Ο εκφοβισμός στα σχολεία και η βία της φτώχειας

 Πολύ ενδιαφέρον και επίκαιρο άρθρο μιας και μας ζητούν να ορίσουμε Υπευθύνους Σχολικών μονάδων για θέματα Σχολικής Βίας.
ΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ!

Αναδημοσίευση απο την Εφημερίδα των Συντακτών

Η ενδοσχολική βία (bullying) και οι διαστάσεις της στη σημερινή μνημονιακή ελληνική πραγματικότητα είναι μια ιδεολογική-πολιτική κατασκευή, με στόχο την ψυχολογικοποίηση της μαθητικής συμπεριφοράς ως μηχανισμού συμμόρφωσης μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών

→Η ψυχιατρική και η ψυχολογία καλούνται να νομιμοποιήσουν επιστημονικά την τεχνητή παθολογικοποίηση των μαθητών και του σχολείου. Ετσι διεισδύουν ως ειδικοί στο σχολείο με το πρόσχημα της πρόληψης

Του Κώστα Μπαϊρακτάρη*

Είμαστε όλοι μάρτυρες της συστηματικής απόπειρας διάχυσης στο κοινωνικό σώμα, ιδιαίτερα στους νέους, μιας αντίληψης για τις πανδημικές διαστάσεις της λεγόμενης ενδοσχολικής βίας (bullying).Πρόκειται για μια ιδεολογική-πολιτική κατασκευή που με την επιστημονική συνέργεια των κυρίαρχων μοντέλων της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας και την πρόθυμη συμβολή των ΜΜΕ, που προάγουν τις μνημονιακές πολιτικές, επιχειρείται η νομιμοποίηση της βίαιης αποσάθρωσης της δημόσιας Παιδείας στο πλαίσιο της εφαρμογής των βάρβαρων αυτών πολιτικών. Πολιτικός στόχος: ο αποπροσανατολισμός μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών, ο έλεγχος και η συμμόρφωσή τους. Δηλαδή η ψυχολογικοποίηση –ψυχιατρικοποίηση της μαθητικής συμπεριφοράς.

Τα χαρακτηριστικά αυτά αναδεικνύονται σήμερα ακόμα πιο έντονα διότι η περίοδος κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος που διανύουμε είναι μια περίοδος όπου επιστρατεύονται επιστήμονες και μέσα που καλούνται να μετατρέψουν τη φτώχεια και τις επιπτώσεις της στην καθημερινότητά μας σε ψυχολογικό πρόβλημα. Είναι η γνωστή μας εθνική κατάθλιψη. Μια μορφή κατάθλιψης που όλως τυχαίως αλλά «επιδημιολογικά αποτυπωμένη» πλήττει αποκλειστικά τα λαϊκά στρώματα!

Στη διαδικασία ψυχιατρικοποίησης-ψυχολογικοποίησης των κοινωνικών προβλημάτων, των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης, του πόνου συνανθρώπων που βιώνουν επώδυνα τη μετάβαση από μια βιώσιμη κοινωνικο-οικονομικά συνθήκη σε μια διαδικασία φτωχοποίησης αποσυνδέεται το ατομικό από το συλλογικό, ενοχοποιείται το άτομο συρρικνώνοντάς το σε «περίπτωση» και επιχειρείται, με τις τεχνικές που κατασκευάζονται, να αναταχθεί η κακή «ψυχολογία της αγοράς» ή να αυξηθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων με το ψυχολογικό ντοπάρισμα του «ανθρώπινου δυναμικού». Επιστήμες όπως η ψυχολογία και η ψυχιατρική, με τη συμβατική ή εναλλακτική τους μορφή, έρχονται με τις ομαδικές ή ατομικές θεραπευτικές θεωρίες και τεχνικές που επινοούν να ελέγξουν στην ουσία κι όχι να απελευθερώσουν δημιουργικές δυνάμεις του ανθρώπου, επιδιώκοντας τη συρρίκνωση μιας πολυσύνθετης ατομικής και συλλογικής εμπειρίας αποκλειστικά σε ατομικό-ψυχολογικό πρόβλημα. Δηλαδή της μετατροπής των επιπτώσεων της καπιταλιστικής κρίσης, όπως π.χ. η βία της φτώχειας, σε ψυχολογικό πρόβλημα και του ψυχολογικού αυτού προβλήματος ως αιτίας της δυσαρέσκειας και αντίδρασης του πληθυσμού. Κατασκευάζεται έτσι ο φαύλος κύκλος της ενοχοποίησης των εργαζομένων και του λαού.

Σε περίοδο βίαιης ανακατανομής του πλούτου (καπιταλιστική κρίση), οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο οδηγούνται στην οικονομική εξαθλίωση για να διασφαλιστούν τα υπερκέρδη των καπιταλιστών. Η οικονομική εξόντωση και η κοινωνική εξαθλίωση του λαού αποτελούν συνειδητή επιλογή των τροϊκανών τοκογλύφων και των γηγενών πολιτικο-οικονομικών εκπροσώπων τους. Τα πλήγματα στην Υγεία, στην Παιδεία και στον κοινωνικό τομέα δεν είναι συνέπειες μιας λαθεμένης πολιτικής, αλλά αποτέλεσμα μιας συνειδητής πολιτικής επιλογής από το κυρίαρχο οικονομικό και πολιτικό σύστημα.

Σε αυτό το πλαίσιο και ο χώρος της Παιδείας και της μόρφωσης του λαού, για να προσαρμοστεί ολοκληρωτικά, θα πρέπει να ελεγχθεί απόλυτα.

Η κατασκευή μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου στην εκπαίδευση (π.χ. παρατηρητήρια, προληπτικά προγράμματα) είναι εργαλείο που αποσκοπεί στη συμμόρφωση και υποταγή του πιο ζωντανού και δημιουργικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας, των νέων, στο κυρίαρχο σύστημα. Η νομιμοποίηση αυτών των μηχανισμών καταστολής και κοινωνικού ελέγχου επιτυγχάνεται μέσα από τη συρρίκνωση των «ασυμμόρφωτων μαθητών» σε προβληματικούς/μη φυσιολογικούς/μη κανονικούς. Η ψυχιατρική και η ψυχολογία καλούνται να νομιμοποιήσουν επιστημονικά την τεχνητή παθολογικοποίηση των μαθητών και του σχολείου. Ετσι διεισδύουν ως ειδικοί στο σχολείο με το πρόσχημα της πρόληψης. Ο παιδαγωγός εκτοπίζεται από τον φυσικό του χώρο, συρρικνώνεται σε άβουλο όργανο εφαρμογής ενός εκ των άνω επιβαλλόμενου αναλυτικού προγράμματος, μετατρέπεται σε «ανιχνευτή προβληματικών συμπεριφορών» και αντικαθίσταται από τον ειδικό στη διαχείριση των «προβληματικών» μαθητών και εκπαιδευτικών. Ενα πολιτικό-κοινωνικό και κατ” εξοχήν παιδαγωγικό ζήτημα μετατρέπεται σε ατομικό ψυχολογικό πρόβλημα. Ο ψυχίατρος και ο ψυχολόγος, για να νομιμοποιήσουν την παρουσία τους σε έναν χώρο στον οποίο δεν έχουν καμία απολύτως θέση, κατασκευάζουν τις προϋποθέσεις της εισβολής τους στο σχολικό περιβάλλον, μετατρέποντας μαθητές, εκπαιδευτικούς αλλά και γονείς σε εν δυνάμει προβληματικούς.


* Ο Κώστας Μπαϊρακτάρης είναι αναπληρωτής καθηγητής Ψυχολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Κάλεσμα σε διαμαρτυρία των "Εκπαιδευτικών εν Δράσει"

Το Έπος του ΄40 είναι σύμβολο αντίστασης του λαού μας, αλλά και σύμβολο ελευθερίας της σκέψης και της ψυχής, που δε νογά τους «δύσκολους καιρούς» και δε συναινεί στο να’ ναι «υποταγμένος» και «παραδομένος»!

Συνάδελφοι

 ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΙ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΟΙ

τη  Δευτέρα 28η Οκτωβρίου 11.00π.μ.  ΟΛΟΙ στην εθνική Τράπεζα για να διαδηλώσουμε  μετά την παρέλαση  για τα ΟΧΙ των καιρών μας. 

Είναι καιρός…, αλήθεια είναι καιρός, οι εκπαιδευτικοί να συνειδητοποιήσουμε, πέρα από τα αναμενόμενα του ρόλου μας, το δικό μας ρόλο στο σχολειό και στην κοινωνία για να δικαιώσουμε τη ζωή μας, στις συνθήκες που μας επιβάλλονται και να την κάνουμε δική μας ζωή, όχι μόνο για μας αλλά και για τους μαθητές  μας που τους το οφείλουμε…

 Εκπαιδευτικοί εν δράσει

Δίκτυο Α΄ΕΛΜΕ

Οι «διαθέσιμοι» ή οι ναυαγοί της «Μέδουσας»

Στις 2 Ιουλίου του 1816 ένα γαλλικό πολεμικό πλοίο, η φρεγάτα «Μέδουσα» ναυάγησε στα ανοιχτά των ακτών της Μαυριτανίας. Το πλοίο βρισκόταν σε επίσημη αποστολή και μετέφερε αξιωματούχους και επιβάτες –παλαιούς και νέους έποικους- προς τη Σενεγάλη, η οποία μόλις είχε επιστραφεί από τους Βρετανούς στη Γαλλία μετά το τέλος των Ναπολεόντειων πολέμων. Ο κυβερνήτης του πολεμικού ήταν ένας αριστοκράτης, ένας κόμης, εξόριστος στα ξένα από τον καιρό της Επανάστασης και του Ναπολέοντα, από το 1789. Ήταν άνθρωπος εμπιστοσύνης του νέου μοναρχικού καθεστώτος, της αριστοκρατικής Παλινόρθωσης, αλλά ολότελα άσχετος με την τέχνη της ναυσιπλοΐας. Με τη νεοαποκατασταθείσα αριστοκρατική του αυταρέσκεια ο καταστροφικός αυτός καπετάνιος απέκοψε το πλοίο από τον υπόλοιπο στόλο και το οδήγησε στις ξέρες της αφρικανικής ακτής.

Από τους περίπου 400 επιβαίνοντες στο πλοίο –πλήρωμα και επιβάτες- οι 147, μέλη του πληρώματος και επιβάτες, επιβιβάστηκαν σε μια αυτοσχέδια σχεδία που κατασκεύασαν από τα κομμάτια του ναυαγίου. Μέσα στην ταραχή των στιγμών και την απόλυτη ανικανότητα του άρχοντα-καπετάνιου ανοίχθηκαν στη θάλασσα χωρίς τρόφιμα και χωρίς νερό. Η σχεδία βρέθηκε από ένα άλλο πολεμικό στις 17 Ιουλίου. Μόλις 17 από τους επιβαίνοντες σε αυτήν ήσαν ακόμα ζωντανοί. Και γι’ αυτούς όμως ήταν αργά. Οι περισσότεροι πέθαναν τις επόμενες ημέρες βαριά αφυδατωμένοι και με καταστρεπτικές τις επιπλοκές της ηλίασης. Στο παραλήρημά τους, πριν πεθάνουν, είπαν πράγματα φρικτά για όσα έγιναν στη σχεδία τις 15 ημέρες που περιπλανιόταν στην απέραντη θάλασσα.

Το απολυταρχικό καθεστώς θέλησε να ξεχαστεί ετούτη η δυσάρεστη υπόθεση και εξέδωσε και τα σχετικά διατάγματα και τις σχετικές ερμηνείες για τις πράξεις των αρχόντων. Αντίθετα με τις επιθυμίες του ηγεμόνα και των υποτακτικών του όμως, το ναυάγιο της «Μέδουσας» έγινε η πιο διάσημη ναυτική τραγωδία στα παγκόσμια χρονικά. Καθώς οι πράξεις του καθεστώτος απαγορευόταν να σχολιαστούν στις εφημερίδες ή στους δρόμους, η τέχνη ανέλαβε το δύσκολο μέρος. Ο μεγαλύτερος ίσως των ζωγράφων της εποχής, ο Ζερικό, φιλοτέχνησε έναν αριστουργηματικό πίνακα που από το μέγεθός του μόνο (7 επί 5 μέτρα) έδειχνε την πρόθεσή του να κραυγάσει για τις ανομίες του καθεστώτος. Πρόκειται για τη «Σχεδία της Μέδουσας», που βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου.

Επειτα την υπόθεση ανέλαβε ο λαός. Ολοι μας θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια το παιδικό αθώο τραγουδάκι που μιλά για ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο. Στο οποίο, όπως λέει η ελληνική μετάφραση των γαλλικών στίχων, σε πεντ’-έξι εβδομάδες σωθήκαν «όλες, όλες, όλες οι τροφές». Και η τρομερή επωδός: «Και τότε ρίξανε τον κλήρο… να δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί…» Στα ανέμελα παιχνίδια όποιας ή όποιου ακουγόταν το όνομα -«και ο κλήρος πέφτει στην ή στον…»- περνούσε μια μικρή δοκιμασία ολότελα δυσανάλογη με την ανάλογη περιπέτεια των ναυαγών της σχεδίας, αυτούς όντως τους έτρωγαν οι απελπισμένοι πλησίον τους…

Και έτσι για δύο ολόκληρους αιώνες κραυγάζουν –χωρίς ίσως να το γνωρίζουν- τα παιδιά όλου του κόσμου για τον άδικο χαμό των μακρινών συνανθρώπων τους, για τον πλήρη ευτελισμό της κοινωνικής λειτουργίας και της ανθρώπινης ζωής που ξεπήδησε από τη ματαιοδοξία του τυραννικού καθεστώτος. Στίγμα ανεξίτηλο για τα καθεστώτα που υπηρετούν τον πλούτο και την αυταρέσκεια των ολίγων σε βάρος της αξιοπρέπειας και της ζωής των πολλών.

Μέρες του Οκτωβρίου 2013 που ζούμε, όπως τις ζούμε, στη ναυαγισμένη Ελλάδα. Στα νοσοκομεία, στους δήμους, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στους παιδικούς σταθμούς, στην καθαριότητα, στην κοινωνική πρόνοια, οι εργαζόμενοι ρίχνουν τον κλήρο να «δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί». Στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα μαγαζιά, στις επιχειρήσεις ο κλήρος πέφτει καθημερινά, αφήνοντας ολοένα και λιγότερους για τις αυριανές κληρώσεις.

Ποιος ασήμαντος, δουλικός στους ισχυρούς, αγέρωχος στους αδύναμους, κυβερνήτης μάς φόρτωσε όλον τον ελληνικό λαό σε μια σχεδία και μας εγκατέλειψε στον ωκεανό χωρίς τρόφιμα και νερό; Ποιο ασήμαντο βρόμικο καθεστώς, υπερφίαλο χάρη σε ξένες εξουσίες και ξένες τράπεζες, ολότελα αδιάφορο για τα πάθη του λαού του μας γύρισε πίσω σε καιρούς κανιβάλων; Ποια άρχουσα τάξη που ενδιαφέρεται μόνο για τη δική της παρουσία και παραμονή στα σαλόνια του ευρωπαϊκού κεφαλαίου έκανε την τραγική ιστορία της «Μέδουσας» μέρος της δικής μας ζωής; Γιατί ηχεί επίκαιρα, άλλοτε αφιερωμένος στις διακοπές και τη σχόλη, ο στίχος «Και τότε ρίξανε τον κλήρο…/να δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί…»;

Τι θα έχουμε να πούμε στα παιδιά μας αύριο όσοι επιζήσουμε από ετούτη τη δοκιμασία; Οτι τάχα μου, σε αντίθεση με τους ναυαγούς της «Μέδουσας», εμείς ρίξαμε τον κλήρο με «κριτήρια» και «μόρια» – πολιτισμένα δηλαδή; Ότι δεχτήκαμε τη μοίρα μας σκυφτά όπως θα έκανε ο κάθε ηττημένος; Ότι χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ, αποδεχτήκαμε τον ανίδεο καπετάνιο και το βρόμικο καθεστώς που κρυβόταν πίσω από αυτόν;

Ετούτο το καθεστώς που μας έλαχε, ετούτη η άρχουσα τάξη που μας κυβερνά ολοένα και φέρνει πιο κοντά το απόλυτο δίλημμα: ο θάνατός σου, η ζωή μου. Εάν είναι έτσι, ας μη ζήσει λοιπόν. Ετούτο το φθινόπωρο, την άνοιξη που ακολουθεί, ας προετοιμάσουμε, ας ζήσουμε και εμείς το δικό μας 1830. Την εξέγερση η οποία θα σαρώσει τους άθλιους που εμφανίζονται ως ηγέτες της χώρας μας και ταγοί του λαού μας αλλά και όσους βρίσκονται πίσω από αυτούς –κρυμμένοι– και κανοναρχούν από τα ευρωπαϊκά σαλόνια τους τη μοίρα του λαού μας.

Δεν μας αξίζει η τύχη των ναυαγών της «Μέδουσας».

 ……………………………………………………………………………………………

 Του Γιώργου Μαργαρίτη

 Καθηγητής Σύγχρονης Κοινωνικής και Πολιτικής Ιστορίας ΑΠΘ

«Η αγελαδοσφαγή» των εργαζομένων του Νίκου Σάμαρη

Πανεπιστήμια: Η «αγελαδοσφαγή» των εργαζομένων*

Τη δεκαετία του ‘60, στο δάσος της Στροφυλιάς έβοσκαν μεγάλα κοπάδια από ημιάγρια γελάδια, αναπόσπαστο κομμάτι του οικοσυστήματος. Με την αναδιάρθρωση της κτηνοτροφίας και την εισαγωγή γαλακτερών αγελάδων ήλθε η ώρα να σφαγούν. Η διαδικασία της μαζικής σφαγής δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Το πρώτο που έπρεπε να φροντίσει ο βουκόλος ήταν να φτιάξει έναν πολύ καλό βωρό, βωρός είναι το ειδικό μαντρί βοοειδών. Ο βωρός κατασκευαζόταν ξαπλώνοντας κυκλικά κορμούς δένδρων που επάνω τους έμπαιναν κλαδιά. Το βράδυ, πριν τη σφαγή, ο βουκόλος έκλεινε τα βόδια στο βωρό και τα τάιζε.

Με την ανατολή του ηλίου άνοιγε η πύλη. Έμπαιναν δύο λασοφόροι που τους ακολουθούσαν δύο σφαγείς κρατώντας δίκοπα μαχαίρια. Ο πρώτος έριχνε το λάσο πιάνοντας το πρώτο γελάδι, καπάκι έριχνε ο δεύτερο. Τεντώνανε τα σχοινιά στην αντίθετη κατεύθυνση και προτού το ζώο αντιδράσει ο γελαδοσφάχτης με καταπληκτική σβελτάδα και ακρίβεια εκσφενδόνιζε το μαχαίρι στο κοίλωμα του αυχένα (την «πλεξούδα») και το ζώο ξαπλωνόταν ακαριαία στο έδαφος. Σε περίπτωση αποτυχίας, το τραυματισμένο ζώο θα τους ποδοπατούσε. Γι’αυτό πίσω καθόταν ο αναπληρωματικός γελαδοσφαγέας στην περίπτωση που η μαχαιριά δεν έπιανε ακριβώς πλεξούδα για να ρίξει δεύτερη. Στη συνέχεια, δινόταν η χαριστική βολή. Έσερναν το ζώο έξω από το βωρό, το κρεμούσαν σε μια κουκουναριά και έπιαναν δουλειά οι γελαδογδάρτες και οι αντεροβγάλτες.

Στην αρχή τα πράγματα κυλούσαν ήσυχα. Στη συνέχεια, μετά τις πρώτες σφαγές, «όταν ο βουκόλος σκούπιζε τα δάκρυά του», τα γελάδια άρχιζαν να αναδεύονται, να σπρώχνονται μεταξύ τους, τα πιο δυνατά να στριμώχνονται προς τα πίσω αφήνοντας μπροστά τα αδύνατα. Τα μικρά προσπαθούσαν να κρυφτούν πίσω από τα μεγάλα, για να αναβάλουν τη σειρά τους. Επειδή με το συνεχές στρίμωγμα προς τα πίσω άρχιζαν οι πρώτες κολιές στο μαντρί, πιάναμε δουλειά τα πιτσιρίκια. Η αποστολή μας ήτανε να χτυπάμε με μακριά κλαδιά (τέμπλες) και να απειλούμε με παιδικά ουρλιαχτά τα γελάδια που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν στο φράχτη. Μας είχαν τάξει από μια πατρινή σφυρίχτρα, μια οκά γελαδίσια πατσά στον καθένα (μια οκά ισούται με 1.280 γραμμάρια) και από ένα γελαδοπόδαρο. Όσο εξελισσόταν η σφαγή, τα πράγματα δυσκόλευαν. Τα γελάδια αγρίευαν, τα ποδοβολητά δυνάμωναν, ο κίνδυνος να αφηνιάσουν και να γκρεμίσουν το μαντρί γινόταν ορατός. Την κατάλληλη στιγμή όμως, παρενέβαινε ο επόπτης αρχισφαγέας, φωνάζοντας «φτάνει, καλά τα πήγαμε, συνεχίζουμε σε 15 μέρες». Όταν άνοιγε η πόρτα γινόταν πανζουρλισμός. Τα γελάδια εξαφανίζονταν προς τους κοντινούς υδροβιότοπους. Τη νύχτα διέσχιζαν το δάσος σπαρακτικά μουγκρητά – κραυγές αγελάδων που μάταια καλούσαν το μοσχάρι τους. Μετά από 15 ημέρες και σε τρεις δόσεις η επιχείρηση επαναλαμβανόταν, η εξόντωση ολοκληρωνόταν. Σε κάποιο γειτονικό κοπάδι τα πράγματα δεν εξελισσόταν με τον ίδιο τρόπο. Ο αρχιχασάπης δεν υπολόγιζε κάποιους άγριους ταύρους που με το πρώτο αίμα γίνονταν επιθετικοί, ξεσήκωναν το κοπάδι που αφηνίαζε, γκρέμιζε το μαντρί ποδοπατώντας τους λασοφόρους, εξαφανίζονταν στο δάσος συναντώντας τα αγρίμια του, γλύτωνε το λεπίδι.

Όλοι μας είμαστε σε ένα μαντρί διαθεσιμότητας. Οι 118 διοικητικοί της Πάτρας και οι 1.350 πανελλαδικά αποτελούν πρώτη δόση σφαγής από τους κυβερνητικούς λασοφόρους και εργατοσφαγείς του Τέξας και των Βρυξελλών. Η μία επιλογή είναι να σπρωχνόμαστε μεταξύ μας ποιος θα κερδίσει θέση εξώστη προς το φράχτη με την ελπίδα ότι η λεπίδα δεν θα φθάσει ως αυτόν. Είναι η αποδοχή της σφαγής. Η άλλη είναι να «αφηνιάσουμε» μαζικά, ενωτικά, συντονισμένα και οργανωμένα. Να γκρεμίσουμε το μαντρί – τοίχο της ομαδικής σφαγής και να τρέξουμε στο δικό μας δάσος, στις πλατείες και τα πεζοδρόμια. Να συναντηθούμε με τους ατίθασους καθηγητές, τους εργάτες της ΕΛΒΟ, της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλους. Εκεί να γίνει το μεγάλο ραντεβού της εκπαίδευσης με την εργασία. Να αναδείξουμε τις πληγές τους από την ταυτόχρονη κακοποίηση που δέχονται και την παρά φύση σχέση αλληλοβιασμού που τους έχουν επιβάλλει για τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Εκεί μπορούμε να ανακτήσουμε τις αρετές που αναδείχθηκαν στις καλύτερες στιγμές του εργατικού και εκπαιδευτικού κινήματος.

Η μουσική του συνθήματος ψωμί, παιδεία, ελευθερία να εμπνεύσει ξανά νέες διασκευές που να αντανακλούν αυτό που είναι στη μήτρα της εποχής μας και κοιλοπονεί, τη χωρίς όρια απελευθερωτική σχέση της παιδείας με την εργασία και τις δημοκρατικές ελευθερίες. Εκεί να κτιστεί το μέτωπο εργασίας – παιδείας του μαζικού κινήματος με αναβαθμισμένο πρόγραμμα και αιτήματα, υψηλό πολιτικό ενωτικό μαχητικό πολιτισμό. Ένα τέτοιο μέτωπο με μόνιμη ημερήσια διάταξη την ανατροπή αυτής της πολιτικής, μπορεί να καθυστερεί, να δημιουργεί ρήγματα, να ματαιώνει βάρβαρα μέτρα του κυβερνητικού – ευρωαμερικάνικου ολοκληρωτισμού. Ένα κίνημα που η ισχυρή ιστορική μνήμη και η ταξική πολιτική κρίση αποτελούν τα αναγκαία πολιτικά αντισώματα, ώστε να μην είναι αφομοιώσιμο σε απόπειρες για «ηπιότερες μορφές» διαχείρισης της βαρβαρότητας που σε μια νέα γεωγραφία του πολιτικού χάρτη μπορούν να γεννηθούν.

Απευθύνομαι τέλος στα μέλη ΔΕΠ που δεν ανήκουν στο επιχειρηματικό καθηγητικό κατεστημένο αλλά όλο και «στριμώχνονται στο πίσω μέρος στο μαντρί». Μη στριμώχνεστε προς τα πίσω, δεν θα γλυτώσετε έτσι. Ελάτε μπροστά. Αξιοποιείστε τα πλεονεκτήματα που σας παρέχει η θέση σας για το κίνημα. Το τελευταίο τρόχισμα στο λεπίδι έγινε με τα δύο άρθρα του τελευταίου νόμου που αυξάνει το ωράριο και βγάζει στο σφυρί τη διδασκαλία των μαθημάτων, δίνοντας το δικαίωμα στα πανεπιστήμια με δικά τους χρήματα να προσλαμβάνουν με μερική απασχόληση. Το νέο σύνθημα θα είναι μαθήματα με το κομμάτι, 500 ευρώ το ένα εξάμηνο.

Απευθύνομαι επίσης στον κύριο πρύτανη. Το μαντρί που μέχρι σήμερα κινείστε είναι το ασφυκτικό αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο που υπηρετείτε. Τώρα που το λεπίδι είναι στο λαιμό, αν θέλετε πραγματικά να υπηρετήσετε ό,τι έμεινε από το δημόσιο αγαθό της δωρεάν παιδείας που επικαλείσθε, έχετε μία επιλογή. Να κοιτάξετε μπροστά και αριστερά. Από εκεί δανειστείτε αρετές και ακαδημαϊκές αξίες. Αυτές χρησιμοποιήστε σαν προωθητική δύναμη για να πηδήξετε το φράχτη μεταφέροντας στην κοινωνία την κραυγή του αγωνιζόμενου πανεπιστήμιου ενάντια στην καπιταλιστική κακοποίηση που δέχεται. Ο άλλος δρόμος είναι το κλαψούρισμα, οι φωνές μέσα από το μαντρί. Αυτά σε λίγο θα ηχούν σαν επικήδειοι, σαν μοιρολόγια. Στον πρώτο δρόμο θα βάλουμε πλάτη, θα γίνουμε το κοντάρι σας. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.

*Παρέμβαση στη συγκέντρωση των απεργών διοικητικών του Πανεπιστημίου Πατρών

Για την αποκατάσταση της αλήθειας : Τι έγινε στο Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας στις 17/10/2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Περί την 3η μεσημβρινή ώρα , οι ευρισκόμενοι από νωρίτερα στο Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας επιθεωρητές του Υπουργείου Υγείας , άρχισαν έλεγχο του προσωπικού από τον 4ο όροφο και συγκεκριμένα την Χ/Κ κλινική. Μετά τον έλεγχο στη μία και μοναδική νοσηλεύτρια του τμήματος ( σημ: επιφορτισμένη με τη νοσηλεία 40 ασθενών..) η οποία φυσικά ανευρέθη στη θέση της , ο έλεγχος επεκτάθηκε στα γραφεία των ιατρών του Χ/Κ τομέα .

 Σε ερώτηση των ελεγκτών γιατί είναι κλειστά τα γραφεία των ιατρών απαντήσαμε πως οι περισσότερες Χ/Κ ειδικότητες είναι σε εφημερία ετοιμότητας και ως εκ τούτου νομίμως απουσιάζουν ( Ουρολόγος , Οφθαλμίατρος  , ΩΡΛ ) . Ο μοναδικός εν ενεργή εφημερία ευρισκόμενος Χειρουργός, εκτελούσε τα καθήκοντά του στο χώρο των Επειγόντων Περιστατικών στο ισόγειο. Μετά τούτου οι ελεγκτές κατέβηκαν στον 3ο όροφο όπου στεγάζονται η Πνευμονολογική και Ορθοπεδική κλινική. Στην Πνευμονολογική κλινική αφού επισήμαναν την απουσία του ευρισκόμενου σε μικτή εφημερία ιατρού , τους απαντήσαμε ότι ο γιατρός αυτή την ώρα έχει πάει για φαγητό , μετά δε τη πάροδο ολίγων λεπτών ο εν λόγω συνάδελφος παρουσιάστηκε στους ελεγκτές .

Ακολούθως συνοδεύσαμε τους ελεγκτές στην Καρδιολογική κλινική  όπου ευρέθησαν όλοι οι γιατροί εφημερεύοντες και μη στο χώρο εργασίας. Στην ίδια κλινική νοσηλεύονται ασθενείς του Νεφρολογικού και Νευρολογικού τμήματος . Μετά τον έλεγχο των νοσηλευτών οι οποίοι ευρέθησαν στη θέση τους , επισημάναμε ότι ο Νεφρολόγος αν και σε εφημερία ετοιμότητας βρίσκεται στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού στο ισόγειο, ο δε Νευρολόγος δε γνωρίζαμε που ευρισκόταν .
Την ώρα που οι επιθεωρητές έδειξαν διάθεση οργής για την απουσία του Νευρολόγου , κατέφθασε ο ίδιος εξηγώντας ότι εξέταζε ασθενή στην Ορθοπεδική κλινική. Τη στιγμή αυτή εξοργιστήκαμε με τη συμπεριφορά των ελεγκτών νιώθοντας πως μας εμπαίζουν και μας προσβάλλουν κατάφωρα. Αυτό διότι κατά τον έλεγχο του μισού κτιρίου αφ΄ενός δεν ελέχθησαν οι τραγικές συνθήκες εργασίας μας, ο επισφαλής αριθμός νοσηλευτών , η μη κάλυψη με ενεργή εφημερία ιατρών όλων των ειδικοτήτων ( αφού έχει περικοπεί δραματικά το κονδύλι εφημέρευσης και οι ενεργείς εφημερίες έχουν μετατραπεί με λογιστικά κριτήρια σε μικτές και ετοιμότητας)  και η έλλειψη σε βασικά υλικά, αφετέρου την ίδια στιγμή επικεντρώθηκαν στην ολιγόλεπτη απουσία του Νευρολόγου ο οποίος εκτελούσε το καθήκον του.
Αντιληφθήκαμε αυτό που εξαρχής είχαμε υποψιαστεί, ότι δηλαδή δεν είχαμε να κάνουμε με έλεγχο της εύρυθμης και ασφαλούς λειτουργίας του νοσοκομείου και καταγραφής των οξύτατων προβλημάτων , αλλά με μια εσκεμμένη ενέργεια επικοινωνιακού χαρακτήρα με αποκλειστικό σκοπό τη στοχοποίηση , τρομοκράτηση και εξευτελισμό συναδέλφων.

Εν τω μεταξύ ασθενείς , συνοδοί , συγγενείς και άλλοι ευρισκόμενοι στο χώρο άρχισαν να εκφράζουν την έντονη δυσαρέσκειά τους  αισθανόμενοι προφανώς τον εμπαιγμό που υφίστανται ως ασθενείς και πολίτες.

Υπο αυτές τις συνθήκες διεκόπη ο έλεγχος εκ μέρους των επιθεωρητών και οδηγήθηκαν από τον διευθυντή ιατρικής υπηρεσίας στο γραφείο του διοικητικού διευθυντή. Εκεί οδηγήθηκε και μέρος των διοικητικών συμβουλίων των σωματείων μας και διεξήχθη ένα πολύωρος αλλά ατελέσφορος διάλογος.

Στη συνέχεια εκλήθη εισαγγελέας και κατέφθασε αστυνομική δύναμη στο χώρο του Νοσοκομείου, υπό τη συνοδεία της οποίας και εν μέσω οργής και αγανάκτησης των συγκεντρωμένων εργαζομένων και πολιτών ολοκληρώθηκε ο έλεγχος χωρίς να επισημανθεί καμία απουσία εργαζομένου .

Η παρουσία της αστυνομίας όξινε την οργή των συγκεντρωμένων με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν προπηλακισμοί θύμα των οποίων ήταν και ο δημοσιογράφος Γιάννης Ανδριώτης ο οποίος δέχθηκε λάκτισμα από ένστολο.

Υπό την κατακραυγή εργαζομένων και πολιτών οι επιθεωρητές και οι αστυνομικοί αποχώρησαν από το χώρο του Νοσοκομείου.

 

εκ μέρους των ΔΣ του Ενιαίου Σωματείου και της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας

Εκπαιδευτικό υλικό 28ης Οκτωβρίου για Νηπιαγωγείο και τις μικρές τάξεις του Δημοτικού

Πόλεμος και Ειρήνη – Φασισμός – 28^η Οκτωβρίου
Προτάσεις εργασίας στο Νηπιαγωγείο
Ο εορτασμός της 28^ης Οκτωβρίου στο Νηπιαγωγείο μας προσφέρει την ευκαιρία να προσεγγίσουμε τα θέματα της ειρήνης και του πολέμου και να τοποθετήσουμε τον εορτασμό της εθνικής επετείου ως επετείου μνήμης για την ηρωική αντίσταση και τον αγώνα του ελληνικού λαού και των άλλων λαών της Ευρώπης εναντίον του φασισμού, για την ελευθερία, τη δημοκρατία και τη ειρήνη, με αναφορά στις ιστορικές συνθήκες της εποχής, τα γεγονότα και τις αιτίες τους και τη σύνδεσή τους με το παρόν και τις συνθήκες της εποχής μας.
Πόλεμος – Ειρήνη
Πόλεμος
Δραστηριότητες
« Αν οι φωτογραφίες μιλούσαν… »
Παρατήρηση και συζήτηση
Παρατηρούμε φωτογραφίες από στιγμιότυπα της ζωής παιδιών σε καιρό πολέμου. Συζητάμε και γράφουμε κάτω από κάθε φωτογραφία τη λεζάντα που αποδίδει το περιεχόμενό της.
Ζωγραφίζω και σχολιάζω: « Τι νομίζω ότι σκέφτονται τα παιδιά της φωτογραφίας »
Το κάθε παιδί διαλέγει μία από τις φωτογραφίες της συλλογής και ζωγραφίζει αυτό που νομίζει ότι σκέφτεται/νται το/τα παιδί/α της φωτογραφίας.
Δείτε σχετικά στις ακόλουθες αναρτήσεις:
http://blogs.sch.gr/nipossas/2011/10/29/%ce%b1%ce%bd-%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%b9%ce%b5%cf%83/
http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/10/28_16.html
Πίνακες καταγραφής
Τι είναι για μένα ο πόλεμος ( Λέξεις για τον πόλεμο)
Τα χρώματα του πολέμου

Ελεύθερη ζωγραφική με θέμα τον πόλεμο
Γνωρίζοντας τη Γκουέρνικα του Pablo Picasso
Η Γκερνίκα (Guernica στα ισπανικά ή Γκουέρνικα, με λατινική απόδοση στα ελληνικά, ) είναι το διασημότερο ίσως έργο του Πάμπλο Πικάσο.
Αυτός ο τεράστιος καμβάς (3,49×7,77μ.) περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για μια έκθεση στο Παρίσι το 1937. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς, στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βομβάρδισαν την κωμόπολη Γκερνίκα της Χώρας των Βάσκων. Στο βομβαρδισμό εκείνο σκοτώθηκαν 1.650 άνθρωποι και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 τόνους εκρηκτικά.
Ο Πικάσο, βαθιά δημοκρατικός, επηρεασμένος από τη φρίκη του πολέμου, ζωγραφίζει με θέμα την «ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ» ένα έργο μνημειακών διαστάσεων. Στο έργο φαίνεται πεντακάθαρα η τάση του Πικάσο για ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ – ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ της μορφής και των αντικειμένων, προκειμένου μ’ αυτό να εκφράσει καλύτερα την αγωνία και τη φρίκη των ανθρώπων μπροστά στο θάνατο.
Ο πίνακας της « Γκουέρνικα » αποτελεί ένα καταπληκτικό εργαλείο επαφής των παιδιών με ένα έργο που εκφράζει τη βαρβαρότητα του πολέμου μέσα από φιγούρες που προσεγγίζουν τον τρόπο έκφρασης των παιδιών καθώς είναι αδρομερείς και συγγενείς με την παιδική ζωγραφική «τεχνοτροπία».
Προτείνουμε την ακόλουθη διαδικασία « ανάγνωσης »:
Παρακολουθούμε το ακόλουθο βίντεο τρισδιάστατης εικόνας με τον πίνακα της Γκουέρνικα :http://www.youtube.com/watch?v=jc1Nfx4c5LQ
Απομονώνουμε επιμέρους « λεπτομέρειες » του πίνακα που αποτελούν ωστόσο ολοκληρωμένες εννοιολογικά εικόνες. Τα παιδιά τις παρατηρούν, τις περιγράφουν και καταγράφουμε τα σχόλια των παιδιών κάτω από κάθε εικόνα. Συζητάμε για τα χρώματα του πίνακα και της κάθε εικόνας χωριστά και αποδίδουμε την προσωπική μας ερμηνεία σχετικά με τους συμβολισμούς τους. Στη συνέχεια αναρτούμε σε ομαδικό ταμπλό μια σύνθεση της « ανάγ νωσης ».
Ζωγραφίζουμε ατομικά ό,τι μας εντυπωσίασε περισσότερο από τον πίνακα.
Με αφορμή τον πίνακα επεξεργαζόμαστε στην ομάδα τα εξής ερωτήματα: Γιατί νομίζετε ότι γίνονται οι πόλεμοι; Ποιοι τους οργανώνουν; Ποιοι ωφελούνται; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να τους αποτρέψουμε;
Περισσότερες προτάσεις επεξεργασίας στους ακόλουθους συνδέσμους:
http://haroumenesfatsoules.blogspot.gr/2012/10/blog-post_1888.html Γκουέρνικα
http://21gym-patras.ach.sch.gr/attachments/article/297/gkoyernika.pdf
http://pythagoreionip.blogspot.gr/search/label/28%CE%B7%20%CE%9F%CE%9A%CE%A4%CE%A9%CE%92%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A5  Τέχνη και 28^η Οκτωβρίου

Ο πόλεμος δεν είναι παιχνίδι!
Μια ταινία animation “μικρού μήκους”, χωρίς λόγια….Ιδανικό για μικρά παιδιά για προβληματισμό και συζήτηση……Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ταινία από το σύνδεσμο: http://player.vimeo.com/video/5864912

Ειρήνη
Δραστηριότητες
Παρατηρούμε φωτογραφίες από στιγμιότυπα της ζωής παιδιών σε καιρό ειρήνης. Συζητάμε και γράφουμε κάτω από κάθε φωτογραφία τη λεζάντα που αποδίδει το περιεχόμενό της.
Πίνακες καταγραφής
-      Τι είναι για μένα η ειρήνη ( Λέξεις για την ειρήνη)
-      Τα χρώματα της ειρήνης
Ελεύθερη ζωγραφική με θέμα την ειρήνη
Λογοτεχνικά κείμενα για επεξεργασία
Σ. Ζαραμπούκα, « Ειρήνη »
Φ. Χατόγλου, « Το κανόνι της ειρήνης »
Φ. Χατόγλου, « Ο πόλεμος των δασών »
Ποιήματα – Τραγούδια
Γ.Μ. Μαρίνος, «  Όταν κάνουνε πόλεμο »
Γ. Ρίτσος, « Ειρήνη »
« Γιούπι για για »
Πϊνακες ζωγραφικής
Επεξεργασία πινάκων ζωγραφικής με θέμα Πόλεμος και η ειρήνη στην ακόλουθη ιστοσελίδα:
http://www.kindykids.gr/art/544-pinakes-zwgrafikis-polemos-eirini.html?catid=89%3Aart-paintings


Φασισμός
Δραστηριότητες
Η συζήτηση με αφορμή τον πίνακα της « Γκουέρνικα» μπορεί να αποτελέσει μια καλή αφόρμηση για την προσέγγιση του φαινομένου του φασισμού ως ιδεολογίας και συμπεριφοράς – στάσης ζωής που γεννά και δρομολογεί τον πόλεμο και τον ολοκληρωτισμό στο επίπεδο της κοινωνικής ζωής και της πολιτικής συμπεριφοράς.
ü  Ομαδικό παιχνίδι (ιδέα του συναδέλφου Δημήτρη Χαλβατζιδάκη, 125^ο Νηπιαγωγείο Αθηνών)
Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ομάδες : Η πρώτη ομάδα οργανώνεται στη βάση του ορισμού ενός παιδιού αρχηγού – απόλυτου μονάρχη που ορίζει του κανόνες, δίνει εντολές και τιμωρεί τους παραβάτες λειτουργώντας με αυταρχισμό και αυθαίρετη συμπεριφορά.  Η δεύτερη ομάδα οργανώνεται οριζόντια στη βάση της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, με ρόλους που εναλλάσσονται, με συζητήσεις για την εκτίμηση των αποτελεσμάτων της δουλειάς της και δράσεις ανατροφοδότησης.
Οι δύο ομάδες εργάζονται με αυτό τον τρόπο για δυο – τρεις μέρες και μετά η τάξη συζητά για να συγκρίνει και να εκτιμήσει τους δύο διαφορετικούς « τρόπους ».
Ποιες εντυπώσεις αποκόμισε η κάθε ομάδα; Ποια περιστατικά διαδραματίστηκαν;
( διαφωνίες, συγκρούσεις, παραβιάσεις κανόνων κ.λ.π.) Πως αντιμετωπίστηκαν; Ποια ομάδα είναι πιο ευχαριστημένη;
Το τραγούδι με τα « ναι » και τα « όχι » για το φασισμό. Το τραγουδάμε με τη μελωδία του τραγουδιού « Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών » του Λ. Κηλαηδόνη
τροποποιώντας την ιδέα  που χρησιμοποιεί η συνάδελφος στον ακόλουθο  σύνδεσμο ως εξής:
Λέμε ΟΧΙ σε: πόλεμο, όπλα, βία, φόβο, φτώχεια, πείνα, ψέματα, θάνατο, διακρίσεις.
Λέμε ΝΑΙ σε: ειρήνη, αγάπη, φιλία, ελπίδα, όνειρα, αλληλεγγύη, σχολείο, παιχνίδι, βιβλία, γέλιο, χαρά.
http://effiekyr.wordpress.com/category/28%ce%b7-%ce%bf%ce%ba%cf%84%cf%89%ce%b2%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%8/
Βίντεο για παρακολούθηση και συζήτηση με θέμα το ρατσισμό ως μορφή του φασισμού: http://www.youtube.com/watch?v=b5QaybfAUuM



28^η Οκτωβρίου
Δραστηριότητες
Ο αγώνας των Ελλήνων ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι σε γελοιογραφίες. Επεξεργασία στο Νηπιαγωγείο
http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/09/28-1940-40.html
ü  Ταινία κινουμένων σχεδίων για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο
http://www.youtube.com/watch?v=pGmnLoCX8BM&feature=player_embedded#t=20
Γνωριμία με το χάρτη της Ελλάδας και της Ευρώπης. Ανίχνευση των περιοχών που περιελάμβανε το μέτωπο και αυτών  που βρέθηκαν υπό ναζιστική κατοχή.
Δραστηριότητες γραφής  :« ΖΗΤΩ ΤΟ ΟΧΙ »      « ΑΕΡΑΑΑΑ »
http://edonipiagogeio.blogspot.gr/2012/10/28_23.html
ü  Παρατήρηση φωτογραφιών και συζήτηση για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, τη ναζιστική κατοχή, την εθνική αντίσταση και τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων και των άλλων υπό κατοχή λαών της Ευρώπης.
Συζητάμε και γράφουμε κάτω από κάθε φωτογραφία τη λεζάντα που αποδίδει το περιεχόμενό της.


 Φωτογραφικό υλικό της Βούλας Παπαιωάννου:
http://www.photodiodos.gr/v/library/greeks/papaioannou/
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?p=2937691  Μελετζής φωτ. Εθν. Αντ/σης
Οι γυναίκες στον πόλεμο, την κατοχή και την αντίσταση
Παρατήρηση φωτογραφιών και συζήτηση – Ελεύθερη ζωγραφική




Γλυπτά μνημεία τέχνης για την Εθνική Αντίσταση
Παρατηρούμε τις φωτογραφίες και συζητάμε.
Περισσότερα στο σύνδεσμο:
http://www.glyptothiki.gr/%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B1/%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%BF/%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-ethniki-antistasi.aspx
Κατασκευές με πλαστελίνη ή πηλό: Ένα γλυπτό με θέμα τον αγώνα του λαού μας εναντίον των κατακτητών.
ü  Γνωριμία με την ελληνική σημαία και τις σημαίες άλλων χωρών.
Η σημαία ως σύμβολο της εθνικής ταυτότητας ενός λαού, της ιστορίας του και του πολιτισμού του.
Δραστηριότητες
http://dreamskindergarten.blogspot.gr/2011/10/blog-post_24.html
http://edo-nipiagogio.blogspot.gr/2012/10/blog-post_24.html
Τραγούδια:
Μ. Λοίζου,  «Ο δρόμος»
Εθνικός ύμνος
Λογοτεχνικά κείμενα
Φ. Μανδηλαρά, « Το έπος του ΄40 »

Εκπαιδευτικοί είμαστε κ. Αρβανιτόπουλε, όχι χαρτογιακάδες.

Είναι προφανές ότι ο κ. Αρβανιτόπουλος επιθυμεί διακαώς να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς σε χαρτογιακάδες. Δεν μας έφταναν οι εκατό χιλιάδες δουλειές που έχουμε με τα μαθήματα μας και με το να μαζέψουμε τα αμάζευτα του ασυνάρτητου Υπουργείου τώρα θα συμπληρώνουμε και χαρτάκια, καρτελάκια, φακελάκια για το πότε μπήκαμε και πότε βγήκαμε, μην μας φύγει κανένα δευτερόλεπτο και αισθανθεί το Υπουργείο ότι μας πληρώνει τσάμπα τις τρεις κι εξήντα.

Είναι πλέον δεδομένο ότι οι σύμβουλοι του Υπουργού δεν έχουν πατήσει σε σχολείο από τότε που ήταν μαθητές. Προφανώς όλοι εκεί πάνω θεωρούν ότι ο εκπαιδευτικός είναι ένας υπάλληλος που περιμένει υπομονετικά να συμπληρώσει το ωράριο του, ενώ πατάει τα κουμπάκια του Η/Υ και πίνει τον καφέ του καθισμένος στο γραφείο του. Μόλις δε φύγει από το σχολείο ασχολείται με τα παιδιά του, τα σκυλιά του, το κομμωτήριο, το ψάρεμα και τον κήπο του.  Πιστεύουν δε ότι πληρώνουν τόσο καλά που μπορούν να ζητάνε ό,τι θέλουν , όποτε θέλουν, όπως το θέλουν.

Να μας απαντήσει ο κ. Αρβανιτόπουλος στα εξής:

1.    Ολοι εμείς που συμπληρώνουμε σε 2-6 σχολεία που θα καταχωρίζουμε τις ώρες της μετακίνησης από το ένα σχολείο στο άλλο; Εκτός και εάν το Υπουργείο έχει βρει κάποιον τρόπο να διακτινιζόμαστε, ώστε να συμπληρώνουμε εγκαίρως τα παρουσιολόγια. Να υπενθυμίσουμε στον κ. Υπουργό ότι εάν δεν είχε την φαεινή έμπνευση της αύξησης του ωραρίου σε επίπεδα τριτοκοσμικής χώρας οι ώρες των μετακινήσεων, που γίνονται εντός εργασιακού ωραρίου, θα ήταν διδακτικές σε ένα, άντε σε δύο σχολεία. Τώρα γίνονται μετακινήσεις, οι οποίες όπως φαίνεται θα λογαριάζονται ως απουσίες.

2.    Τις άπειρες ώρες εκτός κανονικού ωραρίου και τα Σαββατοκύριακα, που πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί τις περνάμε πάλι μέσα στο σχολείο για θεατρικά, Comenius, προετοιμασία για γιορτές, εκδηλώσεις, επισκέψεις κτλ που θα τις καταχωρίσουμε; Θα μας τις πληρώσει το Υπουργείο μήπως υπερωρία;

3.    Την υπηρεσία σε παρελάσεις και εκκλησιασμούς ανήμερα εθνικών εορτών, τις ημέρες δηλαδή που είναι επίσημη αργία  του Κράτους για όλους τους εργαζόμενους, αλλά όχι για τους εκπαιδευτικούς σκοπεύει μήπως το Υπουργείο να τις πληρώσει υπερωρία επιτέλους, όπως δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σε αργίες; Πού θα καταχωρίζονται αυτές οι ώρες, ώστε να πληρώνονται;

4.    Ποιός του είπε του κ. Αρβανιτόπουλου και του κάθε προκατόχου του ότι οι εκπαιδευτικοί κάνουν διοικητικό έργο άσχετο με τα διδακτικά τους καθήκοντα; Σε ποιά Ουγκάντα το έχουν δει αυτό; Να πάρει γραμματείς στα σχολεία ο κ. Αρβανιτόπουλος και να σταματήσει την τακτική που είχαν και οι προκάτοχοι του ότι οι εκπαιδευτικοί είναι τα παιδιά για όλες τις δουλειές. Ετσι όπως το πάνε σε λίγο θα συμπληρώνουμε ωράριο και με σφουγγάρισμα, το οποίο κάνουμε ούτως ή άλλως σε κάποια σχολεία ελλείψει συνεχούς παρουσίας καθαρίστριας. Αυτά όμως δεν τα λένε στα κανάλια. Οχι βέβαια. Δεν θα πούνε ότι έχουνε κάνει τον καθηγητή δάσκαλο σε εξορία, ότι έχουνε διαλύσει οικογένειες, ότι έχουνε υποτιμήσει κόπους και σπουδές και όλα αυτά στην τιμή των 600 ευρώ και κάτι ψιλά. Δεν θα πούνε ότι η κομματοκρατία βγάζει μάτι μέσα στην διοίκηση. Δεν θα πούνε ότι κοντεύει να τελειώσει ο Οκτώβριος και δεν έχουν ακόμη τοποθετήσει όλους τους εκπαιδευτικούς.

Ο κ. Αρβανιτόπουλος δεν γνωρίζει ότι το survey αναφέρει όλα αυτά τα στοιχεία που θέλει να μάθει; Προς τί μία ακόμη ηλεκτρονική πλατφόρμα και επιπλέον άχρηστος φόρτος για όλους;

Ο κ. Αρβανιτόπουλος δεν γνωρίζει ότι ο δ/ντής μπορεί να αναφέρει όποιον απουσιάζει αδικαιολόγητα; Προς τί η καθημερινή καταχώριση παρουσιών;

Ο κ. Αρβανιτόπουλος δεν αντιλαμβάνεται ότι ο εκπαιδευτικός που πηγαίνει σε πολλά σχολεία δεν δύναται να συμπληρώσει όλο το ωράριο με μαθήματα, γιατί έχει και τις μετακινήσεις εντός του εργασιακού του ωραρίου;

Ο κ. Αρβανιτόπουλος σκοπεύει να εξοντώσει τους εκπαιδευτικούς και να τους κάνει να αφήσουν τα κοκκαλάκια τους πάνω στην άσφαλτο;

Μία με την επίταξη, την άλλη με τις συνεχείς συκοφαντίες στα ΜΜΕ, τώρα με τα παρουσιολόγια ο κ. Αρβανιτόπουλος μας αντιμετωπίζει λες και δεν είμαστε εκπαιδευτικοί, αλλά είλωτες.

Ας του πει κάποιος ότι σημασία δεν έχει πόσες ώρες κάθεται άσκοπα ο εκπαιδευτικός στο σχολείο, αλλά το τί κάνει μέσα στην τάξη και το τί κάνει για τα παιδιά.

Αφού ο κ. Αρβανιτόπουλος, λοιπόν, θέλει παρουσιολόγια και άλλα υποτιμητικά προσωπικά σκοπεύω να μην διαθέσω ούτε πέντε λεπτά επιπλέον παρουσίας μου στο σχολείο. Με την συμπλήρωση του ωραρίου έχω εξαφανιστεί. Οποιαδήποτε επιπλέον απασχόληση ή θα πληρωθεί υπερωριακά ή απλά δεν θα γίνει. Αγαπάμε τα παιδιά και σκιζόμαστε για αυτά, αλλά δεν θα πατήσετε πάνω στο φιλότιμο μας για να μας εξοντώσετε.

Χαρτογιακάδες θέλετε κ. Αρβανιτόπουλε, χαρτογιακάδες θα έχετε.

Γιάννης Πολίτης, Μ.Α., Ph.D

Y.Γ. Βγάλτε και μία τροπολογία για την χρήση μαστιγίου για μεγαλύτερη αποδοτικότητα. Την ξεχάσατε.
alfavita

Ο Big Brother των εκπαιδευτικών

Καθημερινή καταγραφή ώρα άφιξης και αναχώρησης δασκάλων και καθηγητών!

Αλλαγές φέρνει το Υπουργείο Παιδείας στους εκπαιδευτικούς μόνιμους , αναπληρωτές και ωρομίσθιους μέσα από τροπολογίες που κατέθεσε σε σχέδιο νόμου άλλου Υπουργείου

 Η παρακολούθηση των εκπαιδευτικών

Ο «Μεγάλος Αδελφός», που στην περίπτωση των εκπαιδευτικών είναι το Υπουργείο Παιδείας, θα παρακολουθεί καθημερινά την άφιξη και την αναχώρηση των εκπαιδευτικών με τη βοήθεια των διευθυντών των σχολικών μονάδων . Το παραπάνω προβλέπεται σε τροπολογία που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος "Ρυθμίσεις θεμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άλλες διατάξεις".

 Πιο αναλυτικά ορίζεται ότι Ο Διευθυντής κάθε σχολικής μονάδας και ο προϊστάμενος κάθε άλλης υπηρεσιακής μονάδας του ΥΠΑΙΘ είναι αρμόδιος και υπεύθυνος για την καθημερινή τήρηση και σύνταξη «Βιβλίου Παρουσίας Προσωπικού» (ΒΠΠ) για τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Δημόσιας Εκπαίδευσης που απασχολούνται με οποιαδήποτε φύσεως σχέση σε αυτή. Το εκπαιδευτικό προσωπικό της σχολικής ή υπηρεσιακής μονάδας είναι υπεύθυνο για την καθημερινή τήρηση και σύνταξη του «Ατομικού Δελτίου Παρουσίας Προσωπικού» (ΑΔΠΠ).

 Στο ΒΠΠ και ΑΔΠΠ αναγράφονται ,ημερομηνία και χρονολογία,-ονοματεπώνυμο εκπαιδευτικού, ωράριο εργασίας (ώρα άφιξης και ώρα αναχώρησης),οι απόντες εκπαιδευτικοί, είδος απουσίας (ολιγόωρη ή ολοήμερη) , καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο στοιχείο. Ο Διευθυντής ή ο προϊστάμενος οφείλει , σύμφωνα με τα όσα ορίζει η τροπολογία, να καταχωρεί ηλεκτρονικά τα στοιχεία του ΒΠΠ σε ειδικά διαμορφωμένο πληροφοριακό σύστημα του υπουργείου παιδείας. Με απόφαση του υπουργού Παιδείας ρυθμίζεται η δημιουργία του ιστοχώρου φιλοξενίας του πληροφοριακού συστήματος, ο τρόπος πρόσβασης σε αυτό, ο τρόπος λειτουργίας αυτού , καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

 Τρόποι συμπλήρωσης ωραρίου

Παράλληλα στην ίδια τροπολογία ορίζεται ότι η εξάντληση του υποχρεωτικού ωραρίου μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μία ως και πέντε όμορες σχολικές μονάδες μετά από σχετική απόφαση του Διευθυντή Εκπαίδευσης που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του οικείου Υπηρεσιακού Συμβουλίου.

 Επίσης όσοι εκπαιδευτικοί που δεν συμπληρώνουν το υποχρεωτικό τους διδακτικό ωράριο μπορούν να απασχολούνται μέχρι και της συμπληρώσεως του υποχρεωτικού τους διδακτικού ωραρίου σε ενδοσχολικές δραστηριότητες, όπως η ενισχυτική διδασκαλία, η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η ενίσχυση της γλωσσομάθειας, οι αθλητικές πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες.

 Επίσης η συμπλήρωση του ωραρίου μπορεί να γίνει και σε υπηρεσίες διοίκησης της εκπαίδευσης, στο σχολείο που υπηρετούν ή σε άλλο σχολείο όμορο αυτού. Η ανωτέρω απασχόληση καθορίζεται με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης, η οποία εκδίδεται μετά από γνώμη του οικείου ΑΚΥΣΠΕ, ΑΚΥΣΔΕ. Η απασχόληση αυτή θεωρείται ως χρόνος άσκησης διδακτικού έργου, με όλες τις απορρέουσες από αυτό συνέπειες.

 Αλλαγή στον τρόπο τοποθέτησης αναπληρωτών και αύξηση ωραρίου ωρομισθίων

 Αλλαγές έχουμε στις περιοχές τοποθέτησης των αναπληρωτών, καθώς μετά τα «παρατράγουδα» που δημιουργήθηκαν με αναπληρωτές που αλλού προσελήφθησαν και αλλού τοποθετήθηκαν γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση πολλών εκπαιδευτικών που προσπαθούν να προσβάλλουν τις τοποθετήσεις το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να νομιμοποιήσει τις ενέργειές του.

 Συγκεκριμένα ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης μπορεί να τοποθετεί τους αναπληρωτές και σε άλλη διεύθυνση εκπαίδευσης από αυτή που προσελήφθησαν εντός της ίδιας Περιφέρειας.

Για παράδειγμα μπορεί ένας εκπαιδευτικός να προσληφθεί στις Σποράδες και να μετακινηθεί στη Λάρισα. Επιπρόσθετα σε άλλη υποπαράγραφο ορίζεται ότι οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί μπορούν να απασχολούνται με υπερωριακή απασχόληση, κατά τις κείμενες διατάξεις, έως του 40% του συνολικού αριθμού των ωρών απασχόλησης τους. Ένας λοιπόν ωρομίσθιος εκπαιδευτικός που μπορεί να εργάζεται το μέγιστο 8 ώρες την εβδομάδα με την υπερωριακή απασχόληση θα μπορεί να φθάνει έως και 11 ώρες εβδομαδιαίως.

prismanews.gr

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ @alfavita