά των μεταναστών που ζουν μαζί μας την εκπαίδευση και την αγωγή που θα δώσει στη χώρα πολίτες
κι όχι κολλίγους ή ραγιάδες.
Θέλω να επιστρέψει ο πολιτισμός της εργασίας, θέλω την Αγορά πλήθουσα ανθρώπων κι όχι μόνον εμπορευμάτων, θέλω το μικρομάγαζο να ανθεί, τους εργάτες υπερήφανους, το κράτος και οι υπηρεσίες του να λειτουργούν, θέλω να επανέλθει
ή μάλλον να δημιουργηθεί εκ νέου ο σεβασμός στις μεταξύ μας σχέσεις, να επαινούνται οι άξιοι, να επιβραβεύονται οι ρηξικέλευθοι, να υποστηρίζονται οι επιστήμονες. Γι’ αυτό
θα ψηφίσω Αριστερά. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερούς Οικολόγους.
Θέλω κονδύλια για την έρευνα, την τεχνολογία, θέλω Ταμείο όπως της Νορβηγίας, όπου θα αποταμιεύει και θα δαπανά το έθνος υπέρ του λαού,
θέλω να ξαναβρούν οι πολίτισσες και οι πολίτες την αξιοπρέπειά τους, τον αυτοσεβασμό τους, το χαμόγελό τους, τις ουτοπίες τους - χωρίς ουτοπίες δεν προχωρούν οι κοινωνίες.
Θέλω να απελευθερωθούν οι Ελληνες απ’ τον κυνισμό των αποβρασμάτων - όχι, δεν «τα φάγαμε μαζί»! Απ’ την ιδεολογική τρομοκρατία των ντόμπερμαν, την πλύση εγκεφάλου και την προπαγάνδα.
Γι’ αυτό θα ψηφίσω Αριστερά.
Θέλω να βρούμε λύσεις εδώ και τώρα,
για την ανεργία,
για την πρωτογενή παραγωγή,
για την ενέργεια, τις τράπεζες, την παροχή υπηρεσιών,
για την άμυνα, την υγεία, το φορολογικό σύστημα, τη δημόσια διοίκηση.
Για όλα αυτά λόγο πρέπει να έχει ο ίδιος ο λαός - οι δυνάμεις του είναι αστείρευτες. Διαθέτει τους επιστήμονες, τους εργάτες, τους νέους, το σθένος, τη μνήμη, τη φαντασία.
Θέλω τον σοσιαλισμό αύριο, αλλά από σήμερα ψηφίζω Αριστερά, διότι μόνον αν μπει από σήμερα ο λαός στον αγώνα, μόνον αν ο ίδιος ελέγχει τον δρόμο και το αποτέλεσμα, δεν θα βρεθούμε πάλι αύριο μπροστά σε μια γραφειοκρατική παρέκβαση ή, ακόμα χειρότερα, σε μια τυραννίδα (στο όνομα του λαού, με τον λαό στη γωνία).
Οχι άλλη κινδυνολογία.
Ο λαός μπορεί και χωρίς αυτούς που τον εξαπάτησαν και προσπαθούν να τον εξαπατήσουν εκ νέου.
Δεν υπάρχουν μονόδρομοι.
Μας έφεραν έως εδώ αυτοί που ζητούν να συνεχίσουμε στην ίδια πορεία θανάτου, πεθαίνοντας καθ’ οδόν, όπως οι Αρμένιοι αιχμάλωτοι των Τούρκων το 1915, αλλά πολλοί άλλοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας.
Δεν θα μας πάνε αμέσως στον Παράδεισο, αλλά θα μας βγάλουν απ’ τη Γεδρωσία.
Δεν είναι εύκολοι, δεν είναι δρόμοι του καναπέ, είναι δρόμοι του αγώνα. Θέλει δουλειά, δουλειά που πιάνει όμως τόπο, όχι δουλεία όπως μας προτείνουν οι Γραικύλοι.
Ώς εδώ!
Δεν ψηφίζω Μέρκελ! Ψηφίζω Ελλάδα.
Δεν διαλέγω τυράννους! Τους καταψηφίζω.
Δεν νομιμοποιώ τοκογλύφους! Θα τους δικάσω.
Διαλέγω με ποιους διαλέγομαι. Δεν διαλέγομαι με τα φερέφωνα του Δ’ Ράιχ και τα ανδρείκελα της Διαπλοκής.
Είμαι πολίτης, οπλίτης της ψήφου μου - μεγάλη ευθύνη και γι’ αυτήν λογοδοτώ στους πλησίον μου, στους συντρόφους μου, στους συμπολίτες μου, στους ίσκιους της μάνας μου και του πατέρα μου...
*Δημοσιεύθηκε στο www.enikos.gr την Πέμπτη 3 Μαΐου 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου